Eyüp
6 Eyüp şu sözlerle karşılık verdi:
3 Çektiğim acı denizlerin kumundan daha ağır.
İşte bu yüzden saçma sapan konuşuyorum.+
4 Her Şeye Gücü Yeten’in okları beni delip geçiyor,
Ruhum onların zehrini içiyor,+
O’ndan gelen korkunç şeyler ordu gibi karşıma diziliyor.
5 Hiç yaban eşeği+ otun başında anırır mı?
Ya da sığır, önünde yem varsa böğürür mü?
6 Tadı olmayan yemek tuzsuz yenir mi?
Ebegümecinin suyunda lezzet olur mu?
7 Böyle şeylere dokunmak istemiyorum.
Benim için bozulmuş yemek gibiler.
8 Ah keşke dileğim yerine gelseydi,
Tanrı arzumu gerçekleştirseydi!
10 Bunu bilmek bile beni teselli ederdi,
Dayanılmaz acıma rağmen sevinçten sıçrardım,
Önümde güzel günler var mı ki yaşayayım?
12 Ben kaya gibi güçlü müyüm?
Ya da bedenim demirden* mi?
13 Dayanağım olan ne varsa elimden alınmışken,
Kendime ne hayrım dokunur?
16 O dereler çözülen buzlarla bulanıklaşır,
Eriyen karlarla kabarır.
17 Ama zamanla susuz kalır, kaybolurlar;
Sıcaklar bastırınca kururlar.
18 Gittikleri yön değişir,
Çöle akıp yok olurlar.
20 Ama oraya gelince hayal kırıklığına uğrar,
Güvenleri boşa çıktığı için kendilerinden utanırlar.
22 Sizden bir şey bekledim mi?
‘Benim adıma servetinizden hediye verin’ dedim mi?
25 Doğru sözler hiç de acı gelmez!+
Fakat sizin dedikleriniz* neye yarıyor?+
28 Şimdi dönüp bana bir bakın,
Çünkü yüzünüze yalan söylemem.
29 Lütfen bir daha düşünün; bana haksızlık etmeyin.
Evet, tekrar düşünün; ben doğruluğumdan bir şey kaybetmedim.
30 Sizce sözlerimle haksızlık mı ediyorum?
Ne halde olduğumu anlamıyor muyum?”