• Mezmur 22:üstyazı-31
    Kutsal Kitap Yeni Dünya Çevirisi

    • Başmüzisyene. “Seher Geyiği” makamında. Davut’un mezmuru.

      22 Tanrım, Tanrım, beni neden bıraktın?+

      Neden uzaktasın,

      Neden haykırışımı duyup+ beni kurtarmıyorsun?+

      2 Ey Tanrım, gündüzün sesleniyorum, cevap vermiyorsun,+

      Geceleyin de, feryadım dur durak bilmiyor.+

      3 Sen kutsalsın,+

      İsrail’in övgüleri kuşatmış tahtını.+

      4 Atalarımız Sana bel bağladı,+

      Sana güvendiler ve onları daima kurtardın.+

      5 Sana feryat ettiler,+ kurtuldular,+

      Sana güvendiler, mahcup olmadılar.+

      6 Ben ise bir solucanım,+ insan değil,

      Herkesin kınadığı, halkın hor gördüğü biriyim.+

      7 Beni görenler alaya alıyor,+

      Sırıtarak başlarını sallıyorlar.+

      8 “Kendini Yehova’ya emanet etti;+ O kurtarsın!+

      Mademki ondan hoşlanıyor, O azat etsin!”+ diyorlar.

      9 Çünkü beni ana karnından çıkaran,+

      Anamın göğsünde+ güven içinde yatıran Sensin.

      10 Dünyaya geldim geleli Senin ellerindeyim,+

      Ana karnından beri Tanrım Sensin.+

      11 Benden uzak durma çünkü sıkıntı yakınımda,+

      Senden başka yardımcım yok.+

      12 Boğalar etrafımı sardı,+

      Başan’ın güçlü boğaları çevremi kuşattı.+

      13 Bana diş gösteriyorlar,+

      Avını parçalayan ve kükreyen bir aslan gibi.+

      14 Su gibi yere saçıldım,+

      Bütün kemiklerim yerinden oynadı,+

      Yüreğim balmumu gibi oldu,+

      Eriyip içime aktı.+

      15 Gücüm kalmadı, çömlek parçası gibi kurudum,+

      Dilim damağıma yapıştı,+

      Beni ölüm toprağına yatırdın.+

      16 Çünkü köpekler çevremi sardı;+

      Kötüler topluluğu etrafımı kuşattı.+

      Bir aslan gibi, ellerime ayaklarıma saldırıyorlar.*+

      17 Bana bakıyorlar, gözleri üzerimde.+

      Bütün kemiklerimi sayabilirim.+

      18 Giysilerimi aralarında paylaşıyor,+

      Elbisem için kura çekiyorlar.+

      19 Fakat Sen ey Yehova, ne olur uzak durma.+

      Benim kuvvetimsin,+ ne olur yardımıma koş.+

      20 Canımı kılıçtan,+

      Değerli hayatımı köpeğin pençesinden kurtar;+

      21 Beni aslanın ağzından çek çıkar,+

      Ne olur cevap ver bana, yaban sığırının boynuzlarından kurtar.+

      22 Senin adını kardeşlerime+ bildireceğim;+

      Cemaatin ortasında Seni yücelteceğim.+

      23 Siz Yehova’dan korkanlar, O’na övgüler sunun!+

      Siz Yakup’un soyu, O’nu yüceltin!+

      Ve O’ndan korkun, siz İsrail’in soyu.+

      24 Çünkü O mazlumun derdini hor görmedi,+

      Ondan iğrenmedi,+

      Ona yüz çevirmedi,+

      Yardım için ettiği feryadı işitti.+

      25 Büyük cemaat içinde yücelttiğim Sensin,+

      Senden korkanlar önünde adaklarımı yerine getireceğim.+

      26 Yumuşak başlılar yiyecek ve doyacaklar,+

      Yehova’ya yönelenler O’nu yüceltecekler,+

      Onların yüreği sonsuza dek çarpsın.+

      27 Yeryüzünün bir ucundan öbür ucuna herkes Yehova’yı hatırlayacak, O’na dönecek.+

      Milletlerin bütün boyları O’nun önünde eğilecek.+

      28 Çünkü krallık Yehova’nındır,+

      O milletler üzerinde saltanat sürer.+

      29 Yeryüzünün bütün zenginleri yiyip içecekler ve O’nun önünde eğilecekler;+

      Toprağa gidenlerin, kendi canını kurtaramayanların+ hepsi,

      O’nun önünde diz çökecekler.+

      30 Bir soy O’na hizmet edecek;+

      Yehova’yı sonraki nesle anlatacaklar.+

      31 Gelecekler ve O’nun doğruluğundan+ söz edecekler,

      Doğacak insanlara O’nun yaptıklarını bildirecekler.+

  • İşaya 53:1-12
    Kutsal Kitap Yeni Dünya Çevirisi

    • 53 Duyduğumuz habere kim inandı?+ Yehova kolunun+ gücünü kime gösterdi?+ 2 Onun önünde ince bir filiz,+ kurak topraktan bir kök gibi çıktı. Ne heybetli ne de ihtişamlıydı.+ Gösterişi de yoktu ki bakınca gönlümüz çeksin.+

      3 Hor görüldü, dışlandı;+ acıları bilen, hastalıkları yakından tanıyan bir adamdı.+ Yüz çevirdiğimiz biri gibi+ hor görüldü, onu hiçe saydık.+ 4 Aslında hastalıklarımızı o yüklendi;+ acılarımıza o katlandı.+ Biz ise onun başına gelen belanın,+ yediği darbenin, çektiği ıstırabın+ Tanrı’dan geldiğini+ sandık. 5 Oysa bizim suçumuz yüzünden+ onun bedeni delindi;+ bizim kabahatlerimiz yüzünden ona eziyet edildi.+ Esenliğimiz için gereken ceza ona verildi.+ Onun yaraları+ sayesinde biz şifa bulduk.+ 6 Koyunlar gibi başıboş dolaşıyorduk;+ her birimiz bir yol tutturmuştu. Yehova hepimizin suçunu onun sırtına yükledi.+ 7 Ağır baskı gördü;+ çektiği eziyete razı oldu,+ ağzını açmadı. Kuzu gibi boğazlanmaya götürüldü.+ Kırkıcılar önünde duran koyun gibi sessiz kaldı, ağzını açmadı.+

      8 Eziyet gördü ve adil şekilde yargılanmadan ortadan kaldırıldı.+ Onun geçmişinin*+ ayrıntılarıyla kim ilgilendi? Yaşayanlar diyarından+ koparılıp alındı.+ Halkımın suçu+ yüzünden o darbe yedi.+ 9 Hiçbir zorbalık yapmamış,+ ağzından hiç hileli söz çıkmamış olduğu halde,+ mezarı kötülerin yanında olacak.+ Öldüğünde zenginlerle birlikte bulunacak.+

      10 Yehova onu ezmeyi uygun gördü,+ ıstırap çekmesine izin verdi.+ Sen onun canını suç sunusu yaparsan,+ kendi soyunu görecek,+ ömrü uzun olacak+ ve arzun+ onun eliyle gerçekleşecek, ey Yehova.+ 11 Çektiği sıkıntının sonucunu görecek;+ gördükleri ona doyum verecek.+ Benim doğru kulum+ bilgisiyle birçoklarını doğru duruma getirecek.+ Onların suçlarını yüklenecek.+ 12 Bu nedenle, ona birçoklarıyla birlikte pay vereceğim;+ ganimeti güçlü olanlarla paylaşacak.+ Çünkü canından vazgeçti,*+ suçlularla bir tutuldu,+ birçoklarının günahını yüklendi,+ suçlular uğruna araya girdi.+