Başlangıç

8 Fakat Tanrı Nuh’u, gemide onunla birlikte olan tüm yaban hayvanlarını ve evcil hayvanları unutmamıştı.+ Yeryüzünde bir rüzgâr estirdi ve sular alçalmaya başladı. 2 Göklerdeki su kaynakları ve göklerin kapıları kapanmış, böylece yağmur dinmişti.+ 3 Sonra sular yavaş yavaş çekilmeye başladı. 150 günün sonunda sular alçalmıştı. 4 7. ayda, ayın 17’sinde gemi Ararat* tepelerine oturdu. 5 Sular 10. aya dek alçalmaya devam etti. 10. ayda, ayın ilk günü dağların tepeleri göründü.+

6 Nuh 40 gün sonra geminin penceresini açtı+ 7 ve dışarıya bir kuzgun gönderdi. Toprak kuruyana dek kuzgun dışarıda uçmaya ve gemiye gidip gelmeye devam etti.

8 Daha sonra Nuh, suların çekilip çekilmediğini öğrenmek için bir güvercin gönderdi. 9 Güvercin konacak bir yer bulamadı ve Nuh’un yanına, gemiye geri döndü; çünkü tüm yeryüzü hâlâ sularla kaplıydı.+ Nuh elini uzatıp onu gemiye aldı. 10 Yedi gün daha bekleyip güvercini tekrar gönderdi. 11 Güvercin akşama doğru gagasında yeni kopmuş bir zeytin yaprağıyla Nuh’un yanına geldi. Böylece Nuh suların çekilmiş olduğunu anladı.+ 12 Yedi gün daha bekleyip güvercini yine gönderdi, fakat güvercin bu kez Nuh’un yanına dönmedi.

13 Nuh’un yaşamının 601. yılında,+ 1. ayda, ayın ilk günü sular yeryüzünden çekilmişti. Nuh geminin üzerindeki kapağı kaldırdı ve toprağın yüzeyinin kurumaya başladığını gördü. 14 2. ayın 27’sinde toprak tamamen kurumuştu.

15 Tanrı Nuh’a şöyle dedi: 16 “Karın, oğulların ve gelinlerinle birlikte+ gemiden çık. 17 Yanındaki her tür canlıyı;+ tüm uçan kanatlıları, evcil hayvanları, yaban hayvanlarını ve sürüngenleri dışarı çıkar. Üreyip çoğalsınlar, yeryüzünü doldursunlar.”+

18 Nuh bunun üzerine oğulları,+ karısı ve gelinleriyle birlikte gemiden çıktı. 19 Ayrıca tüm canlılar; tüm sürüngenler, uçan kanatlılar ve kara hayvanları gemiden gruplar halinde* çıktı.+ 20 Sonra Nuh Yehova için bir sunak yaptı.+ Temiz hayvanlardan ve temiz kanatlılardan+ bazılarını alıp yakılan sunu olarak sunakta kurban etti.+ 21 Sunuların kokusu Yehova’yı hoşnut etti.* Bunun üzerine Yehova yüreğinden şöyle geçirdi: “İnsan yüzünden toprağı bir daha asla lanetlemeyeceğim,+ çünkü insanın yüreği çocukluğundan itibaren hep kötüye eğilimli.+ Canlıların başına bir daha asla böyle bir yıkım getirmeyeceğim.+ 22 Bundan sonra yeryüzünde ekip biçme, soğuk sıcak, yaz kış ve gündüz gece asla son bulmayacak.”+