Elçilerin İşleri
16 Böylece Pavlus Derbe’ye ve sonra Listra’ya geldi.+ Burada Timoteos+ adında bir öğrenci vardı; onun annesi iman etmiş bir Yahudiydi, babası ise Yunanlıydı. 2 Listra ve Konya’daki kardeşler Timoteos hakkında çok olumlu konuşuyorlardı. 3 Pavlus bu gencin kendisiyle birlikte gelmesini istedi ve onu sünnet ettirdi, çünkü o bölgede yaşayan Yahudiler+ babasının Yunanlı olduğunu biliyordu. 4 Şehir şehir dolaşırlarken, Yeruşalim’deki elçilerin ve ihtiyarların uyulmasını istediği kararları kardeşlere bildiriyorlardı.+ 5 Böylece cemaatlerin imanı güçleniyor ve kardeşlerin sayısı günden güne artıyordu.
6 Asya eyaletinde sözü duyurmalarına kutsal ruh izin vermediğinden, Frigya’dan ve Galatya+ topraklarından geçip yola devam ettiler. 7 Misya’ya geldiler ve buradan Bitinya+ topraklarına girmeye çalıştılar, fakat İsa ruh aracılığıyla onları engelledi. 8 Bunun üzerine, Misya’nın içinden geçip Troas’a geldiler. 9 Geceleyin Pavlus bir görüntü gördü: Makedonyalı bir adam önünde durmuş, ısrarla “Makedonya’ya geçip bize yardım et” diyordu. 10 Pavlus bu görüntüyü görünce hemen Makedonya’ya gitmeye çalıştık; oradakilere iyi haberi bildirmemiz için bizi Tanrı’nın çağırdığını anlamıştık.
11 Böylece Troas’tan denize açılıp doğruca Semadirek Adası’na gittik, ertesi gün de Neapolis’e geçtik. 12 Oradan Makedonya bölgesinin en önemli şehri ve bir Roma kolonisi olan Filipi’ye+ gittik. Bu şehirde bir süre kaldık. 13 Sebt günü, şehir kapısından çıktık ve ırmak kenarına, dua yeri olduğunu düşündüğümüz bir yere gittik. Oturup orada toplanmış kadınlarla konuşmaya başladık. 14 Onların arasında erguvani kumaşlar* satan Lidya adında bir kadın da vardı. Tiyatiralı+ olan bu kadın Tanrı’ya ibadet eden biriydi. Pavlus’un söylediklerini dinleyip kabul etmesi için Yehova* onun yüreğini açmıştı. 15 Kadın ev halkıyla birlikte vaftiz edildi.+ Sonra “Eğer beni Yehova’ya iman eden biri olarak görüyorsanız lütfen evimde kalın” diye ısrar etti ve bizi evine götürdü.
16 Bir keresinde dua yerine giderken, kehanetlerde bulunan cinli bir hizmetçi kız+ karşımıza çıktı. Bu kız fal bakarak efendilerine büyük kazanç sağlıyordu. 17 Kız, Pavlus’un ve bizim peşimize takılmış şöyle bağırıyordu: “Bu adamlar Yüceler Yücesi Tanrı’nın kullarıdır,+ size kurtuluş yolunu duyuruyorlar.” 18 Bu durum günlerce sürdü. Sonunda bıkan Pavlus dönüp ruha şöyle dedi: “İsa’nın ismiyle ondan çıkmanı emrediyorum.” Ruh o anda kızdan çıktı.+
19 Kızın efendileri kazanç kapılarının kapandığını görünce,+ Pavlus’la Silas’ı yakalayıp yöneticilerin bulunduğu çarşı meydanına sürüklediler.+ 20 Sonra onları yöneticilerin* önüne çıkarıp şunları söylediler: “Bu Yahudiler şehrimizde huzur bırakmadı.+ 21 Biz Romalıların benimsemesi ve uygulaması uygun olmayan âdetler yayıyorlar.” 22 Bunun üzerine kalabalık hep birden onların üzerine yürüdü. Yöneticiler giysilerinin yırtılıp çıkarılmasını, sonra da sopayla dövülmelerini emretti.+ 23 Epeyce dayak attıktan sonra onları hapishaneye gönderdiler. Gardiyana onları sıkı gözetim altında tutması için emir verdiler.+ 24 Gardiyan bu emir üzerine onları hapishanedeki iç zindana attı ve ayaklarını tomruğa* vurdu.
25 Gece yarısı olmuştu; Pavlus ve Silas dua ediyor, Tanrı’ya ilahiler söylüyorlardı.+ Diğer mahkûmlar da onları dinliyordu. 26 Aniden büyük bir deprem oldu; öyle ki, hapishanenin temelleri sarsıldı. O anda bütün kapılar açıldı ve herkesin zincirleri çözüldü.+ 27 Gardiyan uykudan uyandı ve hapishane kapılarının açık olduğunu gördü. Mahkûmların kaçtığını düşünerek kılıcını çekti ve kendini öldürmek istedi.+ 28 Fakat Pavlus “Kendine kıyma, hepimiz buradayız!” diye bağırdı. 29 Bunun üzerine gardiyan ışık istedi ve içeri koştu; tir tir titreyerek Pavlus’la Silas’ın önünde yere kapandı. 30 Onları dışarıya çıkardıktan sonra “Lütfen söyleyin, kurtulmak için ne yapmalıyım?” diye sordu. 31 Onlar da, “Efendimiz İsa’ya iman et, sen de ev halkın da kurtulursunuz” dediler.+ 32 Sonra da Yehova’nın sözünü ona ve tüm ev halkına bildirdiler. 33 Gardiyan gecenin o saatinde onları götürüp yaralarını temizledi. Sonra o ve tüm ev halkı vakit geçirmeksizin vaftiz edildiler.+ 34 Adam Pavlus’la Silas’ı evine getirip önlerine sofra kurdu. Tanrı’ya iman ettiği için çok sevinçliydi; aynı şekilde ev halkı da sevinç içindeydi.
35 Sabah olunca yöneticiler, ona kolluk görevlilerini göndererek adamları serbest bırakmasını emrettiler. 36 Gardiyan onların dediklerini Pavlus’a iletti, şöyle dedi: “Yöneticiler adam göndermiş, ikinizin de serbest bırakılmasını istiyorlar. Gidebilirsiniz, yolunuz açık olsun.” 37 Fakat Pavlus şu karşılığı verdi: “Roma vatandaşı+ olduğumuz halde bizi yargılamadan herkesin önünde dövdüler ve hapse attılar. Şimdi gizlice mi çıkaracaklar? Böyle şey olmaz! Gelip bizi kendileri çıkarsın.” 38 Kolluk görevlileri bu sözleri yöneticilere bildirdi. Pavlus ve Silas’ın Roma vatandaşı olduğunu duyunca yöneticiler çok korktu.+ 39 Bunun üzerine gelip onlara yalvardılar ve onları çıkardıktan sonra şehirden ayrılmalarını rica ettiler. 40 Pavlus ve Silas ise hapishaneden çıkınca Lidya’nın evine gittiler. Kardeşleri görüp yüreklendirdiler,+ sonra oradan ayrıldılar.