Luka İncili

1 Saygıdeğer Teofilos, birçok kişi bizim de doğruluğundan emin olduğumuz olayları derleyip yazıya döktü.+ 2 Onların yazdıkları, baştan beri bu olayların görgü tanığı+ olan ve Tanrı’nın mesajını bildirenlerden duyduklarımızla da uyumlu.+ 3 Ben de, tüm olayları başından itibaren titizlikle araştırdığımdan, sana bunları mantıklı bir sırayla yazmaya karar verdim.+ 4 Böylece sana sözlü olarak öğretilenlerin doğruluğundan emin olabilirsin.+

5 Yahudiye Kralı Herodes’in* zamanında+ Zekeriya adında bir kâhin* vardı. Bu adam Abiya bölüğündendi.+ Karısı, Harun’un soyundandı ve adı Elizabet’ti. 6 İkisi de Tanrı’nın gözünde doğru* kişilerdi, Yehova’nın* tüm emir ve kanunlarına uyarak temiz bir yaşam sürüyorlardı. 7 Fakat çocukları yoktu çünkü Elizabet kısırdı, ayrıca ikisi de çok yaşlanmıştı.

8 Zekeriya, hizmet sırasının kendi bölüğünde olduğu bir gün, Tanrı’nın huzurunda kâhinlik görevini yerine getiriyordu.+ 9 Kâhinlik düzenine* göre, Yehova’nın kutsal mekânına+ girip buhur* sunma+ sırası ondaydı. 10 Halktan büyük bir kalabalık buhur sunma saatinde dışarıda dua ediyordu. 11 O sırada Yehova’nın meleği Zekeriya’ya göründü; melek buhur sunağının sağında duruyordu. 12 Zekeriya onu görünce büyük bir şaşkınlığa ve korkuya kapıldı. 13 Fakat melek “Korkma Zekeriya” dedi, “Çünkü Tanrı yakarışını duydu. Karın Elizabet sana bir erkek çocuk doğuracak ve onun adını Yahya koyacaksın.+ 14 Çok sevinecek ve mutlu olacaksın, başka birçok kişi de onun doğumuna çok sevinecek,+ 15 çünkü o Yehova’nın gözünde önemli biri olacak.+ Ancak şarap ya da başka herhangi bir içki içmemeli.+ Daha annesinin karnındayken kutsal ruhla* dolacak.+ 16 İsrailoğullarından birçoğunun, Tanrıları Yehova’ya dönmesine yardım edecek.+ 17 Ayrıca, babaların yüreğini çocuklarınkine benzetmek+ ve itaatsizleri doğru insanlar gibi hikmetli* kılmak için O’nun önünden İlya’nın ruhu* ve gücüyle+ gidecek. Halkı Yehova için hazır hale getirecek.”+

18 Zekeriya meleğe “Bu nasıl olabilir? Ben de karım da yaşlıyız” dedi. 19 O zaman melek ona şöyle dedi: “Ben Tanrı’nın huzurunda+ duran Cebrail’im.+ Sana bu müjdeyi vermek için gönderildim. 20 Ama bunlar olana dek dilin tutulacak ve konuşamayacaksın, çünkü zamanı gelince gerçekleşecek olan sözlerime inanmadın.” 21 Bu arada, insanlar Zekeriya’yı beklemeye devam ediyordu. Onun kutsal mekânda bu kadar uzun süre kalmasına çok şaşırdılar. 22 Zekeriya dışarı çıktığında onlarla konuşamadı. İnsanlar onun kutsal mekânda doğaüstü bir şey gördüğünü anladılar. Zekeriya onlara elleriyle işaretler yapıyor ama konuşamıyordu. 23 Kutsal* hizmet süresi tamamlanınca evine döndü.

24 Bir süre sonra karısı Elizabet hamile kaldı ve beş ay boyunca eve kapandı. 25 “Yehova benim için ne harika bir şey yaptı! O benimle ilgilendi ve insanların önündeki utancımı sildi” dedi.+

26 Tanrı, Elizabet’in hamileliğinin altıncı ayında, meleği Cebrail’i+ Celile’nin Nasıra şehrine, 27 bakire bir kıza gönderdi. Bu kız, Davut’un soyundan Yusuf isimli bir adamla nişanlıydı ve adı Meryem’di.+ 28 Melek içeri girip “Selam sana, Tanrı’dan büyük iyilik gören kız! Yehova seninle” dedi. 29 Fakat Meryem bu sözler üzerine büyük bir endişeye kapıldı ve meleğin selamının ne anlama geldiğini düşünmeye başladı. 30 O zaman melek şöyle dedi: “Korkma Meryem, çünkü Tanrı senden çok memnun. 31 Hamile kalıp bir erkek çocuk doğuracaksın ve onun adını İsa koyacaksın.+ 32 O çok büyük biri olacak,+ ona Yüceler Yücesi’nin Oğlu* denecek+ ve Yehova Tanrı, ona babası Davut’un tahtını verecek.+ 33 Yakup’un soyu üzerinde sonsuza dek kral olarak hüküm sürecek ve onun krallığı son bulmayacak.”+

34 Fakat Meryem meleğe, “Nasıl olur? Benim hiçbir erkekle ilişkim olmadı ki!” dedi.+ 35 Melek şu cevabı verdi: “Kutsal ruh senin üzerine gelecek,+ Yüceler Yücesi’nin gücü bir gölge gibi üzerinde olacak. Bu nedenle doğacak çocuk kutsal olacak+ ve ona Tanrı’nın Oğlu denecek.+ 36 Akraban Elizabet de hamile kaldı ve bir oğlu olacak. Yaşlı olsa da ve kısır diye bilinse de şimdi hamileliğinin altıncı ayında. 37 Çünkü Tanrı için hiçbir şey imkânsız değildir.”*+ 38 Meryem de “Ben Yehova’nın hizmetkârıyım. Hakkımda dediğin gibi olsun” dedi ve melek onun yanından ayrıldı.

39 Sonra Meryem hemen yola çıkıp Yahuda’nın dağlık bölgesindeki bir şehre gitti 40 ve Zekeriya’nın evine girip Elizabet’i selamladı. 41 Elizabet Meryem’in selamını duyunca karnındaki bebek sıçradı. Kutsal ruhla dolan Elizabet 42 yüksek sesle şöyle dedi: “Sen Tanrı’dan nimet gören kadınsın! Rahminin meyvesi de öyle! 43 Efendimin annesi yanıma gelmiş, benim için ne büyük bir onur! 44 Bak! Selamını duyduğumda karnımdaki bebek sevinçten sıçradı. 45 Yehova’nın kendisine söylediklerine iman eden kadına ne mutlu! Çünkü bunlar tümüyle gerçekleşecek.”

46 Meryem de şunları söyledi: “Tüm benliğimle Yehova’yı yüceltirim.+ 47 Kurtarıcım olan Tanrı+ sayesinde yüreğim sevinçle coşuyor. 48 Çünkü şu önemsiz hizmetkârının haline baktı.+ Bundan sonra tüm nesiller benim hakkımda ‘Ne mutlu ona!’ diyecek,+ 49 çünkü güçlü Tanrım benim için harika şeyler yaptı. O’nun ismi kutsaldır+ 50 ve Kendisinden korkanlara* nesiller boyunca merhamet gösterir.+ 51 O, kuvvetli koluyla büyük işler başardı, yüreği kibirli olanları dağıttı.+ 52 Güçlü adamları tahtından indirdi, sıradan insanları ise yükseltti.+ 53 Açları nimetlerle doyurdu,+ ama zenginleri eli boş gönderdi. 54 Kulu İsrail’in yardımına koştu, çünkü verdiği sözü unutmadı.+ 55 Atalarımıza bildirdiği gibi, İbrahim’e ve soyuna+ sonsuza dek merhamet etme vaadini hatırladı.” 56 Meryem Elizabet’in yanında üç ay kadar kaldı ve sonra evine döndü.

57 Elizabet’in doğum zamanı geldi ve bir oğlu oldu. 58 Komşuları ve akrabaları Yehova’nın Elizabet’e büyük merhamet gösterdiğini duydular ve sevincine ortak oldular.+ 59 Sekizinci gün bebeğin sünneti için geldiler.+ Ona babası Zekeriya’nın adını koyacaklardı. 60 Fakat annesi “Hayır, adı Yahya olacak” dedi. 61 Ona “Ama akrabalarınız arasında bu isimde kimse yok ki” dediler. 62 Sonra babasına çocuğa ne isim koymak istediğini işaretlerle sordular. 63 Zekeriya bir yazı levhası istedi ve üzerine “Adı Yahya’dır”+ diye yazdı. Herkes çok şaşırdı. 64 O anda Zekeriya’nın dili çözüldü ve konuşup+ Tanrı’yı yüceltmeye başladı. 65 O civarda yaşayan herkes hayretler içindeydi, bu olaylar tüm Yahudiye dağlık bölgesinde konuşulmaya başlandı. 66 Olan biteni duyan herkes “Acaba bu çocuk büyüyünce ne olacak?” diye düşünüyordu. Çünkü Yehova onunlaydı.

67 Sonra çocuğun babası Zekeriya kutsal ruhun etkisiyle Tanrı’dan gelen şu sözleri bildirdi: 68 “İsrail’in Tanrısı Yehova+ yüceltilsin! Çünkü halkının durumuyla ilgilendi ve onlara kurtuluş yolunu açtı.+ 69 Ve kulu Davut’un soyundan bize güçlü bir kurtarıcı* çıkardı.+ 70 Çünkü eski devirlerdeki kutsal peygamberleri aracılığıyla konuşmuş,+ 71 bizi düşmanlarımızın ve bizden nefret edenlerin elinden kurtaracağını bildirmişti.+ 72 Atalarımızın hatırına bize merhamet edeceğini ve kutsal ahdini,*+ 73 yani atamız İbrahim’e yeminini hatırlayacağını söylemişti.+ 74 Bu yemine göre, Tanrı bizi düşmanlarımızın elinden kurtardıktan sonra, Kendisine cesurca kutsal hizmet sunma ayrıcalığını bağışlayacak. 75 Ve O’nun önünde ömrümüz boyunca sadık ve doğru kullar olabileceğiz. 76 Oğlum, sen ise Yüceler Yücesi’nin peygamberi olacaksın, çünkü Yehova’nın önünden gidip O’nun yollarını hazırlayacaksın.+ 77 Ve halka, Tanrımızın günahları bağışlayarak sağlayacağı kurtuluşu bildireceksin.+ 78 O tüm bunları büyük şefkatinden dolayı yapacak. Bu şefkat, yücelerden gelen bir şafak ışığı gibi üzerimizde parlayacak, 79 karanlıkta ve ölümün gölgesinde oturanları+ aydınlatacak ve barış yolunda yürümemizi sağlayacak.”

80 Çocuk büyüdü ve olgunlaştı.* İsrail halkının önüne çıkma vakti gelinceye dek ıssız yerlerde yaşadı.