Eyüp
9 Eyüp şu sözlerle karşılık verdi:
2 “Aslında bunların doğru olduğunu ben de biliyorum.
Fakat ölümlü insan Tanrı’yla davasında nasıl haklı çıkabilir?+
4 O’nun hikmeti ve gücü çok büyük.+
Kim Tanrı’ya karşı çıkıp da ayakta kalabilir?+
5 O ki dağları yerinden oynatır, kimse farkına bile varmaz,
Öfkesiyle onları altüst eder.
9 Ayiş’i,* Kesil’i,* Kima’yı*+
Ve güney takımyıldızlarını* yaratan O’dur.
11 Yanımdan geçer, O’nu görmem,
Geçip gider, farkına varmam.
12 Bir şeyi çekip almak isterse kim O’na direnebilir?
Kim O’na ‘Ne yapıyorsun’ diyebilir?+
14 Öyleyse O’na cevap verirken,
Ağzımdan çıkan sözlere çok dikkat etmeliyim.
16 O’na seslensem cevap verir mi?
Sesime kulak vereceğine inanmıyorum.
18 Hiç nefes aldırmıyor,
Beni sürekli acıya boğuyor.
21 Doğruluktan ayrılmayan biri olsam da, kendimden emin değilim,
Böyle hayat olmaz olsun!
23 Aniden gelen bir sel ölüme yol açınca,
Masumların çaresizliğiyle alay eder.
24 Tanrı yeryüzünü kötülerin eline vermiş,+
Hâkimlerin gözünü kapamış,
Bunu O’ndan başka kim yapabilir?
25 Ömrüm hiçbir iyilik görmeden tükeniyor,
Hayatım hızla geçip gidiyor,+
26 Tıpkı sazdan kayıklar gibi sessiz ve hızlı,
Avına ok gibi dalan kartallar misali.
27 ‘Derdimi unutacağım,
Yüzüm gülecek, sevinçli olacağım’ desem,
28 Bütün bu acılarım yüzünden yine de korkarım,+
Bilirim ki beni suçsuz bulmayacaksın.
29 Sonunda suçlu çıkacağım.
Öyleyse neden boşuna didinip durayım?+