Matta İncili

3 Bir gün Vaftizci Yahya,+ şu haberi duyurmak için+ Yahudiye Çölü’ne geldi: 2 “Tövbe* edin, çünkü göklerin krallığı* yaklaştı.”+ 3 O aslında İşaya Peygamber’in şu sözlerle bahsettiği+ kişiydi: “Dinleyin! Biri çölde şöyle bağırıyor: ‘Yehova’nın* yolunu hazırlayın! O’nun yollarını düzleyin.’”+ 4 Yahya deve tüyünden bir giysi giyer ve beline deri kuşak bağlardı.+ Yiyeceği ise çekirge ve yaban balıydı.+ 5 Yeruşalim’den, Yahudiye’nin her tarafından ve Ürdün Irmağı etrafındaki tüm bölgelerden insanlar ona geliyordu.+ 6 Günahlarını açıkça itiraf ederek, Ürdün Irmağı’nda+ onun tarafından vaftiz ediliyorlardı.*

7 Ferisilerden ve Sadukilerden*+ birçoğunun vaftiz yerine geldiğini görünce Yahya onlara şöyle dedi: “Siz engerek soyu,+ yaklaşan gazaptan kaçabileceğinizi size kim söyledi?+ 8 Siz önce tövbe ettiğinizi gösteren meyveler ortaya koyun. 9 Sakın ‘Bizim babamız İbrahim’dir’+ demeye kalkışmayın. Bilin ki, Tanrı şu taşlardan İbrahim’e çocuklar yaratabilir. 10 Balta hazır, ağaçların dibinde duruyor; iyi meyve vermeyen her ağaç kesilip ateşe atılacak.+ 11 Ben sizi tövbe ettiğiniz için+ suyla vaftiz ediyorum, fakat benden sonra gelen benden daha güçlüdür ve ben onun çarıklarını çıkarmaya bile layık değilim.+ O sizi kutsal ruhla+ ve ateşle+ vaftiz edecek. 12 Harman* savurmak için yabası* elinde bekliyor. Harman yerini tertemiz edip buğdayını ambara toplayacak, fakat samanı* kimsenin söndüremeyeceği bir ateşte yakıp yok edecek.”+

13 Sonra İsa, Yahya tarafından vaftiz edilmek için Celile’den Ürdün Irmağı’na, onun yanına geldi.+ 14 Fakat Yahya onu engellemeye çalışarak, “Senin tarafından vaftiz edilmeye ihtiyacı olan benim, sen bana mı geliyorsun?” dedi. 15 İsa şöyle karşılık verdi: “Bırak şimdi böyle olsun. Bunu yapmakla doğruluğun* gereğini yerine getirmiş oluruz.” Bunun üzerine Yahya artık ona engel olmaya çalışmadı. 16 İsa vaftiz edildikten sonra hemen sudan çıktı. Gökler açıldı+ ve Yahya Tanrı’nın ruhunun bir güvercin gibi onun üzerine indiğini gördü.+ 17 O sırada göklerden gelen bir ses+ de şunları söyledi: “Sevgili oğlum budur,+ ondan memnunum.”+