İbranilere
2 Bu nedenle, duyduğumuz şeylere her zamankinden daha çok dikkat edelim+ ki asla uzaklara sürüklenmeyelim.+ 2 Geçmişte meleklerin ilettiği sözün*+ bağlayıcı* olduğu görüldü, çünkü ona karşı gelen ve itaatsizlik eden herkes hak ettiği cezayı buldu.+ 3 Öyleyse şimdi biz Tanrı’nın sağladığı büyük kurtuluşa gereken önemi vermezsek cezadan nasıl kaçabiliriz?+ Çünkü bu kurtuluşu ilk olarak Efendimiz anlattı+ ve onu dinleyenler sözlerini doğruladı, 4 Tanrı da onların tanıklığını doğruladı. Bunun için mucizeler, şaşılacak* şeyler, etkileyici işler yaptı+ ve kutsal ruhu* Kendi amacına göre kullarına dağıttı.+
5 Evet, sözünü ettiğimiz gelecekteki dünya+ meleklerin yetkisine verilmedi. 6 Bunu doğrulayan biri şöyle yazmıştı: “İnsan kim ki, onu düşünüyorsun? İnsanoğlu ne ki, onunla ilgileniyorsun?+ 7 Sen onu meleklerden biraz aşağı yarattın, başına ihtişam ve onur tacı taktın, elinin eserlerini onun yetkisine verdin. 8 Her şeyi ayakları altına serdin.”+ Tanrı her şeyi onun yetkisine vererek+ hiçbir şeyi onun yetkisi dışında bırakmadı.+ Gerçi henüz her şeyin onun yetkisinde olduğunu görmüyoruz.+ 9 Fakat meleklerden biraz aşağı duruma getirilmiş olan İsa’yı,+ acılar çekerek öldüğünden+ başında ihtişam ve onur tacıyla görüyoruz. O, Tanrı’nın bize olan lütfundan* dolayı her insan için ölümü tattı.+
10 Her şey Tanrı için ve O’nun sayesinde var olmuştur. O birçok evladını yüceltmek için,+ kurtuluşlarına öncülük* eden kişinin acılar çekmesini+ uygun gördü+ ve bu şekilde onu yeterli duruma getirdi. 11 Hem kutsal* kılınanlar hem de onları kutsal kılan İsa+ aynı babadandır,+ bu yüzden onlara “kardeşlerim”+ demekten utanmıyor. 12 Şöyle diyor: “Senin adını kardeşlerime bildireceğim; cemaatin* ortasında ilahilerle Seni yücelteceğim.”+ 13 Ayrıca “Ben O’na güveneceğim”+ diyor. Ve yine şöyle diyor: “İşte ben ve Yehova’nın* bana verdiği çocuklar.”+
14 Dolayısıyla, “çocuklar” etten kemikten* olduğu için o da etten kemikten bir insan oldu.+ Böylece kendi ölümüyle, ölüme yol açan+ her şeyin* sahibi İblis’i*+ yenebilecekti 15 ve yaşamları boyunca ölüm korkusuyla köle olmuş herkesi özgürlüğe kavuşturabilecekti.+ 16 Evet o, meleklere değil İbrahim’in soyuna+ yardım ediyor. 17 Dolayısıyla, her yönden “kardeşlerine” benzemesi gerekiyordu.+ Bu sayede günahkâr insanları Tanrı’yla barıştıracak*+ bir kurban sunmak için+ O’na merhametli ve sadık bir başkâhin* olarak hizmet edebilirdi. 18 O, sınanan kişilerin yardımına koşabilir+ çünkü kendisi de sınanırken acılar çekti.+