Başlangıç
37 Yakup, babasının bir yabancı olarak yaşadığı+ Kenan topraklarında oturmaya devam etti.
2 Yakup’la ilgili kayıt budur.
Yusuf+ 17 yaşındayken, babasının eşleri Bilha+ ve Zilpa’nın+ oğullarıyla birlikte sürü güdüyordu.+ Yusuf onların yaptıkları kötülükleri babasına anlattı. 3 İsrail onu diğer oğullarından+ daha çok severdi, çünkü ihtiyarlığında doğmuştu. Yusuf’a özel bir kaftan yaptırdı. 4 Abileri, babalarının Yusuf’u kendilerinden daha çok sevdiğini görünce ondan nefret etmeye başladılar. Onunla hep sert şekilde konuşuyorlardı.
5 Sonra bir gün Yusuf bir rüya gördü. Rüyasını abilerine anlatınca+ Yusuf’a olan nefretleri daha da arttı. 6 Abilerine şöyle dedi: “Lütfen dinleyin, size gördüğüm rüyayı anlatayım. 7 Tarlanın ortasında ekin demetleri yapıyorduk. Benim demetim kalkıp dimdik durdu, sizin demetleriniz de benimkinin etrafına dizilip önünde eğildiler.”+ 8 O zaman abileri ona şöyle dediler: “Ne yani, kendini başımıza kral yapıp üzerimizde hüküm mü süreceksin?”+ Anlattığı rüya ve sözleri yüzünden ondan daha da nefret ettiler.
9 Yusuf başka bir rüya daha gördü, onu da abilerine anlattı. Şöyle dedi: “Bir rüya daha gördüm. Bu sefer güneş, ay ve 11 yıldız önümde eğiliyordu.”+ 10 Sonra rüyasını abilerinin yanında babasına da anlattı. Babası onu azarlayıp şöyle söyledi: “Gördüğün bu rüya da ne demek oluyor? Ben, annen, kardeşlerin gelip senin önünde yere mi eğileceğiz?” 11 Abileri Yusuf’un söyledikleri yüzünden onu çok kıskandı,+ fakat babası bu sözleri hiç aklından çıkarmadı.
12 Bir gün Yusuf’un abileri, babalarının sürüsünü otlatmak için Şekem yakınlarına gittiler.+ 13 Sonra İsrail Yusuf’a “Abilerin Şekem civarında sürü otlatıyor. Gel seni de göndereyim” dedi. Yusuf da “Olur, giderim” diye karşılık verdi. 14 Babası şöyle dedi: “Gidip bak bakalım, abilerin iyi mi, sürü iyi durumda mı? Sonra da gelip bana haber ver.” Böylece Yusuf Hebron Vadisi’nden+ Şekem’e doğru gitti. 15 Kırda sağa sola bakınırken bir adamla karşılaştı. Adam ona “Ne arıyorsun?” diye sordu. 16 Yusuf “Abilerimi arıyorum. Buralarda sürü otlatıyorlar, onları gördün mü?” dedi. 17 Adam da şöyle dedi: “Buradan ayrıldılar, ‘Dotan’a gidelim’ dediklerini duydum.” Bunun üzerine Yusuf Dotan’a gitti ve abilerini orada buldu.
18 Abileri onu uzaktan gördü. Yusuf yanlarına doğru gelirken onu öldürmek için plan yapmaya başladılar. 19 Aralarında şöyle konuştular: “Baksanıza, rüyaların efendisi geliyor!+ 20 Onu öldürüp kuyuya atalım. Vahşi bir hayvan yemiş deriz. Bakalım o zaman rüyaları gerçekleşecek mi?” 21 Ruben+ bunu duyunca Yusuf’u kurtarmaya çalıştı. “Canına kıymayalım”+ dedi. 22 Sonra şöyle söyledi: “Kan dökmeyin.+ Onu bu ıssız yerdeki kuyuya atın, ama öldürmeyin.”+ Niyeti Yusuf’u onların elinden kurtarıp babasına geri götürmekti.
23 Yusuf yanlarına gelir gelmez babasının verdiği kaftanı üzerinden çıkardılar.+ 24 Yusuf’u tutup kuyuya attılar. O sırada kuyu boştu, içinde su yoktu.
25 Sonra yemek yemek için oturdular. Başlarını kaldırıp bakınca Gilead’dan gelen, İsmailoğullarına+ ait bir kervan gördüler. Develer laden reçinesi, pelesenk* yağı, reçineli ağaç kabuğu yüklüydü.+ Kervan Mısır’a iniyordu. 26 Bunun üzerine Yahuda kardeşlerine şöyle dedi: “Kardeşimizi öldürüp yaptığımızı* gizlersek elimize ne geçecek?+ 27 Ona bir şey yapmayalım, gelin onu İsmailoğullarına satalım.+ Ne de olsa o bizim kardeşimiz, aynı kandanız.” Kardeşleri, Yahuda’nın sözünü dinlediler. 28 İsmailoğulları*+ geçerken, Yusuf’u kuyudan çekip çıkardılar. Onu İsmailoğullarına 20 gümüşe sattılar.+ Onlar da Yusuf’u Mısır’a götürdü.
29 Sonra Ruben kuyunun başına döndü ve Yusuf’un kuyuda olmadığını gördü. Bunun üzerine üzüntüden giysisini yırttı. 30 Kardeşlerinin yanına gelip şöyle haykırdı: “Çocuk yok! Ben şimdi ne yapacağım?”
31 Abileri Yusuf’un kaftanını aldılar ve bir keçi kesip kaftanı kana buladılar. 32 Ardından kaftanı babalarına gönderdiler ve şu haberi yolladılar: “Bunu bulduk. Bu oğlunun giysisi mi değil mi lütfen bak.”+ 33 Yakup giysiye dikkatle bakınca şöyle haykırdı: “Bu oğlumun kaftanı! Yusuf’a vahşi bir hayvan saldırmış olmalı. Oğlum paramparça olmuştur.” 34 Yakup giysisini yırttı, beline çul* sarıp günlerce oğlu için yas tuttu. 35 Bütün oğulları ve kızları onu teselli etmeye çalışıyordu, fakat o teselli edilmek istemiyordu. Şöyle diyordu: “Mezara* gireceğim+ güne dek oğlum için yas tutacağım.” Ve Yakup oğlu için gözyaşı dökmeye devam etti.
36 İsmailoğulları Yusuf’u Mısır’da, Firavun’un saray memurlarından Başmuhafız+ Potifar’a+ sattı.