Luka İncili
4 Kutsal ruhla dolan İsa Ürdün Irmağı’ndan ayrıldı ve ruhun yönlendirmesiyle çöle gitti.*+ 2 Orada 40 gün kaldı ve İblis* onu ayartmaya çalıştı.+ İsa bu süre boyunca hiçbir şey yemediğinden 40 günün sonunda acıktı. 3 Bunun üzerine İblis, “Eğer sen bir Tanrı oğluysan söyle de şu taş ekmek olsun” dedi. 4 Fakat İsa şöyle cevap verdi: “‘İnsan yalnız ekmekle yaşamaz’ diye yazılmıştır.”+
5 O zaman İblis, İsa’yı yüksek bir yere çıkararak bir anda ona dünyanın bütün krallıklarını gösterdi.+ 6 Ve şunları söyledi: “Tüm bunların yetkisini sana vereceğim, onların tüm görkemi senin olacak, çünkü bu yetki bana ait*+ ve onu istediğime veririm. 7 Eğer bana bir kez tapınırsan bunların hepsi senin olur.” 8 İsa şöyle karşılık verdi: “‘Tanrın Yehova’ya* tapınacak ve yalnız O’na ibadet edeceksin’* diye yazılmıştır.”+
9 Sonra İblis onu Yeruşalim’e götürüp mabedin en yüksek yerine* çıkardı ve şunları söyledi: “Eğer sen bir Tanrı oğluysan kendini buradan aşağı at;+ 10 çünkü yazıldığına göre ‘O, seni korumaları için meleklerine emir verecek 11 ve ayağın taşa çarpmasın diye, seni elleri üzerinde taşıyacaklar.’”+ 12 İsa ona şu cevabı verdi: “‘Tanrın Yehova’yı sınamayacaksın’+ denmiştir.” 13 Bütün bu ayartma çabalarının sonunda İblis, onun yanından ayrıldı ve başka bir fırsat kollamaya başladı.+
14 Kutsal ruhun verdiği güçle dolu olan İsa Celile’ye döndü.+ Onun hakkında söylenen güzel şeyler tüm o bölgeye yayıldı. 15 Ayrıca havralarda* Tanrı’nın sözünü öğretmeye başladı, herkesten saygı görüyordu.
16 Sonra İsa büyüdüğü Nasıra şehrine+ geldi ve her zamanki gibi Sebt* günü havraya gitti.+ Kutsal Yazıları okumak için ayağa kalktı. 17 Ona İşaya Peygamber’in tomarını* verdiler. İsa tomarı açtı ve şu sözlerin yazılı olduğu yeri buldu: 18 “Yehova’nın ruhu üzerimdedir. Çünkü O beni yoksullara müjdeyi vermem için meshetti.* Tutsaklara özgür kalacaklarını, körlere gözlerinin açılacağını bildirmek, ezilenleri kurtarmak+ 19 ve Yehova’nın kabul yılını* duyurmak için gönderdi.”+ 20 Sonra tomarı sarıp görevliye geri verdi ve oturdu. Havradaki herkesin bakışları ona takılıp kalmıştı. 21 Onlara “Duyduğunuz bu sözler bugün yerine geldi”+ dedi.
22 Orada bulunanların hepsi onu övmeye başladı. Ağzından çıkan güzel sözlere hayran kalmışlardı.+ Birbirlerine “Bu Yusuf’un oğlu değil mi?”+ diye soruyorlardı. 23 Bunun üzerine İsa onlara şöyle dedi: “Tabii bana, ‘Hekim önce kendini iyileştirir’ sözünü hatırlatacaksınız. ‘Kefernahum’da+ yaptığını duyduğumuz şeyleri burada, memleketinde de yap’ diyeceksiniz.” 24 Sonra şöyle devam etti: “Gerçek şu ki, hiçbir peygamber kendi memleketinde kabul görmez.+ 25 Örneğin İlya’nın zamanında, üç yıl altı ay yağmur yağmamış ve tüm memlekette büyük bir kıtlık olmuştu.+ İsrail’de birçok dul kadın vardı. 26 Fakat İlya bunlardan hiçbirine gönderilmedi; sadece Sayda’nın Tsarefat şehrindeki bir dul kadına gönderildi.+ 27 Yine, Elişa Peygamber’in zamanında İsrail’de birçok cüzamlı* vardı; ama onlardan hiçbiri iyileştirilmedi, sadece Aramlı* Naaman iyileşti.”+ 28 Havrada bu sözleri duyan herkes büyük bir öfkeye kapıldı.+ 29 Ayağa kalkıp İsa’yı apar topar şehrin dışına çıkardılar. Onu şehrin kurulu olduğu tepenin yamacına götürdüler ve aşağı atmak istediler. 30 Fakat İsa aralarından sıyrılıp gitti.+
31 Sonra Celile bölgesindeki Kefernahum şehrine geldi. Sebt günleri halka Tanrı’nın sözünü öğretiyordu+ 32 ve dinleyenler onun öğretme tarzına hayran kalıyordu,+ çünkü büyük bir yetkiyle konuşuyordu. 33 Bir keresinde havrada kötü ruhun etkisinde olan cinli bir adam vardı ve şöyle haykırıyordu:+ 34 “Yeter! Bizden ne istiyorsun Nasıralı İsa?+ Bizi yok etmeye mi geldin? Senin kim olduğunu biliyorum. Tanrı’nın gönderdiği kutsal kişisin.”+ 35 Fakat İsa “Sus ve ondan çık!” diyerek ruhu azarladı. O zaman cin, adamı insanların ortasında yere savurduktan sonra zarar vermeden ondan çıktı. 36 Bunun üzerine herkesi büyük bir şaşkınlık aldı. Aralarında şöyle konuşmaya başladılar: “Baksanıza nasıl konuşuyor? Kötü ruhlara büyük bir güç ve yetkiyle emrediyor, onlar da itaat ediyor.” 37 İsa’yla ilgili haberler o yörede dört bir yana yayılmaya devam etti.
38 İsa havradan çıktıktan sonra Simun’un evine gitti. Simun’un kayınvalidesi yüksek ateşle yatıyordu. İsa’dan ona yardım etmesini istediler.+ 39 O da kadının yanına gelip onu iyileştirdi ve kadının ateşi düştü. Kadın hemen ayağa kalktı ve onlara hizmet etmeye başladı.
40 Güneş batarken, insanlar çeşitli rahatsızlıkları olan hastalarını İsa’ya getirdiler. İsa her birinin üzerine ellerini koyarak* onları iyileştirdi.+ 41 Birçok kişiden de cinleri çıkardı. Cinler çıkarken “Sen Tanrı’nın Oğlusun”+ diye bağırıyorlardı. Onun Mesih olduğunu biliyorlardı,+ fakat İsa onları azarlayarak konuşmalarına izin vermiyordu.+
42 Gün aydınlanırken İsa oradan ayrıldı ve ıssız bir yere gitti.+ Fakat halk onu aramaya başladı. Onu bulunca yanlarında kalsın diye yalvardılar. 43 Bunun üzerine İsa şöyle dedi: “Tanrı’nın Krallığı* hakkındaki iyi haberi diğer şehirlere de bildirmeliyim, çünkü ben bunun için gönderildim.”+ 44 Böylece iyi haberi Yahudiye’deki havralarda duyurmaya gitti.