Selaniklilere Birinci Mektup
2 Kardeşler, bildiğiniz gibi size yaptığımız ziyaret iyi sonuçlar verdi.+ 2 O ziyaretten önce Filipi’de+ eziyet çekip aşağılayıcı bir muamele görmüştük, bunu siz de biliyorsunuz. Yine de Tanrı’nın iyi haberini size iletmek+ için büyük bir muhalefete göğüs gererek* O’nun yardımıyla cesaret topladık. 3 Çünkü yapmanızı istediğimiz hiçbir şeyin ardında hile, yalan veya kötü niyet yoktu. 4 Biz insanları memnun etmek için değil, yürekleri inceleyen+ Tanrı’yı memnun etmek için konuşuyoruz, çünkü Tanrı bize iyi haberi emanet etmeyi uygun gördü.
5 Gerçekten siz de biliyorsunuz ki, biz içyüzünü gizleyerek kendi çıkarı peşinde koşanlar gibi davranmadık+ ya da pohpohlayıcı sözlerle sizi kandırmaya çalışmadık, Tanrı şahittir! 6 Sizin ya da başkalarının gözünde itibar kazanmaya çalışmadık. Aslında Mesih’in elçileri olarak size maddi açıdan yük olabilecekken bunu yapmadık.+ 7 Tersine, bebeğini emziren ve üzerine titreyen bir anne gibi size şefkatle davrandık. 8 Dolayısıyla içten şefkat duyduğumuz sizlere sadece Tanrı’nın iyi haberini değil, canımızı da seve seve vermeye hazırdık,+ çünkü sevgili kardeşlerimiz olmuştunuz.+
9 Kardeşler, nasıl emek verip zahmet çektiğimizi kuşkusuz hatırlarsınız. Size Tanrı’nın iyi haberini duyururken, hiçbirinize yük olmamak için bir yandan da gece gündüz çalışıyorduk.+ 10 İman eden sizlere karşı bir kusur etmeyip nasıl vefalı ve doğru davrandığımıza kendiniz şahitsiniz, Tanrı da şahittir. 11 Bir babanın çocuklarına yaptığı gibi+ sizi teşvik ve teselli ettik ve tembihlerde bulunduk ki,+ 12 sizi Krallığına* çağıran+ ve yücelik vaat eden+ Tanrı’ya layık bir yaşam süresiniz.+
13 Bunun için de Tanrı’ya hep şükrediyoruz,+ çünkü bizden işittiğiniz sözü, insanların değil Tanrı’nın sözü olarak kabul ettiniz; gerçekten de öyledir ve bu söz iman eden sizlerde etkisini gösteriyor. 14 Kardeşler, siz Yahudiye’de bulunan ve Mesih İsa’yla birlik içinde olan Tanrı’nın cemaatlerini örnek aldınız. Çünkü onlar Yahudilerden zulüm gördüğü gibi, siz de kendi memleketinizdeki insanlardan zulüm görmeye başladınız.+ 15 O Yahudiler peygamberleri ve Efendimiz İsa’yı bile öldürdüler+ ve bize zulmettiler.+ Evet, onlar Tanrı’yı hoşnut etmiyor, tüm insanların zararına davranıyorlar. 16 Çünkü diğer milletlerden insanların kurtulabilmesi için onlarla konuşmak istediğimizde bizi engellemeye çalışıyorlar;+ böylece günahlarına* günah katıyorlar. Fakat Tanrı’nın gazabı sonunda üzerlerine geliyor.+
17 Bize gelince kardeşler, kısa bir süre sizden ayrı kaldık. Fakat yüzünüzü görmesek de hep kalbimizdeydiniz, yanınıza gelmeyi çok arzu ediyorduk ve bunun için büyük çaba harcadık. 18 Evet yanınıza gelmek istedik, hatta ben Pavlus bunun için bir değil iki kez girişimde bulundum; fakat Şeytan yolumuzu kesti. 19 Efendimiz İsa geri döndüğünde,* onun önünde bizim ümidimiz, sevincimiz ya da gurur kaynağımız* kim olacak? Tabii ki siz!+ 20 Gerçekten de siz gurur ve sevinç kaynağımızsınız.