Başmüzisyene. Yehova’nın kulu Davut’un ilahisi.
36 Günah kötü adama yüreğinin derinliklerinden fısıldar.
O, Tanrı korkusu nedir bilmez.+
2 Kendini gözünde öyle büyütür ki,
Suçunu ne fark eder, ne de ondan nefret eder.+
3 Ağzından hep kırıcı ve aldatıcı sözler dökülür,
İyi olanı yapacak anlayıştan yoksundur.
4 Yatağında bile hep haince planlar kurar,
İnatla yanlış yoldan gider,
Kötü şeyleri reddetmez.
5 Ey Yehova, vefan göklere,+
Kullarına bağlılığın bulutlara erişir.
6 Doğruluğun heybetli dağlar gibidir,+
Hükümlerin de uçsuz bucaksız derin sulara benzer.+
İnsanı da hayvanı da Sen korursun ey Yehova.+
7 Vefan ne değerlidir ey Tanrım!+
İnsanlar kanatlarının gölgesine sığınır.+
8 Evindeki bolluk onları doyurur,+
İyilik ırmağından su içirirsin onlara.+
9 Hayatın kaynağı Sensin,+
Senin ışığın sayesinde aydınlıkta oluruz.+
10 Seni tanıyanlara daima vefanı göster,+
Doğruluğun temiz yürekli olanları bırakmasın.+
11 Kibirli insanın beni ayakları altında ezmesine,
Kötü ellerin beni yerimden yurdumdan etmesine izin verme.
12 İşte, suç işleyenler düştü,
Yere yıkıldılar, artık ayağa kalkamazlar.+