Davut’un yazdığı şehre çıkış ilahisi.
122 Bana “Yehova’nın evine gidelim” dedikleri zaman,
Çok sevindim.+
2 Ve işte ey Yeruşalim,
Senin kapılarından içeri ayak bastık.+
3 Tek bir yapı gibi inşa edilmiş,
Bir bütün olmuş Yeruşalim şehri.+
4 Kabileler oraya çıkıyor,
Yah’ın kabileleri,
İsrail’e verilen hatırlatmaya uyarak,
Yehova’nın ismine şükürler sunsunlar diye.+
5 Çünkü hüküm için orada tahtlar kurulmuş,+
Davut’un krallığının tahtları.+
6 Sizler Yeruşalim’e barış dileyin.+
Ey şehir, seni sevenler güvende olacak.
7 Surlarının içinde hep barışta ol,
Kulelerinin içinde güvende kal.
8 Kardeşlerim ve arkadaşlarım için,
Sana “Hep barış içinde ol” diyeceğim.
9 Tanrımız Yehova’nın evi için,+
Hep iyi olmanı dileyeceğim.