-
Tempel Bilong JehovaOl Lesen Yu Inap Lainim Long Baibel
-
-
LESEN 44
Tempel Bilong Jehova
Bihain long Solomon i kamap king bilong Israel, Jehova i tokim em: ‘Yu laik bai mi givim wanem samting long yu?’ Solomon i tok: ‘Mi yangpela, na mi no save long samting mi mekim. Plis givim mi savetingting long lukautim ol manmeri bilong yu.’ Jehova i tok: ‘Yu askim mi long savetingting so mi bai mekim yu i kamap saveman tru long graun. Na tu, mi bai mekim yu i kamap maniman. Na sapos yu bihainim tok bilong mi, yu bai i stap longpela taim moa.’
Solomon i kirap long bildim tempel. Em i yusim ol nambawan gol, silva, diwai, na ston. Planti tausen man na meri i gat save long mekim wok i wok long tempel. Bihain long 7-pela yia, tempel i redi long dediketim long Jehova. Dispela tempel i gat alta, na ol samting bilong mekim ofa i stap antap long en. Solomon i brukim skru long fran bilong alta na beten: ‘O Jehova, dispela tempel i no bikpela na naispela inap long yu, tasol plis harim lotu na beten mipela i mekim long yu.’ Jehova i gat wanem tingting long tempel na beten bilong Solomon? Bihain tasol long Solomon i pinisim beten, paia i kam daun long skai na kukim ol ofa long alta. Jehova i orait long dispela tempel. Taim ol Israel i lukim, ol i amamas.
Long Israel na ol longwe ples tu, olgeta man i harim stori long savetingting bilong King Solomon. Ol man i kam long Solomon na bai em i stretim hevi bilong ol. Kwin bilong Seba tu i kam bilong givim ol hatpela askim long traim savetingting bilong em. Taim kwin i harim ol bekim bilong em, kwin i tok: ‘Mi no bilipim stori ol manmeri i mekim long yu, tasol nau mi save olsem savetingting bilong yu i win tru. God bilong yu, Jehova, i blesim yu.’ Ol manmeri bilong Israel i gat gutpela sindaun, na ol i amamas. Tasol i no longtaim ol dispela samting bai senis.
“Harim! wanpela man i winim Solomon em i stap long hia.”—Matyu 12:42
-
-
Kingdom i BrukOl Lesen Yu Inap Lainim Long Baibel
-
-
LESEN 45
Kingdom i Bruk
Taim Solomon i lotuim Jehova, i gat bel isi long Israel. Tasol Solomon i maritim planti meri long ol narapela kantri, na ol dispela meri i lotuim ol imis. Isi isi pasin bilong Solomon i senis, na em tu i kirap lotuim ol imis. Jehova i belhat. Em i tokim Solomon: ‘Israel bai bruk long famili bilong yu na kamap tupela. Bai mi givim bikpela hap long wanpela wokman bilong yu, na famili bilong yu bai bosim liklik hap.’
Jehova i kamapim klia disisen bilong em long narapela rot tu. Wanpela wokman bilong Solomon, Jeroboam, i wokabaut long rot na i bungim profet Ahiya. Ahiya i brukim klos bilong em long 12-pela hap na tokim Jeroboam: ‘Jehova bai rausim kingdom bilong Israel long famili bilong Solomon na brukim i go long tupela hap. Kisim tenpela hap bilong klos bikos yu bai kamap king na bosim tenpela traib.’ King Solomon i harim na em i laik kilim i dai Jeroboam! So Jeroboam i ranawe i go long Isip. Bihain, Solomon i dai na pikinini man bilong em Rehoboam i kamap king. Nau Jeroboam i pilim olsem i seif long go bek long Israel.
Ol hetman bilong Israel i tokim Rehoboam: ‘Sapos yu mekim gutpela pasin long ol manmeri, ol bai stap gut long yu.’ Tasol ol yangpela pren bilong Rehoboam i tok: ‘Yu mas mekim hatpela pasin long ol manmeri! Mekim ol i wok strong moa!’ Rehoboam i bihainim edvais bilong ol pren bilong em. Em i mekim hatpela pasin long ol manmeri, na ol i bikhet long em. Ol i mekim Jeroboam i kamap king bilong tenpela traib, na dispela i kamap kingdom bilong Israel. Na tupela traib i kamap kingdom bilong Juda, na ol i stap aninit long Rehoboam. Nau dispela 12-pela traib bilong Israel i bruk.
Jeroboam i no laik bai ol manmeri i go lotu long Jerusalem, em ples Rehoboam i bosim. Yu save wai? Jeroboam i pret nogut ol i go na sapotim Rehoboam. So em i wokim tupela yangpela bulmakau gol na tokim ol manmeri: ‘Jerusalem i stap longwe. Yupela i ken lotu long hia.’ Ol manmeri i kirap lotuim ol yangpela bulmakau gol na lusim tingting gen long Jehova.
“Yupela i no ken pas wantaim ol man i no bilip. Olsem wanem? Stretpela pasin na pasin bilong sakim lo i ken poroman wantaim? . . . O wanpela bilipman i ken wok bung wantaim man i no bilip?”—2 Korin 6:14, 15
-