Korintlilere İkinci Mektup
1 Tanrı’nın isteğiyle Mesih İsa’nın elçisi olan ben Pavlus ve kardeşimiz Timoteos,+ bu mektubu Tanrı’nın Korint’teki cemaatine* ve tüm Ahaya’daki+ kutsal kişilere* gönderiyoruz.
2 Babamız Tanrı’nın ve Efendimiz İsa Mesih’in lütfu* ve barışı üzerinizden eksik olmasın.
3 Efendimiz İsa Mesih’in Tanrısı ve Babası+ yüceltilsin! O merhamet dolu babadır,+ her tesellinin kaynağı olan Tanrı’dır.+ 4 Yaşadığımız her sıkıntıda O bizi teselli eder.*+ Tanrı’dan aldığımız teselli sayesinde+ biz de başkalarını yaşadıkları her tür sıkıntıda teselli edebiliriz.+ 5 Mesih* uğruna çektiğimiz sıkıntılar nasıl çoksa,+ onun sayesinde aldığımız teselliler de öyle çoktur. 6 Eğer sıkıntı çekiyorsak bu sizin teselli edilmeniz ve kurtuluşunuz içindir. Eğer teselli ediliyorsak yine sizin içindir, çünkü bizim yaşadıklarımıza bakıp teselli bulabilirsiniz ve bu sayede bizim çektiğimiz sıkıntıların aynısına dayanabilirsiniz. 7 Sizinle ilgili sarsılmaz bir ümidimiz var ve nasıl bizimle aynı sıkıntıları yaşıyorsanız, bizim gibi teselli edileceğinizi de biliyoruz.+
8 Kardeşler, Asya* eyaletinde yaşadığımız sıkıntıdan habersiz kalmanızı istemeyiz.+ Kendi gücümüzle dayanamayacağımız kadar ağır bir baskı altındaydık, hatta hayatta kalıp kalamayacağımızdan bile emin değildik.+ 9 Gerçekten de ölümle burun buruna geldik. Bu bize, kendimize değil ölüleri dirilten Tanrı’ya güvenmeyi öğretti.+ 10 O bizi çok büyük bir ölüm tehlikesinden kurtardı ve bunu yine yapacaktır; bizi her zaman kurtaracağına güveniyoruz.+ 11 Sizler de yakarışlarınızla bize yardımcı olabilirsiniz.+ Bu sayede, birçok kişinin duasına+ cevap olarak Tanrı bize yardım edecek ve bunu gören birçok kişi O’na şükredecek.
12 Şunu rahat bir vicdanla ve övünerek söyleyebiliriz: Bu dünyanın insanlarının önünde, Tanrı’dan öğrendiğimiz gibi ikiyüzlülükten uzak ve temiz bir yaşam sürdük, sizin yanınızdayken de buna özellikle dikkat ettik. İnsan bilgeliğine göre davranmadık,+ Tanrı’nın lütufkârlığını yansıttık. 13 Gerçekten de size rahatlıkla okuyamayacağınız* ya da anlayamayacağınız bir şey yazmıyoruz. Umarım bundan sonra da bunları tam olarak* anlamaya devam edersiniz. 14 Bazılarınızın zaten anladığı gibi, Efendimiz İsa’nın gününde biz sizinle nasıl övüneceksek siz de şimdiden bizimle övünebilirsiniz.
15 Bu güvenle, sizi ikinci kez sevindirmek için* yanınıza gelmeye niyetlenmiştim. 16 Makedonya’ya giderken önce sizi ziyaret etmek ve Makedonya’dan tekrar yanınıza dönmek istiyordum. Sonra da beni Yahudiye’ye yolcu edersiniz diye düşünüyordum.+ 17 Bunu isterken ciddi değil miydim? Kendi keyfime göre bir şey planlayıp önce “Evet yapacağım” deyip sonra da “Hayır yapmayacağım” mı dedim? 18 Tanrı güvenilir olduğu gibi bizim sözlerimize de güvenebilirsiniz. Önce “evet” deyip sonra “hayır” demiyoruz. 19 Silvanus’un,* Timoteos’un+ ve benim size duyurduğumuz Tanrı’nın Oğlu* İsa Mesih de hem “evet” hem “hayır” değildi. Onun durumunda “evet” hep “evet”ti. 20 Tanrı’nın ne kadar vaadi varsa hepsi onun sayesinde “evet” oldu.*+ Dolayısıyla, dua ederken de onun aracılığıyla “Amin” diyoruz+ ve Tanrı’yı yüceltiyoruz. 21 Sizin ve bizim Mesih’e ait olduğumuza dair güvence veren ve bizi mesheden* Tanrı’dır.+ 22 O ayrıca bize mührünü vurdu.+ Bu mühür, gelecekte alacağımız ödülün teminatı olarak yüreklerimize koyduğu kutsal ruhtur.*+
23 Tanrı şahidim olsun ki, sizi daha fazla üzmek istemediğim için Korint’e henüz gelmedim. 24 Biz imanınız üzerinde söz sahibi olan efendiler değiliz,+ sizinle iş arkadaşlarıyız ve sevinçli olmanız için çalışıyoruz. Siz kendi imanınızla ayaktasınız.