Başmüzisyene: Yedutun için. Asaf’ın+ ilahisi.
77 Tanrı’ya yüksek sesle feryat edeceğim,
Tanrı’ya sesleneceğim, O da bana kulak verecek.+
2 Sıkıntılı günümde Yehova’ya yöneliyorum.+
Gece durmaksızın ellerimi O’na açıyorum.
Ama hiçbir şey beni teselli edemiyor.
3 Tanrı’yı hatırlayınca hüzünle iç çekiyorum,+
Keder içindeyim ve gücüm tükeniyor.+ (Selah)
4 Gözkapaklarımın kapanmasına izin vermiyorsun,
Huzursuzum ve konuşamıyorum.
5 Eski günler hakkında düşünüyorum,+
Geçmiş devirler üzerinde düşünceye dalıyorum.
6 Geceleri ilahimi hatırlarım,+
Yüreğim düşüncelere dalar,+
Derin derin düşünüp cevap ararım.
7 Yehova bizi sonsuza dek mi terk etti?+
Bizden bir daha hoşnut olmayacak mı?+
8 Vefası sonsuza dek mi bitti?
Verdiği sözün gerçekleştiğini hiçbir nesil göremeyecek mi?
9 Tanrı iyilik etmeyi unuttu mu?+
Öfkesi merhametini bastırdı mı? (Selah)
10 “Yüceler Yücesi bize karşı tavrını değiştirdi,
İşte beni yaralayan bu”+ diyorum.
11 Yah’ın yaptıklarını hatırlayacağım,
Eski devirlerdeki harika işlerini anacağım.
12 Senin bütün işlerini derin derin düşüneceğim,
Ve yaptıkların üzerinde düşüncelere dalacağım.+
13 Ey Tanrım, Senin her işin kutsaldır,
Senin gibi yüce bir tanrı var mı?+
14 Sen gerçek Tanrı’sın, harika işler yaparsın.+
Halklara gücünü gösterdin.+
15 Gücünü kullanarak kurtardın halkını,+
Yakup’un ve Yusuf’un oğullarını. (Selah)
16 Sular Seni gördü ey Tanrım,
Sular Seni görüp çalkalandı+
Ve derin sular acıdan kıvrandı.
17 Bulutlardan sular boşandı.
Bulutlu gökler gürledi
Ve Senin okların dört bir yana uçuştu.+
18 Gürleyişin+ savaş arabalarının sesi gibiydi,
Şimşeklerin dünyayı aydınlattı,+
Yeryüzü sarsılıp sallandı.+
19 Yolun denizden,+
Derin sulardan geçiyordu,
Ama ayak izlerini gören olmadı.
20 Halkını Musa ve Harun’a emanet edip,+
Bir çoban gibi sürüne yol gösterdin.+