Eyüp
2 Böyle yaparsam Tanrı’nın bana vereceği pay,
Her Şeye Gücü Yeten’den alacağım karşılık ne olur?
4 Tanrı tuttuğum yolu bilmiyor mu?+
Attığım her adımı görmüyor mu?
5 Hiç yalan yola saptım mı?
Hile peşinde koştum mu?+
7 Eğer adımlarım yoldan sapmış,+
Yüreğim gözlerime aldanmış,+
Elim kirli işlere bulaşmışsa,
8 O zaman ben ekeyim başkası yesin,+
Diktiğim kökünden sökülsün.*
9 Eğer gönlümü başka bir kadına kaptırıp,+
Komşumun kapısında sinsice beklediysem,+
10 Benim karım başka bir adam için buğday öğütsün,
Başka erkekler onun koynuna girsin.+
11 Çünkü yaptığım şey utanç verici bir davranış olurdu,
Hâkimlerin cezasını hak eden bir suç işlemiş olurdum.+
13 Hizmetkârlarımın benden bir şikâyeti olduğunda,
Onlardan adaleti esirgedimse,
O’nun karşısında* ne yaparım?
15 Ana karnında beni yaratan onları da yaratmadı mı?+
Rahimde hepimizi biçimlendiren O değil mi?+
16 Eğer yoksulun isteğini geri çevirdiysem,+
Dul kadının gözündeki umut ışığını söndürdüysem,+
17 Lokmamı öksüz çocuklarla paylaşmadan,+
Tek başıma oturup yediysem,
18 (Oysa ben gençliğimden beri onlara babalık ettim,
Doğduğumdan beri dul kadının yardımcısı oldum.)
19 Eğer üstsüz başsız bir zavallıyı,
Giyeceği olmayan bir yoksulu gördüğümde,+
20 Koyunlarımın yünüyle sırtını ısıtıp,
Hayırduasını almadıysam,+
21 Şehir kapısında*+ yardımıma muhtaç,* öksüz bir çocuk gördüğümde,
Yumruğumu sıkıp onu tehdit ettiysem,+
22 Kolum omzumdan kopsun,
Kol kemiğim dirseğimden kırılsın.
23 Çünkü ben Tanrı’dan gelecek felaketten korkarım,
O’nun görkemi karşısında nasıl dururum?
24 Eğer altınlara güvendiysem,
Saf altını güvencem olarak gördüysem,+
25 Servetimin büyüklüğüyle,
Malımın mülkümün bolluğuyla+ gurur duyduysam,+
26 Gökte parlayan güneşe,
Ya da tüm görkemiyle dolaşan aya bakıp,+
27 Yüreğim gizlice aldandıysa
28 Bu, hâkimlerin vereceği cezayı hak eden bir suç olurdu,
Çünkü göklerdeki gerçek Tanrı’yı inkâr etmiş olurdum.
29 Düşmanımın yaşadığı felakete hiç sevindim mi?+
Ya da başına gelen kötülüğü görüp mutlu oldum mu?
31 Çadırımdaki adamlar şöyle derdi:
‘Eyüp’ün yanına gelip de ete doymayan mı var?’+
33 Hiç başkaları gibi suçumu örtmeye çalıştım mı?+
Günahımı giysimin içinde sakladım mı?
34 Çoğunluğun tepkisinden çekinip,
Ya da etraf beni ayıplar diye endişelenip,
Sessiz kaldım mı, dışarı adım atmaya korktum mu?
35 Keşke beni bir dinleyen olsaydı!+
Sözlerimin altına mührümü basardım.
Her Şeye Gücü Yeten bana cevap versin!+
Keşke beni dava eden, suçlamalarını yazsaydı!
36 O yazıyı gururla omzumda taşırdım,
Ya da başıma sarar, taç gibi takardım.
37 Attığım her adımın hesabını Tanrı’ya verir,
Huzuruna bir önder gibi, başım dimdik çıkardım.
38 Eğer toprağımı başkalarından zorla aldıysam,
Bu yüzden benden yakındılarsa,
Ve tarlamı sürenler hep birlikte benim yüzümden ağladıysa,
39 Ya da yerin ürününü ücret ödemeden yediysem,+
Topraklarına el koydum diye insanlar ah çektiyse,+
40 O zaman tarlamda buğday yerine dikenler,
Arpa yerine pis kokulu otlar çıksın.”
Eyüp’ün sözleri burada bitti.