Zekeriya
11 “Ey Lübnan, kapılarını aç da,
Ateş sedir ağaçlarını yakıp yok etsin.
2 Ağıt yak ey ardıç, çünkü sedir ağacı devrildi,
Heybetli ağaçlar yok oldu!
Ağıt yakın ey Başan’ın meşeleri,
O gür orman yerle bir oldu!
3 Dinleyin! Çobanlar feryat ediyor,
Çünkü ihtişamları ellerinden alındı.
Dinleyin! Aslanlar kükrüyor,
Çünkü Ürdün Irmağı boyunca uzanan gür çalılıklar harap edildi.
4 Tanrım Yehova şöyle diyor: ‘Kesim için ayrılmış olan sürüyü sen güt.+ 5 Bu koyunları satın alanlar onları kesiyor+ ama suçlu tutulmuyor. Satanlar+ da “Yehova’ya şükür, zengin oluyorum” diyor. Kendi çobanları onlara hiç acımıyor.’+
6 ‘Ben de memlekette yaşayanlara artık acımayacağım’ diyor Yehova. ‘Herkesi komşusunun eline ve kralının eline düşüreceğim. Onlar memleketi harap edecek ve Ben kimseyi onların elinden kurtarmayacağım.’”
7 Ey savunmasız koyunlar, kesim için ayrılan sürünüzü sizin için gütmeye başladım.+ Bunu yapmak için kendime iki değnek aldım. Birine “İyilik” diğerine “Birlik” adını verdim+ ve sürüye çobanlık etmeye başladım. 8 Bir ay içinde üç çobanı kovdum, çünkü artık onlara tahammül edemez hale gelmiştim, onlar da benden tiksiniyordu. 9 Sonra sürüye şöyle dedim: “Sizi artık gütmeyeceğim. Ölen ölsün, yok olan yok olsun. Geriye kalanlar birbirini mahvetsin, birbirinin etini yesin.” 10 Bu yüzden “İyilik” adlı değneğimi+ aldım ve bütün halkla yaptığım ahdi bozmak için onu kırıp parçaladım. 11 Ahit o gün bozuldu ve gözleri üzerimde olan savunmasız koyunlar, bu şekilde Yehova’nın sözünün gerçekleştiğini anladı.
12 Sonra onlara “Eğer uygun görüyorsanız bana ücretimi verin, ama uygun görmüyorsanız kalsın” dedim. Ve ücretimi verdiler, 30 gümüş.+
13 Bunun üzerine Yehova bana şöyle dedi: “Bana ne kadar da yüksek bir değer biçtiler!+ O gümüşleri hazineye at.” Ben de 30 gümüşü alıp Yehova’nın mabedindeki hazineye attım.+
14 Sonra Yahuda ile İsrail arasındaki kardeşliği bozmak için+ “Birlik” adlı diğer değneğimi+ de kırıp parçaladım.
15 Ve Yehova bana “İşe yaramaz bir çobanın+ takımlarını al” dedi. 16 “Çünkü Benim iznimle memleketin başına bir çoban gelecek. O, koyunların telef olmasına aldırmayacak;+ yavruları aramayacak, sakatlananları iyileştirmeyecek+ ve ayakta durabilenleri beslemeyecek. Aksine, besili olanların etini yiyip bitirecek+ ve toynaklarını sökecek.+
17 Sürüyü terk eden+ o değersiz çobanımın vay haline!+
Koluna ve sağ gözüne bir kılıçla vurulacak.
Kolu artık hiç tutmayacak,
Sağ gözü tamamen kör olacak.”