Birinci Samuel
28 O günlerde Filisti orduları İsrail’le savaşmak için toplandılar.+ Akiş Davut’a “Adamlarınla birlikte benimle savaşa geleceğini biliyorsun değil mi?” dedi.+ 2 Bunun üzerine Davut “Bu kulunun ne yapacağını en iyi sen bilirsin” diye karşılık verdi. Akiş de Davut’a “İşte bu yüzden seni muhafızım olarak atayacağım ve hep bu görevde kalacaksın” dedi.+
3 Samuel ölmüştü ve tüm İsrail halkı yas tutup onu memleketi Rama’da gömmüştü.+ Ayrıca, Saul ülkeyi medyumlardan ve falcılardan temizlemişti.+
4 Filistiler toplanıp Şunem’e+ gitti ve orada ordugâh kurdu. Saul da İsrail askerlerini toplayıp Gilboa’da+ ordugâh kurdu. 5 Saul Filistilerin ordugâhını görünce çok korktu, dehşete düştü.+ 6 Yehova’ya danıştıysa da+ hiçbir cevap alamadı. Yehova ona ne rüyalarla, ne Urim’le,*+ ne de peygamberlerle cevap verdi. 7 Saul sonunda hizmetkârlarına “Bana medyum bir kadın bulun+ da gidip ona danışayım” dedi. Hizmetkârları “En-dor’da+ medyum bir kadın var” dediler.
8 Bunun üzerine Saul başka giysiler giyip kılık değiştirdi ve iki adamını alıp gece o kadının yanına gitti. Kadına şöyle dedi: “Lütfen ruhlarla temasa geçip+ sana söyleyeceğim kişiyi çağır. Geleceği öğrenmek istiyorum.” 9 Ancak kadın şöyle söyledi: “Saul’un yaptıklarını, ülkeyi medyumlardan ve falcılardan temizlediğini bilmiyor musun?+ Sen beni öldürtmek için tuzak mı kuruyorsun?”+ 10 O zaman Saul Yehova’nın adıyla kadına yemin edip şöyle dedi: “Yehova’nın varlığı üzerine yemin ederim ki bunu yaptığın için suçlu sayılmayacaksın.” 11 Kadın “Peki sana kimi çağırayım?” diye sordu. Saul “Samuel’i çağır” dedi. 12 Kadın “Samuel”i*+ görünce bir çığlık attı ve “Sen Saul’sun! Neden beni kandırdın?” dedi. 13 Kral “Korkma! Ne gördün, söyle” dedi. Kadın “Yerden çıkan, ilaha benzer birini görüyorum” dedi. 14 Saul hemen “Görünüşü nasıl?” diye sordu. Kadın da “Yaşlı bir adam, üzerinde bir kaftan var” dedi.+ O zaman Saul onun “Samuel” olduğunu anladı ve eğilip yere kapandı.
15 “Samuel” Saul’a “Neden beni çağırarak rahatsız ediyorsun?” diye sordu. Saul şöyle karşılık verdi: “Çok zor durumdayım. Filistiler benimle savaşıyor ve Tanrı beni terk etti. Artık ne peygamberlerle ne de rüyalarla bana cevap veriyor.+ Ben de ne yapmam gerektiğini söylemen için seni çağırdım.”+
16 “Samuel” şöyle dedi: “Yehova seni terk edip+ düşmanın olduysa, neden bana danışıyorsun? 17 Yehova benim aracılığımla söylediklerini yapacak. Yehova krallığı senin elinden çekip alacak ve bir kardeşine, Davut’a verecek.+ 18 Sen Yehova’nın sözünü dinlemedin ve O’nu öfkelendiren Amalekoğullarını yok etmedin,+ işte bu yüzden Yehova şimdi sana böyle davranıyor. 19 Ayrıca Yehova seni de İsrail halkını da Filistilerin eline teslim edecek.+ Yarın sen+ ve oğulların+ benim yanımda olacaksınız. Yehova, İsrail ordusunu Filistiler karşısında yenilgiye uğratacak.”+
20 Bunun üzerine Saul boylu boyunca yere yığıldı ve “Samuel”in sözlerinden çok korktu. Gücü tükenmişti, çünkü bütün gün bütün gece bir şey yememişti. 21 Kadın Saul’a yaklaşıp onun perişan halde olduğunu görünce şöyle dedi: “Efendim, bak ben seni dinledim, hayatımı tehlikeye atıp+ dediğini yaptım. 22 Şimdi ne olur sen de bu kulunu dinle. Önüne bir lokma ekmek koyayım da ye, gücün yerine gelsin. Çünkü yola gideceksin.” 23 Fakat Saul “Yemeyeceğim” diyerek reddetti. Ancak hizmetkârları ve kadın çok ısrar ettiler. En sonunda Saul onların dediğini yaptı, yerden kalkıp divana oturdu. 24 Kadın hemen evindeki besili danayı kesti.* Ayrıca un alıp hamur yoğurdu ve mayasız ekmek pişirdi. 25 Bunları Saul’la hizmetkârlarının önüne koydu. Yemeklerini yedikten sonra, geceleyin oradan ayrıldılar.+