Eyüp

 2 “Bana acı çektiren+ ve adaleti çok gören+

Tanrı’nın* varlığı üzerine yemin ederim ki,

 3 O’nun soluğu* içimde oldukça

Ve ben nefes aldıkça,+

 4 Ağzımdan yalan söz çıkmayacak,

Dilim kimseyi aldatmayacak!

 6 Suçsuzluğumu* ısrarla savunacağım ve doğruluktan ayrılmayacağım,+

Yaşadığım sürece yüreğim beni suçlamayacak.

 7 Düşmanımın sonu kötülerinki gibi,

Bana saldıranın sonu günahkârlarınki gibi olsun.

 8 Tanrı’dan korkmayan* kişi yok edildiğinde,+

Tanrı canını aldığında onun ne umudu kalır?

 9 Başına bir sıkıntı geldiğinde,+

Tanrı feryadını işitir mi?

11 Size Tanrı’nın gücünü* öğreteceğim,

Her Şeye Gücü Yeten hakkında hiçbir şey gizlemeyeceğim.

12 Madem hepiniz görüntüler görüyorsunuz,

Neden böyle boş boş konuşuyorsunuz?

13 Kötünün Tanrı’dan alacağı pay,+

Zalimin Her Şeye Gücü Yeten’den alacağı miras şudur:

14 Oğulları çok olsa da kılıçla öldürülecekler,+

Torunlarının karnı doymayacak.

15 Ardında bıraktığı çocuklar salgında ölecek,

Onların dul kalan eşleri gözyaşı dökmeyecek.

16 Gümüşlerini kum gibi yığsa da,

Güzel giysilerini çoğaltıp dursa da,

17 Çoğalttığıyla kalacak.

O giysileri doğrular giyecek,+

Gümüşlerini de masumlar paylaşacak.

18 Kötünün yaptığı ev, güve kozası gibi dayanıksızdır,

Korucunun kurduğu çardak+ gibidir.

19 Zengin biri olarak yatacak,

Ama zenginliği uçup gidecek,

Gözünü açtığında elinde hiçbir şey olmayacak.

20 Felaketler onu sel gibi boğacak,

Geceleyin onu fırtına alıp götürecek.+

21 Doğu rüzgârıyla sürüklenecek, yok olup gidecek,

Yerinden yurdundan uzaklara savrulacak.+

22 Çaresizce kurtulmaya çalışırken,+

Doğu rüzgârı acımasızca üzerine esecek.+

23 Onunla alay ederek el çırpacak,

Kendi yerinden ona ıslık çalacak.”*+