Birinci Samuel
1 Efraim’in dağlık bölgesindeki+ Ramataim-tsofim’de*+ Elkana+ isimli Efraimli bir adam yaşıyordu. O, Tsuf oğlu Tohu oğlu Elihu oğlu Yeroham’ın oğluydu. 2 Elkana’nın iki karısı vardı. Birinin adı Hanna, diğerinin adı Peninna’ydı. Peninna’nın çocukları olmuştu, fakat Hanna’nın çocuğu yoktu. 3 Elkana Göklerin* Hâkimi Yehova’ya ibadet etmek ve kurban sunmak için her yıl Şilo’ya giderdi.+ Orada Eli’nin iki oğlu Hofni ve Finehas,+ Yehova’nın kâhinleri* olarak hizmet ediyordu.+
4 Bir gün Elkana kurban sunduğunda, karısı Peninna’yla oğullarına ve kızlarına kurbandan pay verdi.+ 5 Hanna’ya ise özel bir pay verdi, çünkü onu çok seviyordu. Yehova Hanna’ya çocuk vermemişti.* 6 Ayrıca kuması Peninna da onu çok üzüyordu. Yehova Hanna’ya çocuk vermediğinden, Peninna onunla sürekli alay ediyordu. 7 Peninna her yıl Yehova’nın evine gittiklerinde+ de böyle yapardı. Onunla o kadar çok alay ederdi ki Hanna ağlar ve bir şey yemezdi. 8 Kocası Elkana Hanna’ya şöyle söyledi: “Neden ağlıyorsun, neden bir şey yemiyorsun? Niye bu kadar üzgünsün? Ben senin için on oğuldan daha iyi değil miyim?”
9 Onlar Şilo’da yiyip içtikten sonra Hanna yanlarından ayrıldı. O sırada Kâhin Eli, Yehova’nın mabedinin*+ girişinde taburede oturuyordu. 10 Hanna’nın yüreği yanıyordu; Yehova’ya dua etmeye+ ve hüngür hüngür ağlamaya başladı. 11 Şöyle diyerek bir adak adadı: “Ey Göklerin Hâkimi Yehova, lütfen ne kadar acı çektiğimi gör ve bu kulunla ilgilen. Eğer bu kulunu hatırlayıp bana bir oğul verirsen,+ ben de onu Sana vereceğim Yehova. Yaşamı boyunca Sana hizmet edecek, onun saçı hiç kesilmeyecek.”+
12 Hanna, Yehova’ya uzun uzun dua ederken Eli onu izliyordu. 13 Hanna içinden konuşuyordu; dudakları kıpırdıyor ama sesi duyulmuyordu. Bu nedenle Eli onu sarhoş sandı 14 ve şöyle dedi: “Bu sarhoş halinle burada ne işin var? Artık şarap içme.” 15 Hanna da şu karşılığı verdi: “Sarhoş değilim efendim, ne şarap içtim ne de başka bir içki. Sadece çok dertliyim ve Yehova’ya içimi döküyorum.+ 16 Ne olur bu kulunu kötü biri sanma. Çok üzgün ve kederli olduğum için uzun uzun dua ettim.” 17 O zaman Eli “Güle güle git kızım. İsrail’in Tanrısı dileğini yerine getirsin”+ dedi. 18 Hanna da “Bu kulunu hep iyi hatırla efendim” dedi. Sonra gidip yemek yedi, yüzündeki kaygılı ifade silinmişti.
19 Ertesi sabah erkenden kalktılar, Yehova’ya ibadet ettikten sonra Rama’daki+ evlerine döndüler. Elkana karısı Hanna’yla birlikte oldu ve Yehova Hanna’nın duasını cevapladı.*+ 20 Hanna bir yıl içinde* hamile kaldı ve bir oğlu oldu. “Onu Yehova’dan diledim” diyerek çocuğun adını+ Samuel* koydu.
21 Aradan zaman geçti. Elkana Yehova’ya yıllık kurbanını, ayrıca adak sunusunu* sunmak için tüm ev halkıyla birlikte yola çıktı.+ 22 Hanna ise onlarla gitmedi,+ kocasına şöyle dedi: “Çocuğu Yehova’nın evine sütten kesilince götürürüm. Ondan sonra da hep orada kalır.”+ 23 Bunun üzerine kocası Elkana şöyle dedi: “Nasıl istersen öyle yap. Çocuk sütten kesilene kadar evde kal. Yehova bu arzunu yerine getirsin.” Böylece Hanna evde kaldı, oğlunu sütten kesilene kadar emzirdi.
24 Çocuk sütten kesildikten hemen sonra onu Şilo’ya+ götürdü. Giderken yanına üç yaşında bir boğa, bir efa* un ve bir küp şarap aldı.+ Çocukla birlikte Yehova’nın evine geldi. 25 Sonra boğayı kestiler ve çocuğu Eli’ye götürdüler. 26 Hanna şöyle dedi: “Efendim bağışla, ben şurada senin yanında durup Yehova’ya dua eden kadınım.+ 27 Yehova’ya bana bu oğlu vermesi için yakarmıştım, O da dileğimi yerine getirdi.+ 28 Buna karşılık ben de oğlumu Yehova’ya veriyorum. Hayatı boyunca Yehova’ya ait olacak.”
Ve o* Yehova’nın önünde yere kapandı.