Mezmur
Başmüzisyene. Davut’un ilahisi.
2 Uğultulu bir çukurdan,
Çamur batağından çıkardı beni,
Beni kaya üzerinde durdurdu,
Güvenli yerlere basmamı sağladı.
Birçokları hayranlıkla bakacak
Ve Yehova’ya güven duyacaklar.
Sen kimseye benzemezsin.+
Tüm bu harikaları duyurmaya, anlatmaya çalışsam,
Öyle çoklar ki sayamam!+
Yakılan sunular ve günah sunuları* istemedin.+
9 Büyük cemaat içinde doğruluğu müjdelerim.+
Görüyorsun, konuşmaktan geri durmuyorum,+
Bunu Sen de iyi bilirsin, ey Yehova.
10 Senin doğruluğunu sır gibi yüreğimde saklamam,
Güvenilir olduğunu ve halkını kurtardığını bildiririm,
Vefanı ve hakikatini büyük cemaatin içinde ilan ederim.”+
12 Etrafımı saran felaketleri sayamıyorum,+
Suçlarım öyle çok ki boğuldum, önümü göremiyorum,+
Başımdaki saçlardan bile çoklar,
Cesaretimi yitirdim.
13 Ne olur ey Yehova, beni kurtarmaktan geri durma.+
Bir an önce yardımıma koş ey Yehova.+
14 Canımı almaya uğraşanların hepsi,
Rezil olsun, küçük düşsün.
Felaketime sevinenler,
Utanç içinde geri çekilsin.
15 Halime bakıp “Oh olsun! Oh olsun!” diyenler,
Kendileri utanca düşüp dehşete kapılsınlar.
Senden gelen kurtuluşu sevenler,
“Yehova yüceltilsin!” desin daima.+
17 Ben ise çaresiz ve yoksulum,
Yehova, ilgilen benimle.