Çıkış

10 O zaman Yehova Musa’ya “Firavun’a git” dedi. “Bu olağanüstü işleri Firavun’un gözleri önünde gerçekleştirmek için,+ onun ve hizmetkârlarının inatçı tutumlarını sürdürmelerine izin verdim.+ 2 Böylece sen de, Mısır’ı nasıl cezalandırdığımı ve aralarında gerçekleştirdiğim olağanüstü işleri çocuklarına ve torunlarına anlatabileceksin.+ Ve hepiniz anlayacaksınız ki, Ben Yehova’yım.”

3 Bunun üzerine Musa’yla Harun, Firavun’un huzuruna çıkıp şöyle dediler: “İbranilerin Tanrısı Yehova şunları diyor: ‘Bana boyun eğmeyi daha ne kadar reddedeceksin?+ Halkımı gönder de Bana ibadet etsinler. 4 Sen halkımı bırakmamakta ısrar edersen Ben de yarın senin topraklarına çekirgeler göndereceğim. 5 Toprağın üzerini öyle bir kaplayacaklar ki, yeri göremeyeceksin. Doludan geriye kalan ne varsa yiyip bitirecekler. Memleketinizde filiz veren tüm ağaçları yiyecekler.+ 6 Senin, tüm hizmetkârlarının ve tüm Mısırlıların evleri çekirgelerle dolacak. Babalarınız ve dedeleriniz bu topraklarda yaşamaya başladığından beri görülmemiş bir bela olacak.’”+ Musa bunları söyleyip Firavun’un yanından ayrıldı.

7 Hizmetkârları Firavun’a “Bu adam başımıza daha ne kadar dert açacak?” dedi. “Onları gönder, Tanrıları Yehova’ya ibadet etsinler. Mısır mahvoldu, farkında değil misin?” 8 Bunun üzerine, Musa’yla Harun tekrar Firavun’un huzuruna getirildi. Firavun onlara “Gidin, Tanrınız Yehova’ya ibadet edin” dedi. Sonra “Peki kimler gidecek?” diye sordu. 9 Musa “Genç yaşlı hepimiz gideceğiz” diye karşılık verdi. “Oğullarımızla ve kızlarımızla; koyunlarımızla ve sığırlarımızla gideceğiz,+ çünkü Yehova’nın onuruna bayram yapacağız.”+ 10 O zaman Firavun “Sizi çoluk çocuk göndereyim de ‘Bizi Yehova kurtardı’ deyin, öyle mi?” dedi.+ “Belli, sizin niyetiniz kötü. 11 Hayır, olmaz! Sadece erkekler gidebilir. Onlar gidip Yehova’ya ibadet etsinler, zaten istediğiniz de buydu.” Bunun üzerine Musa’yla Harun, Firavun’un huzurundan kovuldular.

12 O zaman Yehova Musa’ya “Elini Mısır topraklarına doğru uzat” dedi. “Çekirgeler gelip bütün Mısır’ı kaplasın. Memleketin tüm bitkilerini, doludan geriye kalan her şeyi yiyip bitirsinler.” 13 Musa hemen değneğini Mısır topraklarına doğru uzattı ve Yehova o gün ve gece boyunca bir doğu rüzgârı estirdi. Sabaha kadar esen bu rüzgâr beraberinde çekirgeleri de getirdi. 14 Çekirgeler gelip bütün memlekete yayıldı ve Mısır topraklarını kapladı.+ Bu korkunç bir felaketti.+ Daha önce böyle bir çekirge istilası görülmemişti, bundan sonra da görülmeyecekti. 15 Ülke toprakları baştan başa çekirge doldu. Memleket kapkara oldu. Çekirgeler doludan geriye kalan tüm bitkileri ve ağaçlarda kalan tüm meyveleri yiyip bitirdiler. Bütün Mısır’da, ağaçlarda ve tarlalarda yeşillikten eser kalmadı.

16 Firavun Musa’yla Harun’u aceleyle çağırıp şöyle dedi: “Tanrınız Yehova’ya ve size karşı günah işledim. 17 Ne olur günahımı bu seferlik bağışlayın. Tanrınız Yehova’ya yalvarın da ölümümüze yol açacak bu belayı kaldırsın.” 18 Musa da Firavun’un yanından ayrılıp Yehova’ya yalvardı.+ 19 Sonra Yehova rüzgârın yönünü değiştirdi ve sert bir batı rüzgârı esmeye başladı. Bu rüzgâr çekirgeleri sürükleyip Kızıldeniz’e döktü. Mısır topraklarında tek bir çekirge kalmadı. 20 Fakat Yehova Firavun’un yüreğinin katılaşmasına engel olmadı+ ve Firavun İsrailoğullarını göndermedi.

21 Yehova o zaman Musa’ya “Elini göğe uzat, tüm Mısır’da insanların üzerine zifiri karanlık çöksün” dedi. 22 Musa hemen elini göğe uzattı ve tüm Mısır üç gün boyunca koyu karanlığa gömüldü.+ 23 İnsanlar birbirini göremedi; üç gün kimse evinden dışarı çıkamadı. Fakat İsrailoğullarının yaşadığı yerler aydınlıktı.+ 24 Bunun üzerine Firavun, Musa’yı çağırıp “Gidin, Yehova’ya ibadet edin” dedi.+ “Sadece koyunlarınızı ve sığırlarınızı burada bırakın. Çocuklarınız da sizinle gidebilir.” 25 Fakat Musa şu karşılığı verdi: “Bize hayvanlar da vermelisin* ki bunları kurban ve yakılan sunu olarak Tanrımız Yehova’ya sunalım.+ 26 Bu nedenle hayvanlarımızı da yanımıza alacağız. Tek bir hayvan kalmayacak, çünkü Tanrımız Yehova’ya ibadet etmek için bu hayvanlardan kurban sunacağız. Yehova’ya ibadet ederken hangilerini sunacağımızı oraya varmadan bilemeyiz.” 27 Fakat Yehova Firavun’un yüreğinin katılaşmasına engel olmadı ve Firavun onları yine göndermedi.+ 28 Musa’ya “Defol karşımdan!” dedi, “Sakın bir daha gözüme gözükme, bir daha karşıma çıkarsan ölürsün.” 29 Bunun üzerine Musa “Dediğin gibi olsun, bir daha karşına çıkmayacağım” dedi.