Korahoğullarının mezmuru. İlahi. Karşılıklı söylenmek üzere, başmüzisyene. Mahalat için. Ezrahoğlu Heman’ın+ Maskili.
88 Ey Yehova, bu kulunu kurtaran Tanrım,+
Gündüzün Sana yakardım,+
Geceleyin de, Senin önünde dinmedi feryadım.+
2 Duam Senin katına erişsin,+
Yakarışıma kulak ver.+
3 Çünkü canım felakete doydu,+
Hayatım ölüler diyarının eşiğine vardı.+
4 Ölüm çukuruna inenler arasında sayıldım;+
Gücü tükenmiş yiğide döndüm.+
5 Ölüler arasında rahata erenler gibi,+
Katledilip mezarda yatanlar gibiyim;+
Onlar ki artık hatırına gelmezler,
Yardım elini onlardan çekmişsin.+
6 Sen beni çukurun dibine soktun,
Dipsiz derinliklere, karanlıklara gömdün.+
7 Öfken omuzlarıma çöktü,+
Bütün o koca dalgaların beni ezip geçti.+ (Selah)
8 Tanıdıklarımı benden uzaklaştırdın;+
Onların gözünde iğrenç biri oldum.+
Kısılıp kaldım, öteye geçemiyorum.+
9 Çektiğim ıstıraptan gözümün feri söndü.+
Gün boyu yakardım Sana ey Yehova;+
Sana açtım ellerimi.+
10 Harikalarını ölülere mi göstereceksin?+
Ölümün tutsakları mı kalkacak,+
Seni yüceltmek için?+ (Selah)
11 Vefalı sevgin mezarda duyurulur mu,
Sadakatin helak yerinde bildirilir mi?+
12 Harikaların karanlıklarda,+
Doğruluğun unutulanlar diyarında bilinir mi?+
13 Ey Yehova, yardım için feryadım Sanadır,+
Sabahları Seni duamla karşılarım.+
14 Neden beni terk ettin ey Yehova?+
Neden benden yüz çevirdin?+
15 Ben mazlumum, çocukluğumdan beri ölümün eşiğindeyim,+
Ve Senden gelen onca dehşeti çektim.+
16 Yakıcı öfken şimşekler gibi üzerimden geçti,+
Dehşetli işlerin beni sessizliğe gömdü.+
17 Taşkın sular gibi etrafımı kuşattılar gün boyu,+
Ve hep birden çevremi sardılar.
18 Dostumu, yakınımı da benden uzaklaştırdın;+
Tek tanıdığım karanlık kaldı.+