Yeşu
17 Sonra Yusuf’un ilk doğan oğlu+ Manasse’nin+ kabilesi için kura çekildi.+ Manasse’nin ilk oğlu ve Gilead’ın atası olan Makir+ cesur bir savaşçıydı, bu nedenle Gilead ve Başan ona verilmişti.+ 2 Manasse kabilesinin diğer yarısındaki şu aşiretler için kura çekildi: Abiezer aşireti,+ Helek aşireti, Asriel aşireti, Şekem aşireti, Hefer aşireti ve Şemida aşireti. Bunlar, aşiretlerine göre Yusuf’un oğlu Manasse’nin soyu ve onların aşiret reisleriydi.+ 3 Fakat Manasse oğlu Makir oğlu Gilead oğlu Hefer oğlu Tselofhad’ın+ oğulları yoktu, sadece kızları vardı. Kızların isimleri Mahla, Noa, Hogla, Milka ve Tirtsa’ydı. 4 Onlar Kâhin Eleazar,+ Nun oğlu Yeşu ve halkın beylerine giderek şöyle dediler: “Yehova Musa’ya, amcalarımızla* birlikte bize de toprak verilmesini emretmişti.”+ Böylece Yehova’nın emrettiği gibi, amcalarıyla birlikte onlara da miras olarak toprak verildi.+
5 Manasse’ye, Ürdün Irmağı’nın diğer tarafındaki* Gilead ve Başan toprakları dışında 10 pay verildi.+ 6 Çünkü Manasse kabilesindeki kadınlar da erkeklerle birlikte mirastan pay aldılar. Gilead toprakları Manasse kabilesindeki diğer ailelerin mülkü olmuştu.
7 Manasse’nin toprakları Aşer sınırından Şekem+ yakınındaki Mikmetat’a+ kadardı. Sınır oradan güneye, En-tappuah halkının yaşadığı bölgeye doğru devam ediyordu. 8 Tappuah+ toprakları Manasse’nin oldu, fakat Manasse sınırındaki Tappuah şehri Efraimoğullarına aitti. 9 Sınır, Kana Vadisi’nin güneyine iniyordu. Manasse şehirleri arasında Efraim’e ait şehirler vardı.+ Sonra Manasse’nin sınırı vadinin kuzeyinden geçerek denizde son buluyordu.+ 10 Güneydeki topraklar Efraim’e, kuzeydeki topraklar Manasse’ye aitti. Deniz Manasse’nin sınırıydı,+ ayrıca kuzeyde Aşer, doğuda İssakar yer alıyordu.
11 İssakar ve Aşer topraklarındaki şu yerler halklarıyla birlikte Manasse’ye verildi: Beyt-şean ve ona bağlı* kasabalar, İbleam+ ve ona bağlı kasabalar, Dor+ ve ona bağlı kasabalar, En-dor+ ve ona bağlı kasabalar, Taanak+ ve ona bağlı kasabalar, Megiddo ve ona bağlı kasabalar. Tepelik üç bölge Manasse’ye verildi.
12 Fakat Manasseoğulları bu şehirlerin sahibi olamadılar, Kenanlılar bu topraklardan çıkmamakta direndiler.+ 13 İsrailoğulları güçlendikleri zaman Kenanlıları ağır işlerde çalıştırdılar,+ fakat onları tamamen kovmadılar.+
14 Yusufoğulları Yeşu’ya gelip şöyle dediler: “Neden bize miras olarak tek bir pay*+ verdin? Yehova bize şimdiye kadar bereket verdiği için kalabalık bir halk olduk.”+ 15 Bunun üzerine Yeşu şöyle dedi: “Mademki Efraim’in dağlık bölgesine+ sığamayacak kadar kalabalıksınız, o zaman Perizzilerin+ ve Refaoğullarının+ topraklarına gidin. Ormanlık bölgedeki ağaçları kesip kendinize yer açın.” 16 Yusufoğulları şöyle dediler: “Evet, dağlık bölge bize yetmiyor. Ayrıca vadideki tüm Kenanlıların, hem Beyt-şean+ ve ona bağlı kasabalarda hem de Yizreel Vadisi’nde+ yaşayanların, tekerlekleri demir bıçaklı savaş arabaları* var.”+ 17 Yeşu da Yusuf’un soyu olan Efraim ve Manasse kabilelerine şöyle dedi: “Siz çok kalabalık ve güçlü bir halksınız. Sadece tek bir pay almayacaksınız,+ 18 ormanlık olan dağlık bölge de sizin olacak.+ Oradaki ağaçları kesersiniz, orası sizin sınırınız olur. Kenanlılar demir bıçaklı savaş arabaları olan güçlü bir halk olsa da onları oradan kovacaksınız.”+