İkinci Samuel

3 Saul’un soyunu* destekleyenler ile Davut’u destekleyenler arasındaki savaş uzun süre devam etti. Davut güçlendikçe güçleniyor,+ Saul’un soyu ise gittikçe zayıflıyordu.+

2 Bu arada Davut’un Hebron’da oğulları oldu.+ İlk oğlu, Yizreelli Ahinoam’dan+ doğan Amnon’du.+ 3 İkinci oğlu, Karmelli Nabal’ın dul eşi Abigail’den+ doğan Kileab, üçüncüsü Geşur Kralı Talmay’ın+ kızı Maaka’dan doğan Abşalom’du.+ 4 Dördüncüsü Haggit’ten doğan Adoniya,+ beşincisi Abital’den doğan Şefatya’ydı. 5 Altıncısı, karısı Egla’dan doğan İtream’dı. Bunlar Davut’un Hebron’da doğan oğullarıydı.

6 Saul’un soyunu destekleyenler ile Davut’u destekleyenler arasındaki savaş sürerken Abner+ Saul’un ailesindeki yerini gittikçe güçlendiriyordu. 7 Saul’un Ritspa+ adında bir cariyesi vardı, o Ayya’nın kızıydı. Bir gün İş-boşet+ Abner’e “Babamın cariyesiyle yatmışsın, neden böyle bir şey yaptın?” dedi.+ 8 Abner İş-boşet’in sözlerine çok kızdı ve şöyle dedi: “Ben Yahuda’da bir köpek miyim? Bugüne kadar baban Saul’un ailesine, kardeşlerine ve dostlarına hep vefalı kaldım. Seni Davut’un eline teslim etmedim. Ama şimdi sen kalkmış bir kadın yüzünden bana hesap soruyorsun. 9 Yehova’nın Davut’a yemin ettiği şeyi yapıp+ 10 krallığı Saul’un soyundan almazsam, Davut’un tahtının Dan’dan Beer-şeba’ya kadar+ İsrail ve Yahuda’ya hâkim olmasını sağlamazsam, Tanrı beni en ağır şekilde cezalandırsın.” 11 Bunun üzerine İş-boşet tek bir söz bile söyleyemedi, çünkü Abner’den korkuyordu.+

12 Abner hemen Davut’a haberciler gönderip şöyle dedi: “Bu ülke kime ait? Benimle bir anlaşma yap, ben de tüm İsrail’in senin tarafına geçmesi için elimden geleni yaparım.”+ 13 Davut şu cevabı verdi: “Peki, seninle anlaşma yapacağım, yalnız senden bir şey istiyorum. Gelirken Saul’un kızı Mikal’i+ de getir, yoksa benimle görüşemezsin.” 14 Sonra Davut, Saul oğlu İş-boşet’e+ haberciler gönderip “100 Filisti’nin sünnet derisi karşılığında nişanlandığım karım Mikal’i bana geri ver”+ dedi. 15 Bunun üzerine İş-boşet adam gönderip Mikal’i kocası Laiş oğlu Paltiel’den+ aldırdı. 16 Fakat kocası Mikal’in peşinden geldi, Bahurim’e+ kadar ağlaya ağlaya onun arkasından yürüdü. Ama Abner “Geri dön!” deyince adam geri dönüp gitti.

17 Bu arada Abner, İsrail ihtiyarlarına* haber gönderip şöyle dedi: “Davut’un kralınız olmasını ne zamandır istiyordunuz. 18 Şimdi bunu yapmanın tam zamanı! Çünkü Yehova Davut’a şöyle dedi: ‘Halkım İsrail’i Filistilerin ve tüm düşmanlarının elinden kulum Davut aracılığıyla kurtaracağım.’”+ 19 Abner Benyaminoğullarıyla+ da konuştu. Sonra İsrail’in ve tüm Benyamin kabilesinin ortak fikrini Davut’a gizlice bildirmek üzere Hebron’a gitti.

20 Abner 20 adamıyla birlikte Hebron’a Davut’un yanına varınca Davut onlar için bir ziyafet verdi. 21 Abner Davut’a şöyle dedi: “Kralım, izin ver gidip bütün İsrail’i senin için bir araya toplayayım. Böylece seninle bir anlaşma yaparlar, sen de arzuladığın gibi tüm milletin kralı olursun.” Davut Abner’i yolcu etti, o da sağ salim oradan ayrıldı.

22 Bu arada Davut’un adamları ve Yoab bir baskından döndüler, yanlarında çok miktarda ganimet getirmişlerdi. Abner Hebron’da Davut’un yanında değildi, çünkü Davut onu yolculamış, o da gitmişti. 23 Yoab+ yanındaki tüm askerlerle döndüğünde ona şu haberi verdiler: “Ner+ oğlu Abner+ Kral’ın yanına geldi, sonra Kral onu gönderdi, o da sağ salim oradan ayrıldı.” 24 Bunun üzerine Yoab Kral’a gidip şunları söyledi: “Sen ne yaptın? Abner sana gelmiş. Neden gitmesine izin verdin? 25 Ner oğlu Abner’i tanımıyor musun? Buraya seni kandırmaya geldiğini bilmiyor musun? Attığın her adımı, yaptığın her planı öğrenmeye geldi.”

26 Sonra Yoab Davut’un yanından ayrıldı ve Abner’in arkasından haberciler gönderdi. Haberciler onu Sira Sarnıcı’ndan geri getirdiler. Fakat Davut’un hiçbir şeyden haberi yoktu. 27 Abner Hebron’a dönünce,+ Yoab baş başa konuşmak için onu şehir kapısının orada bir kenara çekti. Sonra kılıcını Abner’in karnına saplayıp onu öldürdü;+ çünkü Abner kardeşinin+ kanını dökmüştü. 28 Davut sonradan bunu duyunca şöyle dedi: “Yehova biliyor ki Ner oğlu Abner’in kanından ben de krallığım da asla sorumlu değiliz.+ 29 Bu suçun hesabı Yoab ve babasının tüm ailesinden sorulsun.+ Yoab’ın evinden akıntılı,+ cüzamlı,+ iplik eğiren adamlar,* kılıçla ölenler, ekmeğe muhtaç olanlar hiç eksik olmasın.”+ 30 Yoab’la kardeşi Abişay’ın+ Abner’i+ öldürmesinin nedeni, onun, kardeşleri Asahel’i Gibeon’daki savaşta öldürmüş olmasıydı.+

31 Sonra Davut Yoab’a ve onun tüm adamlarına “Giysilerinizi yırtın, çula* sarınıp Abner için ağlayın!” dedi. Kral kendisi de cenazenin arkasından yürüdü. 32 Abner’i Hebron’da gömdüler. Kral, Abner’in mezarının başında yüksek sesle ağladı, bütün halk da ağlamaya başladı. 33 Kral, Abner için şöyle bir ağıt yaktı:

“Abner böyle utanç verici şekilde* mi ölmeliydi?

Suçluların* eline düşen biri gibi can verdin.”+

Bu sözler üzerine halk yine ağlamaya başladı.

35 Daha sonra, henüz gündüz vaktiyken bütün adamları Davut’u teselli etmek için ona yiyecek getirdi. Fakat Davut yemin ederek “Eğer güneş batana kadar ekmek ya da başka bir şey yersem,+ Tanrı beni en ağır şekilde cezalandırsın” dedi. 36 Herkes Kral’ın bu kararını yerinde buldu. Kral’ın yaptığı her şey gibi bu da halkı memnun etti. 37 Böylece Davut’un tüm adamları ve tüm İsrail o gün anladı ki, Ner oğlu Abner’in öldürülmesinden Kral sorumlu değildi.+ 38 Kral adamlarına şöyle dedi: “Şunu bilin ki, bugün İsrail’de bir önder, büyük bir adam öldü!+ 39 Kral olarak meshedildiğim halde,+ ben bugün Tseruya’nın+ oğulları karşısında güçsüz kaldım. Onlar çok zalim adamlar.+ Yehova kötülük yapana kötülüğünü ödetsin.”+