Birinci Samuel
24 Saul Filistileri kovalayıp döndükten hemen sonra ona “Davut En-gedi çevresindeki çölde”+ diye haber geldi.
2 Bunun üzerine tüm İsrail’den topladığı 3.000 savaşçıyla birlikte, Davut’u ve adamlarını aramak için dağ keçilerinin yaşadığı sarp kayalıklara gitti. 3 Saul, yol kenarında taş duvarlı ağılların olduğu yere geldi, orada bir mağara vardı. Tuvalet ihtiyacını gidermek için mağaraya girdi. O sırada Davut’la adamları mağaranın arka kısmında, kuytu yerlerde oturuyorlardı.+ 4 Adamları Davut’a şöyle dedi: “Bak, bugün Yehova sana ‘Düşmanını eline teslim ettim,+ ona ne istiyorsan yap’ diyor!” O zaman Davut yerinden kalktı, Saul’a yaklaşıp kaftanının ucunu gizlice kesti. 5 Fakat sonra bu yaptığından dolayı içten içe* rahatsız oldu.+ 6 Adamlarına şöyle dedi: “Efendime, Yehova’nın seçtiği* kişiye nasıl zarar veririm! Bu Yehova’nın gözünde hiç doğru olmaz, çünkü onu Yehova meshetti.”+ 7 Davut bu sözlerle adamlarına engel oldu, onların Saul’a saldırmasına izin vermedi. Ve Saul mağaradan çıkıp yola koyuldu.
8 O sırada Davut da kalkıp mağaradan çıktı ve Saul’un arkasından “Kralım, efendim!”+ diye seslendi. Saul dönüp arkasına bakınca Davut eğilip yere kapandı. 9 Saul’a şöyle dedi: “‘Davut sana kötülük yapmak istiyor’ diyenleri neden dinliyorsun?+ 10 Bak görüyorsun, bugün Yehova mağarada seni elime teslim etti. Adamlarım seni öldürmemi söyledi,+ ama ben sana acıdım ve ‘Efendime zarar vermem, çünkü onu Yehova seçti’ dedim.+ 11 Baba, işte kaftanının bir parçası elimde! Kaftanını kestim ama seni öldürmedim. Bak görüyorsun, sana zarar vermek ya da isyan etmek gibi bir niyetim yok. Sen canımı almak için peşime düştüğün halde+ ben sana hiçbir kötülük yapmadım.*+ 12 Bu meselede Yehova karar versin,+ benim öcümü senden Yehova alsın.+ Fakat ben sana zarar vermeyeceğim.+ 13 Eskilerin dediği gibi ‘Kötülük kötülerden gelir.’ Bu yüzden ben sana zarar vermem. 14 İsrail’in kralı benim gibi ölü bir köpeğin, küçücük bir pirenin peşine neden düşer?+ 15 Yehova hâkimimiz olsun. Hangimizin haklı olduğuna O karar verecek; aramızdaki davaya bakacak, beni savunacak,+ haklı bulacak ve senin elinden kurtaracak.”
16 Davut sözünü bitirdiğinde Saul ona “Davut, bu senin sesin mi oğlum?”+ dedi ve hüngür hüngür ağlamaya başladı. 17 Davut’a şöyle dedi: “Sen benden daha doğru bir adamsın. Çünkü bana iyilikle davrandın, bense sana kötülükle karşılık verdim.+ 18 Bugün de bana bir iyilik yaptın. Dediğin gibi, Yehova beni senin eline teslim ettiği halde canımı almadın.+ 19 Hangi adam düşmanını bulur da sağ salim gitmesine izin verir? Bugün bana yaptığın iyiliğe Yehova iyilikle karşılık verecek.+ 20 Artık şunu biliyorum ki, sen mutlaka kral olacaksın+ ve krallığın İsrail’de hep sürecek. 21 Şimdi bana Yehova’nın adıyla yemin et,+ benden sonra soyumu ortadan kaldırmayacaksın, babamın ailesinden adımı silmeyeceksin.”+ 22 Davut Saul’a yemin etti, sonra Saul evine gitti.+ Davut’la adamları ise saklandıkları yere gittiler.+