Başlangıç
43 Kıtlık tüm şiddetiyle devam ediyordu.+ 2 Yakup, oğullarının Mısır’dan getirdiği tahıl tükenince+ “Yine gidip biraz yiyecek satın alın” dedi. 3 Bunun üzerine Yahuda şunları söyledi: “O adam bizi açıkça uyararak ‘Kardeşinizi getirmezseniz bir daha karşıma çıkamazsınız’ demişti.+ 4 Kardeşimizi bizimle gönderirsen gidip yiyecek satın alırız, 5 ama göndermezsen gitmeyiz. Çünkü adam ‘Kardeşinizi getirmezseniz bir daha karşıma çıkamazsınız’ dedi.”+ 6 Bunun üzerine İsrail+ şöyle yakındı: “Neden başka bir kardeşiniz daha olduğunu söylediniz? Niye bana böyle bir kötülük ettiniz?” 7 Oğulları şu karşılığı verdi: “Adam bizim hakkımızda, ailemiz hakkında sorular sordu. ‘Babanız hayatta mı? Başka erkek kardeşiniz var mı?’ dedi. Biz de söyledik.+ ‘Kardeşinizi buraya getirin’ diyeceğini nereden bilebilirdik?”+
8 Sonra Yahuda, babası İsrail’e şöyle dedi: “Kardeşimizi benimle gönder+ ve gitmemize izin ver. Böylece sen, çocuklarımız ve biz+ ölmeyiz, hayatta kalırız.+ 9 Ondan ben sorumlu olacağım.+ Başına bir şey gelirse hesabını benden sor. Onu sana geri getirmezsem, ömür boyu sana karşı suçlu olayım. 10 Aslında bu kadar beklemeseydik, şimdiye dek iki kez gidip gelmiş olurduk.”
11 Bunun üzerine babaları İsrail şunları söyledi: “Öyleyse şöyle yapın, yanınıza buranın en güzel ürünlerinden alın. Çuvallarınıza biraz pelesenk* yağı,+ biraz bal, laden reçinesi, reçineli ağaç kabuğu,+ fıstık,* badem koyup o adama hediye+ olarak götürün. 12 Yanınıza öncekinin iki katı para alın. Ayrıca çuvallarınıza geri konan parayı da alın,+ belki bir yanlışlık olmuştur. 13 Kardeşinizi de alıp yola çıkın, o adama gidin. 14 Her Şeye Gücü Yeten Tanrı onun yüreğini yumuşatsın da Şimeon’u ve Benyamin’i size geri versin. Yok eğer geri vermezse ben de çocuklarımdan olurum, başka çarem yok.”+
15 Böylece İsrail’in oğulları yanlarına hediyeleri ve iki kat parayı aldılar, Benyamin’le birlikte Mısır’a gittiler. Tekrar Yusuf’un önüne çıktılar.+ 16 Yusuf onların yanında Benyamin’i görünce hemen evinin kâhyasına şöyle dedi: “Adamları eve götür, hayvan kesip yemek hazırla, çünkü öğlen benimle birlikte yemek yiyecekler.” 17 Kâhya, Yusuf ne dediyse derhal yaptı+ ve onları Yusuf’un evine götürdü. 18 Fakat onlar Yusuf’un evine götürülünce korktular. Aralarında şöyle konuştular: “İlk gelişimizde çuvallarımıza geri konan para yüzünden buraya getirildik. Şimdi üstümüze saldıracaklar, bizi köle yapacaklar ve eşeklerimizi alacaklar.”+
19 Bu nedenle, Yusuf’un evinin kapısına geldiklerinde kâhyaya yaklaşıp şöyle dediler: 20 “İzninle bir şey söylemek istiyoruz efendim. Geçen defa buraya yiyecek satın almaya gelmiştik.+ 21 Fakat dönüşte konaklama yerinde çuvallarımızı açınca bir de baktık ki, her birimizin parası çuvalının ağzında, hem de eksiksiz olarak!+ Bu yüzden parayı kendi ellerimizle geri vermek istiyoruz. 22 Parayı çuvallarımıza kimin koyduğunu bilmiyoruz.+ Hem bu sefer erzak satın almak için daha çok para getirdik.” 23 Bunun üzerine kâhya şöyle dedi: “Rahat olun, korkmanıza gerek yok. Geçen sefer ödediğiniz para bana ulaştı. Çuvallarınızdaki parayı koyan ise sizin ve babanızın Tanrısıdır.” Ardından Şimeon’u yanlarına getirdi.+
24 Kâhya sonra onları Yusuf’un evine aldı. Ayaklarının yıkanması için su verdi, eşeklerine de yem verdi. 25 İsrail’in oğulları Yusuf’un öğlen geleceğini ve orada birlikte yemek yiyeceklerini duydular,+ bu nedenle ona verecekleri hediyeleri hazırladılar.+ 26 Yusuf eve girince hediyeleri getirip ona sundular ve önünde yere eğildiler.+ 27 Ardından Yusuf onlara hal hatır sordu ve şöyle dedi: “Yaşlı bir babanız olduğunu söylemiştiniz. O nasıl? Hâlâ hayatta mı?”+ 28 Onlar da “Efendim, babamız iyi. Hâlâ hayatta” diye karşılık verdiler. Sonra eğilip yere kapandılar.+
29 Yusuf öz kardeşi Benyamin’i+ görünce “Sözünü ettiğiniz en küçük kardeşiniz bu mu?”+ diye sordu. Ve Benyamin’e “Tanrı seni korusun oğlum” dedi. 30 Yusuf kardeşini görünce çok duygulanmıştı, bu yüzden telaşla oradan çıktı ve ağlamak için bir yer aradı. Bir odaya girip gözyaşlarına boğuldu.+ 31 Kendini toparladıktan sonra yüzünü yıkayıp geri döndü ve “Yemeği getirin” dedi. 32 Yusuf’a ayrı, kardeşlerine ayrı ve Yusuf’la yemek yiyen Mısırlılara ayrı sofra kurulmuştu. Çünkü Mısırlılar İbranilerle birlikte yemek yemezdi, bu onların gözünde iğrenç bir şeydi.+
33 Yusuf’un kardeşleri onun önünde büyükten*+ küçüğe yaş sırasına göre oturtuldu. Bunun üzerine şaşkınlıkla birbirlerine baktılar. 34 Yusuf sürekli kendi sofrasından onların sofrasına yemek gönderdi, ancak Benyamin’e diğerlerinden 5 kat fazla yemek gönderdi.+ Onlar Yusuf’la birlikte doyasıya yiyip içtiler.