Elçilerin İşleri
22 “Siz kardeşlerim ve büyüklerim, savunmamı dinleyin.”+ 2 Kalabalık Pavlus’un İbranice konuştuğunu duyunca daha büyük bir sessizliğe gömüldü. Pavlus şöyle devam etti: 3 “Ben Kilikya’nın Tarsus+ şehrinde doğmuş bir Yahudiyim.+ Fakat burada, Yeruşalim’de Gamaliel’in+ dizinin dibinde eğitim gördüm ve atalarımızın Kanununa titizlikle uymayı öğrendim.+ Sizin gibi ben de Tanrı’ya gayretle hizmet ediyordum.+ 4 Bu yolu izleyenlere zulmettim ve ölümlerine sebep oldum; erkekleri de kadınları da tutuklayıp hapse attırdım.+ 5 Başkâhin ve tüm ihtiyar meclisi buna tanıklık edebilir. Ayrıca onlardan Şam’daki kardeşlere götürmek üzere mektuplar almıştım ve oraya gidiyordum; niyetim oradakileri de yakalamak ve cezalandırılsınlar diye Yeruşalim’e getirmekti.
6 Fakat yolda, Şam’a yaklaşırken, öğle vakti etrafım birden gökten gelen kuvvetli bir ışıkla aydınlandı.+ 7 Yere düştüm ve şöyle diyen bir ses duydum: ‘Saul, Saul, bana neden zulmediyorsun?’ 8 ‘Efendim sen kimsin?’ diye sordum. ‘Ben zulmettiğin Nasıralı İsa’yım’ dedi. 9 Yanımdaki adamlar ışığı görmüş, fakat benimle konuşanın sözlerini anlamamışlardı. 10 O zaman, ‘Ne yapmalıyım Efendim?’ diye sordum. Efendimiz bana şöyle dedi: ‘Kalk, Şam’a git; yapman gerekenler sana orada söylenecek.’+ 11 Fakat o göz kamaştırıcı ışık yüzünden hiçbir şey göremez olmuştum. Bu yüzden Şam’a yanımdaki adamların yardımıyla gittim.
12 Sonra oradaki tüm Yahudilerin övgüyle söz ettiği Hananya adında Kanun’a bağlı, dindar bir adam 13 yanıma geldi ve ‘Saul, kardeşim, gözlerin açılsın!’ dedi. O anda başımı kaldırıp baktım ve onu gördüm.+ 14 Bana şunları söyledi: ‘Atalarımızın Tanrısı, isteğini öğrenmen ve o doğru* kişiyi görüp+ sesini duyman için seni seçti. 15 Çünkü sen onun bir şahidi olacaksın; gördüklerini ve duyduklarını tüm insanlara bildireceksin.+ 16 Hadi zaman kaybetme! Hemen kalk, vaftiz ol ve onun ismiyle+ yakararak günahlarından arın.’+
17 Yeruşalim’e döndükten sonra,+ mabette dua ederken bir görüntü gördüm.* 18 Efendimiz bana şöyle dedi: ‘Acele et, hemen Yeruşalim’den çık, çünkü insanlar benim hakkımda yaptığın şahitliği kabul etmeyecek.’+ 19 Ben de şöyle dedim: ‘Efendim, onlar benim önceden havra havra dolaşarak sana iman edenleri hapse attığımı ve dövdüğümü iyi biliyorlar.+ 20 Senin şahidin olan İstefanos’un kanı dökülürken orada durup ölümünü onayladım ve onu öldürenlerin kaftanlarının başında bekledim.’+ 21 Yine de o bana ‘Buradan git, çünkü seni uzaktaki milletlere göndereceğim’ dedi.”+
22 O ana kadar Pavlus’u dinleyen kalabalık bağırmaya başladı. “Bu adamı ortadan kaldırın, böyle biri yaşamaya layık değil!” diyorlardı. 23 Bağırıp çağırıyor, üstlerindeki giysileri çıkarıp fırlatıyor ve havaya toz toprak savuruyorlardı.+ 24 Bunun üzerine komutan, Pavlus’un kışlaya getirilmesini ve kırbaçlanarak sorgulanmasını emretti. Amacı kalabalığın neden böyle bağırdığını tam olarak öğrenmekti. 25 Fakat kırbaçlamak için kollarını bağladıklarında, Pavlus orada duran yüzbaşıya şöyle sordu: “Roma vatandaşı olan birini yargılamadan kırbaçlamanız yasalara uygun mu?”+ 26 Yüzbaşı bunu duyunca komutana durumu bildirip şöyle dedi: “Bu adam Roma vatandaşıymış. Şimdi ne yapmayı düşünüyorsunuz?” 27 Bunun üzerine komutan Pavlus’un yanına geldi ve “Söyle, sen Roma vatandaşı mısın?” dedi. O da “Evet” diye cevap verdi. 28 Komutan “Ben bu vatandaşlık haklarını yüklü bir para ödeyerek aldım” dedi. Pavlus da “Ben o haklarla doğdum” dedi.+
29 Onu işkenceyle sorgulayacak olan adamlar hemen yanından çekildiler. Komutan, Roma vatandaşı olduğunu öğrenince onu zincirle bağlattığı için korktu.+
30 Komutan Yahudilerin Pavlus’u tam olarak neyle suçladığını öğrenmek istiyordu. Bu yüzden ertesi gün onun bağlarını çözdürdü ve yüksek kâhinler ile tüm Sanhedrin’in toplanmasını emretti. Pavlus’u getirip onların önüne çıkardı.+