Başlangıç
48 Bir süre sonra Yusuf’a “Baban hasta” diye haber geldi. Bunun üzerine Yusuf, oğulları Manasse ve Efraim’le birlikte Yakup’un yanına gitti.+ 2 Yakup, oğlu Yusuf’un geldiğini duyunca gücünü toplayıp yatağında oturdu. 3 Ve Yusuf’a şunları söyledi:
“Her Şeye Gücü Yeten Tanrı, Kenan topraklarındaki Luz’da bana göründü ve beni kutsadı.+ 4 Şöyle dedi: ‘Çocuklarını çoğaltacağım, sayılarını artıracağım ve seni birçok halkın* atası yapacağım.+ Bu toprakları senden sonra soyuna vereceğim ve burası hep onların olacak.’+ 5 Oğlum, ben Mısır’a gelmeden önce burada doğmuş olan iki oğlun artık benimdir.+ Efraim ve Manasse, tıpkı Ruben ve Şimeon gibi benim oğullarım olacak.+ 6 Fakat onlardan sonra doğanlar senin çocukların olacak. Çocukların, bu iki abilerinin ismiyle anılacak ve onların topraklarından miras alacaklar.+ 7 Ben Paddan’dan gelirken annen Rahel, Kenan topraklarında yanımda öldü.+ O sırada Efrat’a,+ yani Beytlehem’e+ varmama çok vardı. Bu yüzden onu Efrat yolunda gömdüm.”
8 Sonra İsrail Yusuf’un oğullarını gördü ve “Çocukların bunlar mı?” diye sordu. 9 Yusuf “Evet, Tanrı’nın bana burada verdiği oğullarım” dedi.+ O zaman babası “Lütfen onları yanıma getir de hayırdua edeyim” dedi.+ 10 İsrail’in gözleri yaşlılıktan dolayı zayıflamıştı, göremiyordu. Bu yüzden Yusuf oğullarını babasına yaklaştırdı. İsrail onları öpüp kucakladı. 11 Yusuf’a şöyle dedi: “Bir daha yüzünü göremem sanıyordum,+ ama Tanrı senin çocuklarını bile bana gösterdi.” 12 Sonra Yusuf onları babasının önünden* kenara çekti ve onun karşısında saygıyla eğildi.
13 Ardından Efraim’i+ İsrail’in sol yanına, Manasse’yi+ de sağ yanına yaklaştırdı. 14 Fakat İsrail sağ elini Efraim’in, sol elini de Manasse’nin başına koydu.* Manasse’nin büyük, Efraim’in küçük olduğunu bildiği halde böyle yaptı.+ 15 Sonra Yusuf’a şöyle hayırdua etti:+
“Atam İbrahim’in ve babam İshak’ın ibadet ettiği* gerçek Tanrı,+
Ömrüm boyunca çobanım* olan, bugüne dek beni koruyan,+
16 Ve meleğiyle beni tüm sıkıntılarımdan kurtaran Tanrı,+ bu çocuklara nimetler versin.+
Onlar benim adımla, atam İbrahim’in ve babam İshak’ın adıyla anılsın.
Çoğalıp büyük bir topluluk olsunlar.”+
17 Yusuf, babasının sağ elini Efraim’in başında tutmasından hoşlanmadı. Babasının elini Efraim’in başından kaldırıp Manasse’nin başına koymak istedi. 18 “Baba öyle değil, ilk doğan bu.+ Sağ elini onun başına koy” dedi. 19 Fakat İsrail bunu istemedi ve şöyle dedi: “Biliyorum oğlum, biliyorum. Manasse’den de bir halk meydana gelecek, o da büyük olacak. Yine de kardeşi Efraim ondan daha büyük olacak+ ve soyu milletler meydana getirecek kadar kalabalık olacak.”+ 20 Ve onlar için hayırduasına devam etti:+
“İsrail’in soyundan gelenler birbirine hayırdua ederken senden bahsedip şunu desin:
‘Tanrı seni Efraim ve Manasse gibi yapsın.’”
Böylece İsrail hayırdua ederken Efraim’i hep Manasse’den üstün tuttu.
21 Sonra Yusuf’a şöyle dedi: “Ben ölüyorum,+ fakat Tanrı sizinle olmaya devam edecek ve atalarınızın topraklarına geri dönmenizi sağlayacak.+ 22 Amorilerden kılıcım ve yayımla aldığım topraklardan, sana kardeşlerine verdiğimden bir pay fazla veriyorum.”