Birinci Samuel

14 Bir gün Yonatan+ silahtarına “Gel, karşı tarafa geçip Filisti birliğinin olduğu yere gidelim” dedi. Fakat bunu babası Saul’a söylemedi. 2 Bu arada Saul Migron’daki nar ağacının altında, Gibea+ yakınlarında konaklıyordu. Yanında yaklaşık 600 adam vardı.+ 3 (O sırada efod+ Kâhin Ahiya’daydı. O, Şilo’da+ Yehova’nın kâhini olan Eli’nin+ oğlu Finehas+ oğlu İkabod’un+ kardeşi Ahitub’un+ oğluydu.) Askerler Yonatan’ın gittiğinden habersizdi. 4 Yonatan’ın karşı taraftaki Filisti birliğine ulaşabilmek için geçitlerden geçmesi gerekiyordu. Orada, bir yanda Botsets adında, diğer yanda Sene adında dişe benzeyen birer kaya vardı. 5 Kayalardan biri bir sütun gibi yükseliyordu ve kuzeyde Mikmaş’a bakıyordu, diğeri ise güneyde Geba’ya bakıyordu.+

6 Yonatan silahtarına şöyle dedi: “Gel, karşı tarafa geçip şu sünnetsizlerin+ birliğinin olduğu yere gidelim. Belki Yehova bizim için harekete geçer; çünkü sayımız az olsun çok olsun, Yehova’nın sağlayacağı kurtuluşu hiçbir şey engelleyemez.”+ 7 Bunun üzerine silahtarı “Gönlünden ne geçiyorsa yap” dedi. “Nereye gitmek istiyorsan git, ben istediğin yere gelmeye hazırım.” 8 O zaman Yonatan şöyle dedi: “Karşı tarafa geçip o adamlara bir görünelim. 9 Eğer ‘Bir yere kımıldamayın, yanınıza geliyoruz!’ derlerse olduğumuz yerde durur, yanlarına çıkmayız. 10 Ama eğer ‘Gelin bakalım, çıkın karşımıza!’ derlerse yukarı çıkarız. Çünkü bu, Yehova bize zafer kazandıracak demektir.”+

11 Böylece Filisti askerlerine kendilerini gösterdiler. Filistiler “Baksanıza! İbraniler saklandıkları deliklerden+ çıkıyor” dedi. 12 Sonra da Yonatan’a ve silahtarına “Gelin de size gününüzü gösterelim”+ diye seslendiler. Yonatan hemen silahtarına “Beni takip et, Yehova İsrail’e zafer kazandıracak”+ dedi. 13 Yonatan yukarı tırmandı, silahtarı da arkasındaydı. Yonatan Filistilere saldırıp onları yere sermeye başladı, silahtarı da arkadan gelip hayatta kalanları öldürüyordu. 14 Yonatan’la silahtarı bu ilk saldırıda küçük bir alanda* yaklaşık 20 adam öldürdüler.

15 Bunun üzerine Filisti ordugâhındaki ve birliğindeki herkes dehşete kapıldı, akıncılar+ bile çok korktu. Yer sarsılmaya başladı ve Tanrı Filistiler arasında paniğe yol açtı. 16 Kargaşa giderek büyüyordu.+ Saul’un Benyamin topraklarındaki Gibea’da+ bulunan gözcüleri bunu gördü.

17 Saul yanındaki askerlere “Yoklama yapıp aramızdan kimin gittiğini bulun” dedi. Yoklamada Yonatan’ın ve silahtarının orada olmadığı anlaşıldı. 18 Saul Ahiya’ya+ “Tanrı’nın sandığını getir” dedi. (Tanrı’nın sandığı o günlerde İsrailoğullarının elindeydi.) 19 Saul Kâhin’le konuşurken, Filisti ordugâhında kargaşa gittikçe büyüyordu. O zaman Saul Kâhin’e “Dur, yapma”* dedi. 20 Ve yanındaki tüm askerlerle birlikte savaşmaya gitti. Orada Filistilerin birbirlerine kılıç çektiğini gördüler, kargaşa çok büyüktü. 21 Önceden Filistilerin tarafına geçen ve onların ordugâhında bulunan İbraniler de Saul ve Yonatan komutasındaki İsrailoğullarına katıldı. 22 Efraim’in dağlık bölgesinde gizlenmiş olan tüm İsrailoğulları+ da Filistilerin kaçtığını duydu ve onların peşine düştü. 23 İsrailoğulları Beyt-aven’e+ kadar Filistileri kovalayıp öldürdüler ve Yehova o gün İsrail’i kurtardı.+

24 Fakat askerler o gün çok yorgun düştü, çünkü Saul “Akşam olmadan ve ben düşmanlarımdan öç almadan kim ağzına bir şey koyarsa lanetli olsun!” diyerek onlara yemin ettirmişti. Bu yüzden kimse bir şey yemedi.+

25 Sonra hep birlikte bir ormana geldiler, yerde bal vardı. 26 Ormana girince yere bal damladığını gördüler, fakat kimse baldan yemedi. Yemin ettikleri için korkuyorlardı. 27 Ancak Yonatan babasının askerlere yemin ettirdiğini duymamıştı.+ Bu yüzden elindeki değneğin ucunu bal peteğine batırdı. Balı ağzına götürünce bakışları canlandı. 28 Bunun üzerine adamlardan biri şöyle dedi: “Baban ‘Bugün ağzına bir şey koyan lanetli olsun!’ diyerek hepimize yemin ettirmişti.+ Bu yüzden herkes çok bitkin.” 29 Yonatan şöyle karşılık verdi: “Babam adamlarına eziyet etmiş. Bakın, birazcık bal tadınca nasıl da kendime geldim. 30 Keşke askerler bugün düşmandan aldığı ganimetten rahat rahat yemiş olsaydı!+ O zaman Filistiler karşısında çok daha büyük bir zafer kazanırdık.”

31 O gün askerler Mikmaş’tan Ayyalon’a+ kadar Filistileri kovalayıp öldürdüler ve çok bitkin düştüler. 32 Bu yüzden, aldıkları ganimete büyük bir hırsla saldırıp koyunları, sığırları, buzağıları yakaladıkları gibi toprağın üzerinde kestiler ve kanını akıtmadan yediler.+ 33 Bunun üzerine Saul’a “Askerler kanlı et yiyerek Yehova’ya karşı günah işliyor”+ diye haber geldi. Saul da “Bu büyük bir sadakatsizlik! Buraya hemen bir kaya yuvarlayın” dedi. 34 Sonra şöyle söyledi: “Askerlerin arasına dağılıp boğalarını ve koyunlarını buraya getirmelerini söyleyin, burada kesip yesinler. Eti kanıyla yiyerek Yehova’ya karşı günah işlemesinler.”+ Böylece o akşam herkes boğasını getirip orada kesti. 35 Ve Saul Yehova’ya bir sunak yaptı.+ Bu, onun Yehova’ya yaptığı ilk sunaktı.

36 Daha sonra Saul şöyle dedi: “Bu gece Filistilerin peşine düşelim ve gün doğana kadar onları yağmalayalım. Birini bile sağ bırakmayalım.” Adamlar da “Nasıl uygun görüyorsan öyle olsun” dedi. O zaman Kâhin “Önce burada Tanrı’ya danışalım” dedi.+ 37 Saul Tanrı’ya, “Filistilerin peşine düşeyim mi?+ Onları İsrail’in eline teslim edecek misin?” diye sordu. Fakat Tanrı o gün ona cevap vermedi. 38 Bunun üzerine Saul halkın ileri gelenlerini yanına çağırdı ve şöyle dedi: “Bugün ne günah işlenmiş öğrenin. 39 İsrail’i kurtaran Yehova’nın varlığı üzerine yemin ederim ki, bunu yapan oğlum Yonatan bile olsa mutlaka ölecek.” Fakat kimse ona cevap vermedi. 40 Sonra Saul İsrailoğullarına “Siz bir tarafta durun, ben ve oğlum Yonatan diğer tarafta duralım” dedi. Onlar da Saul’a “Nasıl uygun görüyorsan öyle olsun” dedi.

41 Saul Yehova’ya “Ey İsrail’in Tanrısı, ne olur Tummim’le*+ bize cevap ver” dedi. Ve Yonatan’la Saul seçildi, diğerleri ise aklandı. 42 Bu sefer Saul “Benimle oğlum Yonatan arasında kura çekin”+ dedi. Ve kurada Yonatan çıktı. 43 Saul Yonatan’a “Söyle, ne yaptın?” diye sordu. Yonatan şöyle karşılık verdi: “Değneğimin ucuyla biraz bal alıp tattım, o kadar.+ İşte karşındayım, öldür beni!”

44 Bunun üzerine Saul Yonatan’a şöyle dedi: “Eğer sen öldürülmezsen, Tanrı da beni en ağır şekilde cezalandırsın.”+ 45 Fakat askerler Saul’a şöyle karşılık verdi: “İsrail’e bu büyük zaferi kazandıran*+ Yonatan mı öldürülecek? Böyle bir şey olamaz! Yehova’nın varlığı üzerine yemin ederiz ki, onun saçının tek bir teline bile zarar gelmeyecek, çünkü o bugün Tanrı’nın yardımıyla büyük bir iş başardı.”+ Böylece Yonatan’ın hayatını kurtardılar.

46 Saul Filistilerin peşini bıraktı, Filistiler de kendi topraklarına döndüler.

47 Saul’un İsrail üzerindeki hâkimiyeti güçlendi ve çevresindeki tüm düşmanlarıyla, Moablılarla,+ Ammonlularla,+ Edomlularla,+ Tsoba krallarıyla+ ve Filistilerle+ savaştı. Gittiği her yerde düşmanlarını bozguna uğrattı. 48 Yiğitçe savaşıp Amalekoğullarını yendi+ ve İsrail’i yağmacıların elinden kurtardı.

49 Saul’un oğulları Yonatan, Yişvi, Malki-şua’ydı.+ Ayrıca iki kızı vardı, büyüğünün adı Merab,+ küçüğünün adı Mikal’di.+ 50 Saul’un karısı, Ahimaats’ın kızı Ahinoam’dı. Ordusunun komutanı amcası Abner’di,+ Abner Ner’in oğluydu. 51 Saul Kiş’in+ oğluydu, Abner’in babası Ner+ de Abiel’in oğluydu.

52 Saul hayatı boyunca Filistilerle kıyasıya savaştı.+ Nerede güçlü ve cesur bir adam görse onu hemen ordusuna alırdı.+