İbranilere

8 Söylediklerimizin ana noktası şudur: Bizim böyle bir başkâhinimiz var+ ve kendisi göklerde yüce Tanrı’nın tahtının sağında oturuyor.+ 2 O, insanın değil Yehova’nın* kurduğu gerçek çadırdaki kutsal yerde+ hizmet ediyor. 3 Her başkâhin Tanrı’ya armağanlar ve kurbanlar sunmak için atanır. Bu yüzden bizim başkâhinimizin de bir kurban sunması gerekiyordu.+ 4 Eğer o yeryüzünde olsaydı kâhin olmazdı,+ çünkü burada Kanun’a göre Tanrı’ya armağanlar sunan kişiler var. 5 Onların yerine getirdiği kutsal hizmet, göğe ait şeyleri temsil eder+ ve bunların gölgesi gibidir.+ Çadırı yapacağı zaman Musa’nın Tanrı’dan aldığı emir de bunu gösteriyor: “Her şeyi dağda sana gösterilen örneğe göre yapmaya dikkat et.”+ 6 İsa ise daha üstün bir hizmet için görevlendirildi, çünkü aracısı* olduğu+ ahit de öncekinden daha iyidir+ ve daha iyi vaatlerle yasal güvence altına alınmıştır.+

7 Eğer ilk ahit kusursuz olsaydı, ikincisine gerek kalmazdı.+ 8 Çünkü Tanrı, şu sözlerle halkını kusurlu bulduğunu gösteriyor: “‘Öyle günler geliyor ki’ diyor Yehova, ‘İsrail halkıyla ve Yahuda halkıyla yeni bir ahit yapacağım. 9 Bu ahit, atalarını ellerinden tutup Mısır’dan çıkardığım gün+ onlarla yaptığım ahit gibi olmayacak. Çünkü ahdime bağlı kalmadılar, Ben de onlarla ilgilenmeyi bıraktım’ diyor Yehova.

10 ‘O günlerden sonra İsrail halkıyla yapacağım ahit şöyle olacak’ diyor Yehova. ‘Kanunlarımı onların zihnine yerleştireceğim ve yüreklerine yazacağım.+ Ben onların Tanrısı olacağım, onlar da Benim halkım olacak.+

11 Artık hiçbiri kendi vatandaşına ve kardeşine “Yehova’yı tanı” demeyecek, çünkü en küçüğünden en büyüğüne kadar hepsi Beni tanıyor olacak. 12 Suçları karşısında merhametli olacağım, günahlarını artık aklıma getirmeyeceğim.’”+

13 Tanrı “yeni bir ahit” diyerek öncekinin eski olduğunu gösteriyor.+ Eskiyen ve geçmişte kalan çok geçmeden yok olacaktır.+