Elçilerin İşleri

13 Antakya’daki cemaatte peygamberler ve öğretmenler vardı;+ bunlar Barnabas, diğer adı Niger olan Simeon, Kireneli Lukius, Bölge Yöneticisi Herodes’le* birlikte eğitim görmüş olan Manaen ve Saul’du. 2 Yehova’ya* hizmet edip oruç* tutarlarken, kutsal ruh onlara şöyle dedi: “Barnabas’la Saul’u benim için ayırın,+ onlara bir görev vereceğim.”+ 3 O zaman oruç tutup dua ettikten sonra Barnabas’la Saul’un üzerine ellerini koydular ve onları gönderdiler.

4 Böylece kutsal ruh tarafından gönderilen bu adamlar Selefkiye’ye gittiler, oradan da gemiyle Kıbrıs’a geçtiler. 5 Salamis’e vardıklarında, Tanrı’nın sözünü Yahudilerin havralarında duyurmaya başladılar. Yuhanna da onlara hizmet* etmek için yanlarındaydı.+

6 Tüm adayı dolaşarak Baf’a kadar geldiler. Orada Baryeşu adlı bir Yahudiyle karşılaştılar; bu adam sahte bir peygamber ve büyücüydü. 7 O, zeki bir adam olan Genel Vali* Sercius Pavlus’un hizmetindeydi. Vali, Barnabas’ı ve Saul’u çağırttı çünkü Tanrı’nın sözünü dinlemeyi çok istiyordu. 8 Fakat büyücü Elimas (bu isim ‘büyücü’ anlamına gelir), Vali’nin iman etmemesi için onlara engel olmaya çalıştı. 9 Bunun üzerine Saul, yani Pavlus, kutsal ruhla doldu ve gözlerini ona dikerek 10 şöyle dedi: “Sen, içi her türlü sahtekârlık ve kötülükle dolu adam! Ey İblis oğlu,+ doğru olan her şeyin düşmanı, Yehova’nın doğru yollarını çarpıtmaktan vazgeçmeyecek misin? 11 İşte Yehova’nın eli sana karşı kalktı, bir süre gün ışığı görmeyeceksin, kör olacaksın.” O anda Elimas’ın üzerine sanki bir sis çöktü ve her şey karardı. Kendisine yol gösterecek birini bulmak için dolanmaya başladı. 12 Olanları gören Genel Vali iman etti, çünkü Yehova hakkında öğrendiği şeylere hayran kalmıştı.

13 Sonra Pavlus ve yanındakiler, Baf’tan denize açılıp Pamfilya bölgesinde bulunan Perge şehrine gittiler. Fakat Yuhanna+ burada onlardan ayrılıp Yeruşalim’e döndü.+ 14 Pavlus ve Barnabas ise Perge’den Pisidya Antakyası’na geçtiler. Sebt günü havraya+ girip oturdular. 15 Kanun’dan ve peygamberlerin kitaplarından bazı kısımlar okunduktan sonra,+ havra yöneticileri onlara “Kardeşler, eğer hepimizi yüreklendirecek bir sözünüz varsa söyleyin” dediler. 16 Bunun üzerine Pavlus ayağa kalktı ve topluluğa eliyle işaret edip konuşmaya başladı:

“Ey İsrailliler ve Tanrı korkusu olan yabancılar, dinleyin. 17 İsrail halkının Tanrısı atalarımızı seçti, Mısır’da gurbetteyken onları büyük bir millet yaptı ve güçlü koluyla onları oradan çıkardı.+ 18 Yaklaşık 40 yıllık bir dönem boyunca çölde onlara katlandı.+ 19 Kenan diyarındaki yedi milleti yok ettikten sonra, onların topraklarını atalarımıza paylaştırdı.+ 20 Tüm bunlar yaklaşık 450 yıl içinde oldu.

Ardından, Samuel Peygamber’in dönemine dek Tanrı onlara hâkimler* verdi.+ 21 Fakat sonra halk bir kral istedi,+ Tanrı da onlara Benyamin kabilesinden Kiş oğlu Saul’u verdi.+ Saul 40 yıl hüküm sürdü. 22 Tanrı onu tahttan indirdikten sonra, kral olarak Davut’u tahta çıkardı.+ Onun hakkında şöyle dedi: ‘Yesse’nin+ oğlu Davut’u buldum. O yüreğime göre bir adam+ ve istediğim her şeyi yapacak.’ 23 Tanrı vaat ettiği gibi, onun soyundan İsrail’e bir kurtarıcı çıkardı; bu İsa’ydı.+ 24 Onun gelişinden önce, Yahya tüm İsrail halkına tövbenin vaftizle gösterilmesi gerektiğini duyurdu.+ 25 Fakat Yahya hizmetini tamamlamak üzereyken şöyle dedi: ‘Benim kim olduğumu düşünüyorsunuz? Ben o değilim. O benden sonra gelecek. Bense onun çarıklarının bağını çözmeye bile layık değilim.’+

26 Kardeşler, siz İbrahim oğulları ve Tanrı korkusu olan yabancılar, bu kurtuluş haberi bize gönderildi.+ 27 Yeruşalim halkı ve yöneticileri o kurtarıcıyı kabul etmediler, fakat verdikleri hükümle peygamberlerin kitaplarındaki sözleri yerine getirmiş oldular.+ Bunlar her Sebt günü halka okunan sözlerdir. 28 Öldürülmesi için hiçbir neden bulamadıkları halde,+ Pilatus’tan onun idam edilmesini istediler.+ 29 Onun hakkında yazılmış olan her şeyi yerine getirdikten sonra onu direkten* indirip mezara koydular.+ 30 Fakat Tanrı onu diriltti.+ 31 Sonra o kendisiyle birlikte Celile’den Yeruşalim’e gitmiş olanlara günlerce göründü. Bu kişiler bugün halkın önünde onun tanıklarıdır.+

32 Dolayısıyla, biz size atalarımıza verilen vaatle ilgili iyi haberi bildiriyoruz. 33 Tanrı, onların çocukları olan bizler için bu vaadi tam anlamıyla yerine getirerek İsa’yı diriltti.+ Bununla ilgili olarak ikinci mezmurda şöyle yazılıdır: ‘Sen Benim oğlumsun, Ben bugün senin baban oldum.’+ 34 İsa öldükten sonra Tanrı onu asla çürümeyecek bir yapıda diriltti. Şu sözler bunu anlatır: ‘Siz Davut’a vefamdan* ötürü vaat ettiğim nimetleri göreceksiniz, çünkü vaadim kesindir.’*+ 35 Ve başka bir mezmurda şöyle der: ‘Vefalı kulunun çürüyüp gitmesine izin vermezsin.’+ 36 Oysa Davut hayatı boyunca Tanrı’ya* hizmet ettikten sonra ölüm uykusuna daldı, ataları gibi gömüldü ve çürüyüp gitti.+ 37 Fakat Tanrı’nın dirilttiği kişi çürümedi.+

38 Dolayısıyla kardeşler şunu bilin ki, Tanrı günahları bu kişi aracılığıyla bağışlayacak.+ Size bunu duyuruyoruz. 39 Evet, Musa Kanunu suçlarınızı ortadan kaldıramaz,+ ama bu kişiye iman eden herkes onun aracılığıyla suçsuz sayılır.+ 40 Bu nedenle dikkat edin de peygamberlerin kitaplarında söylenen şu sözler başınıza gelmesin: 41 ‘Siz alaycılar, iyi bakın da şaşırın ve yok olun. Çünkü sizin günlerinizde öyle bir iş yapıyorum ki, ayrıntılarıyla anlatılsa da asla inanmazsınız.’”+

42 Dışarı çıkarlarken, insanlar sonraki Sebt gününde yine gelip bu konular hakkında konuşsunlar diye onlara yalvardı. 43 Havradaki toplantı bittikten sonra, Yahudilerden ve Yahudiliği benimsemiş dindar kişilerden birçoğu Pavlus ve Barnabas’ın peşinden gitti. Pavlus’la Barnabas onları Tanrı’nın lütfundan yoksun kalmamak için çaba göstermeye teşvik etti.+

44 Ertesi Sebt günü neredeyse tüm şehir halkı Yehova’nın sözünü dinlemek üzere toplandı. 45 Kalabalığı gören Yahudiler büyük bir kıskançlıkla Pavlus’un sözlerine karşı çıktılar+ ve bu şekilde Tanrı’ya saygısızlık ettiler. 46 O zaman Pavlus ve Barnabas cesaretle şunları söylediler: “Tanrı’nın sözünün önce size bildirilmesi gerekiyordu.+ Ama siz bu sözü reddettiniz ve sonsuz yaşama layık olmadığınızı gösterdiniz. Biz de artık diğer milletlere gidiyoruz.+ 47 Çünkü Yehova şu sözlerle bize bir emir vermiştir: ‘Seni milletlere ışık olarak tayin ettim ki, sağlayacağım kurtuluşu dünyanın en uzak yerlerine ulaştırasın.’”+

48 Diğer milletlerden olanlar bu sözleri duyunca çok sevindiler ve Yehova’nın sözünü yücelttiler. Sonsuz yaşam hakkında doğru tutuma sahip olanların hepsi iman etti. 49 Yehova’nın sözü tüm o bölgede yayılıyordu. 50 Fakat Yahudiler, söz sahibi dindar kadınları ve şehrin ileri gelen erkeklerini kışkırtıp Pavlus’la Barnabas’a karşı bir zulüm başlattılar+ ve onları kendi bölgelerinden kovdular. 51 Pavlus ve Barnabas da ayaklarının tozunu silkip* Konya’ya gittiler.+ 52 Öğrenciler ise sevinç içindeydi+ ve kutsal ruhla doluydu.