Яхя

12 Пасха байрамына алты гүн галанда, Иса Бетания гелди. Өлүмден дирелен Лазар хем шол ердеди. 2 Исаны агшамлык нахарына чагырдылар, Марта болса олара хызмат эдйәрди. Исаның янында отуран адамларың арасында Лазар хем барды. 3 Шонда Меръем ярым литре* голай якымлы ыслы, өрән гыммат сап нард* ягыны алды-да, Исаның аягына гуюп, сачлары билен сүпүрди. Ягың якымлы ысы өйүң ичини долдурды. 4 Эмма шәгиртлериң бири, ягны оңа дөнүклик этҗек болян Иуда Искариот: 5 «Бу ягы 300 динара* сатып, пулуны гарыплара пайласак говы болмазмыды?» дийди. 6 Иуда муны гарыпларың аладасыны эдйәндиги үчин дәл-де, огры боландыгы үчин айтды. Себәби ол пуллы гута җогап берйәрди ве ондан пул огурлаярды. 7 Шонда Иса: «Оңа дегмәң, ол мени җайламага тайярлаҗак боляр. 8 Гарыплар хемише сизиң яныңызда болар, эмма мен сизиң яныңызда хемише болмарын» дийди.

9 Ехудыларың көпүси Исаның Бетаниядадыгыны билип, ол ере гитдилер. Олар диңе бир Исаны дәл, эйсем, онуң өлүмден дирелден Лазарыны хем гөрмәге бардылар. 10 Инди улы руханылар Лазары хем өлдүрмек үчин дил дүвүшдилер. 11 Себәби Лазары гөрен энчеме ехудылар Иса иман эдйәрдилер.

12 Эртеси гүн байрамчылыга гелен улы мәреке Исаның Иерусалиме гелйәндигини эшитди. 13 Шонда олар хурма агаҗының шахаларыны алдылар-да, оны гаршыламага чыкдылар ве батлы сес билен: «Эй Худай, ялбарярыс, оны халас эт! Ехованың* адындан гелйән Ысрайыл Патышасына шөхрат болсун!» дийип башладылар. 14 Иса бир тайхары тапды-да, үстүне мүнди. Себәби Язгыларда: 15 «Горкма, Сион гызы!* Ине, сениң патышаң эшегиң баласы тайхара мүнүп гелйәр» дийилйәр. 16 Шәгиртлер башда муңа дүшүнмедилер. Эмма Иса шөхратлананда, бу затларың ол хакда языландыгы ве адамларың шу затлары онуң үчин эдендиги ятларына дүшди.

17 Исаның Лазары габырдан чагырып, өлүмден дирелдендигини гөрен мәреке ол хакда шаятлык эдйәрди. 18 Исаның эден гудраты хакда эшиден адамлар хем оны гаршыламага чыкдылар. 19 Шонда фарисейлер өз араларында: «Гөрйәңизми, биз хенизе ченли хич зат эдип билмедик. Ине бүтин дүнйә онуң ызына дүшйәр» дийишдилер.

20 Худая сежде этмек үчин, байрамчылыга гелен адамларың арасында греклер хем барды. 21 Олар Җелиләниң Бетсайда шәхеринден болан Филипусың янына гелип: «Җенап, биз Исаны гөрмек ислейәрис» дийип хайыш этдилер. 22 Филипус муны Андреаса хабар берди, соңра икиси гидип, Иса айтдылар.

23 Иса шейле җогап берди: «Ынсан оглуның шөхратланмалы вагты гелип етди. 24 Сизе догрусыны айдярын, бугдай тохумы топрага дүшүп чүйремесе*, ол йөне бир дәне болуп галяр; йөне чүйресе, көп хасыл берер. 25 Өз җаныны сөййән адам оны йитирер*, йөне бу дүнйәде җаныны йигренйән адам оны эбеди яшайыш үчин халас эдер. 26 Ким мениң гуллукчым болмак ислесе, гой, ызыма дүшсүн. Мен ниреде болсам, гуллукчым хем шол ерде болар. Гуллукчым болан адамы Атам хем хорматлар. 27 Мен җуда хасрат чекйәрин, инди нәме диейин? Атам, мени бу ягдайдан халас эт. Йөне мен шунуң үчин гелипдим ахырын. 28 Атам, адыңы шөхратландыр». Шонда гөкден: «Мен адымы шөхратландырдым, ене-де шөхратландырарын» диен сес гелди.

29 Муны эшиденлериң кәбири гөк гүррүлдеди дийип башладылар. Башгалары болса: «Онуң билен перишде геплешди» дийдилер. 30 Иса шейле җогап берди: «Сес мениң үчин дәл-де, сизиң үчин болды. 31 Худай дүнйәни хөкүм эдйәр ве ол дүнйәниң хөкүмдарыны ковуп чыкарар. 32 Эмма мени пүрсден асанларында, адамлары* өзүме тарап чекерин». 33 Аслында, шейле диймек билен, ол нәхили өлүм билен өлҗекдигини айтды. 34 Мәреке оңа: «Биз Мусаның канунындан Месихиң эбеди галҗакдыгыны билйәрис. Сен нәдип Ынсан оглы пүрсден асылар диййәрсиң? Ынсан оглы диййәниң ким?» дийдилер. 35 Иса олара шейле дийди: «Ягтылык араңызда ене бираз вагт болар. Шонуң үчин сизи гараңкылык гуршап алмаз ялы, ягтылыкда гезиң; гараңкылыкда гезйән адам нирә баряныны билмейәр. 36 Ягтылык араңыздака, оңа иман эдиң, шонда сиз ягтылыгың огуллары боларсыңыз».

Ол булары айтды-да, оларың янындан гидип гизленди. 37 Иса оларың гөзүниң алнында җуда көп гудратлары гөркезсе-де, оңа иман этмедилер. 38 Булар Ишая пыгамбериң: «Ехова*, ким бизден эшиден задына иман этди? Ехованың* гүйҗи* муны кимлере ачды?» дийип, айдан сөзлериниң берҗай болмагы үчин болды. 39 Ишая оларың иман этмәндигиниң себәбини башга бир ерде шейле дүшүндирйәр: 40 «Олар гөзлери билен гөрүп, йүреклери билен дүшүнип билмез ялы, Мен оларың гөзлерини көр этдим ве йүреклерини гататдым. Мен олары сагалдар ялы, олар маңа доланмаярлар». 41 Ишая булары Месих хакда айдярды, себәби онуң шөхратыны гөрүпди. 42 Хатда ехуды ёлбашчыларының көпүси-де Иса йүрекден иман этдилер, йөне фарисейлер зерарлы оны кабул эдип билмедилер, себәби синагогадан ковулмакдан* горкярдылар. 43 Олар адамларың шөхратыны Худайың шөхратындан хас говы гөрдүлер.

44 Эмма Иса батлы сес билен шейле дийди: «Маңа иман эдйән, диңе маңа дәл, эйсем, мени Иберене-де иман эдйәндир. 45 Мени гөрйән мени Иберени-де гөрйәндир. 46 Маңа иман эден хер кес гараңкылыкда галмаз ялы, мен дүнйә ягтылык хөкмүнде гелдим. 47 Мен сөзлерими эшидип-де, оны берҗай этмейән адамы язгармаярын; себәби мен дүнйәни хөкүм этмәге дәл-де, халас этмек үчин гелдим. 48 Мени кабул этмейән ве айданларыма эермейән адамы мениң сөзлерим хөкүм эдер. Ол айданларымың эсасында гелеҗекде* хөкүм эдилер. 49 Себәби мен өз сөзлерими айтмадым, мени иберен Атамың өзи маңа нәме диймелидигими ве нәме өвретмелидигими табшырды. 50 Онуң табшырыгының болса эбеди яшайша элтҗекдигини билйәрин. Хава, мен диңе Атамың айданларыны айдярын».