Elçilerin İşleri
5 Hananya adında bir adam karısı Safira’yla birlikte bir mülk sattı. 2 Ama paranın bir kısmını kendisine sakladı; karısının da bundan haberi vardı. Sonra paranın kalanını elçilere getirdi.+ 3 Fakat Petrus ona şöyle dedi: “Hananya, nasıl oldu da Şeytan’a uydun? Paranın bir kısmını kendine sakladın ve kutsal ruha karşı+ yalan söylemeye cüret ettin!+ 4 Tarla sana ait değil miydi? Satınca da parasını istediğin gibi kullanamaz mıydın? Böyle kötü bir şey yapmayı nasıl düşünebildin? Sen insanlara değil aslında Tanrı’ya yalan söyledin.” 5 Hananya bu sözleri duyunca yere yığılıp can verdi. Bu olayı duyan herkesi büyük bir korku aldı. 6 Sonra gençler gelip onu kefene sardılar ve dışarı çıkarıp gömdüler.
7 Yaklaşık üç saat sonra Hananya’nın karısı geldi, olanlardan haberi yoktu. 8 Petrus ona “Tarlayı bu fiyata mı sattınız?” diye sordu. O da “Evet, o fiyata” cevabını verdi. 9 Bunun üzerine Petrus ona şöyle dedi: “Niçin aranızda söz birliği edip Yehova’nın* ruhunu sınadınız? Kocanı gömenler kapıda, şimdi seni de götürecekler.” 10 Safira o anda Petrus’un ayaklarının dibine yığılıp can verdi. Gençler içeri girince onun ölüsüyle karşılaştılar. Onu dışarı taşıdılar ve kocasının yanına gömdüler. 11 Bunun üzerine bütün cemaati* ve bu olayı duyan herkesi büyük bir korku sardı.
12 Elçiler halk arasında mucizeler ve şaşılacak* işler yapmaya devam ediyordu.+ Hep birlikte Süleyman’ın Sıra Sütunları’nda toplanıyorlardı.+ 13 Başkaları onlara katılmaya cesaret edemiyordu, yine de insanlar onlardan övgüyle söz ediyordu. 14 Çok sayıda erkek ve kadın Efendimize* iman etti, öğrencilerin sayısı gittikçe artıyordu.+ 15 İnsanlar hastalarını anayollara çıkarıyor, sedye ve döşeklere yatırıyorlardı; Petrus geçerken hiç olmazsa üzerlerine gölgesi düşsün istiyorlardı.+ 16 Yeruşalim çevresindeki şehirlerden de akın akın insanlar geliyordu. Yanlarında hastaları ve kötü ruhların rahatsız ettiği kişileri getiriyorlardı ve hepsi iyileşiyordu.
17 Fakat Başkâhin* ve onun gibi Saduki mezhebinden olan bütün destekçileri büyük bir kıskançlıkla harekete geçtiler. 18 Elçileri tutuklayıp hapse attılar.+ 19 Ne var ki Yehova’nın meleği gece hapishanenin kapılarını açıp+ onları dışarı çıkardı ve şunları söyledi: 20 “Mabede gidin ve orada durup sonsuz yaşama dair her şeyi halka anlatmaya devam edin.” 21 Bu söz üzerine elçiler gün doğarken mabede girip Tanrı’nın sözünü öğretmeye başladılar.
Bu arada Başkâhin ve yanındakiler Sanhedrin’i* ve İsrail halkının ihtiyar meclisini toplantıya çağırdılar. Sonra elçileri getirtmek için hapishaneye adam gönderdiler. 22 Fakat görevliler hapishaneye varınca onları orada bulamadılar. Bunun üzerine geri döndüler 23 ve şunları dediler: “Oraya vardığımızda gördük ki hapishane sıkı sıkıya kilitlenmişti, gardiyanlar da kapılarda nöbetteydi; ancak kapıları açtığımızda içeride kimseyi bulamadık.” 24 Mabet muhafızlarının başı ve yüksek kâhinler bunları duyunca “Şimdi ne olacak?” diye düşünmeye başladılar. 25 O sırada bir adam gelip şu haberi verdi: “Hapse attığınız adamlar mabette durmuş halka İsa’yı anlatıyor.” 26 O zaman muhafızların başı, emrindeki görevlilerle birlikte gidip elçileri getirdi. Fakat zor kullanmadılar çünkü halkın kendilerini taşlamasından korktular.+
27 Elçileri Sanhedrin’in önüne çıkardılar. Başkâhin onları sorguya çekti 28 ve şöyle dedi: “Size o adamın ismiyle kimseye bir şey öğretmeyin diye kesin bir emir vermiştik.+ Fakat şu hale bakın, öğretinizi tüm Yeruşalim’e yaydınız. Bu adamın ölümünü bizim üzerimize yıkmaya kararlısınız.”+ 29 Petrus ve diğer elçiler şu cevabı verdiler: “Biz insanlardan önce Tanrı’ya itaat etmeliyiz.+ 30 Sizin direğe* çivileyerek öldürdüğünüz İsa’yı atalarımızın Tanrısı diriltti.+ 31 Tanrı onu sağına oturması+ için yücelterek Kurtarıcı+ ve Hayatın Öncüsü+ yaptı. Böylece İsrail’e günahlarından tövbe etme ve bağışlanma yolu açıldı.+ 32 Biz bunlara tanığız;+ Tanrı’nın O’na itaat edenlere verdiği kutsal ruh+ da tanıktır.”
33 Bunları duyunca öfkeden çılgına döndüler ve elçileri öldürmek istediler. 34 Fakat Gamaliel adlı bir Ferisi,*+ Sanhedrin önünde ayağa kalkıp elçilerin kısa bir süre için dışarı çıkarılmasını emretti. O herkesin saygı duyduğu bir Kanun* öğretmeniydi. 35 Şunları söyledi: “Ey İsrailoğulları, bu adamlara bir şey yapmadan önce iyi düşünün. 36 Daha önce Tevdas büyük bir adam olduğu iddiasıyla ortaya çıktı ve 400 kadar kişi ona katıldı. Fakat sonra öldürüldü, adamları da dağıldı ve kaybolup gittiler. 37 Onun ardından, nüfus sayımı zamanında Celileli Yahuda çıkıp insanları peşine taktı. Fakat o da öldürüldü ve takipçilerinin hepsi dağıldı. 38 Şimdiki durum için de size derim ki, bu adamlara karışmayın, onları rahat bırakın. Eğer bu girişim ya da faaliyet insan kaynaklıysa zaten bozulacaktır. 39 Ama Tanrı’dan kaynaklanıyorsa, onlara üstün gelemezsiniz.+ Üstelik, Tanrı’ya karşı savaşanlar durumuna düşersiniz.”+ 40 Onun söylediklerini dikkate aldılar. Elçileri içeri çağırıp dövdüler+ ve artık İsa’nın adıyla konuşmamalarını emrettikten sonra onları bıraktılar.
41 Bunun üzerine elçiler Sanhedrin’in huzurundan sevinç içinde ayrıldılar,+ çünkü İsa’nın ismi uğrunda aşağılanmak onlar için bir onurdu. 42 Tanrı’nın sözünü öğretmeye ve Mesih olan İsa hakkındaki iyi haberi duyurmaya yılmadan devam ediyorlardı.+ Bunu her gün mabette ve evden eve giderek yapıyorlardı.+