Sayılar
30 Musa İsrailoğullarının kabile başlarıyla konuşup+ onlara şöyle dedi, “Yehova şunları emretti: 2 Bir adam Yehova’ya bir adakta bulunursa+ veya yemin edip+ kendine bir kısıtlama koyarsa, sözüne sadık kalacak.+ Ağzından çıkan sözü yerine getirecek.+
3 Babasının evinde yaşayan bir genç kız Yehova’ya bir adak adarsa veya yemin edip kendine bir kısıtlama koyarsa 4 ve babası onun adağını veya yeminini duyduğunda ses çıkarmazsa, kızın tüm adakları ve yeminleri geçerli olacak. 5 Ancak baba, kızının verdiği sözü duyduğunda ona engel olursa, kızın adağı veya yemini artık geçersiz olacak. Yehova kızı bağışlayacak, çünkü ona babası engel olmuştur.+
6 Eğer kız adamış olduğu adağın veya aceleyle vermiş olduğu sözün sorumluluğu altındayken evlenirse 7 ve kocası bunu duyduğu gün ses çıkarmazsa, kızın adakları veya yeminleri geçerli olacak. 8 Ancak, kocası bunu duyduğu gün karşı çıkarsa, eşinin adağını veya aceleyle verdiği sözü geçersiz kılmış olur.+ Bu durumda Yehova kızı bağışlayacak.
9 Fakat dul veya boşanmış bir kadın bir söz verirse, sözünü yerine getirmekten sorumlu olacak.
10 Eğer evli bir kadın kocasının evindeyken bir adak adamış veya yemin edip kendine bir kısıtlama koymuşsa 11 ve kocası bunu duyduğunda karşı çıkmamışsa, kadının adağı veya yemini geçerli olacak. 12 Fakat eğer koca, karısının verdiği sözleri duyduğu gün onları bozmuşsa, kadının adağı veya yemini artık geçerli olmayacak.+ Kocası onları geçersiz kılmıştır ve Yehova kadını bağışlayacaktır. 13 Bir koca, karısının adağını veya kendine bir kısıtlama koymak için ettiği yemini onaylayabilir veya bozabilir. 14 Fakat vakit geçer ve kocası ses çıkarmazsa, kadının tüm adaklarını veya yeminlerini onaylamış olur. Onları duyduğu gün itiraz etmediğinden, hepsini onaylamış olur. 15 Diğer yandan koca karısının verdiği sözleri duyup, aradan vakit geçtikten sonra bozarsa, bu suçun sorumluluğunu kendisi taşıyacaktır.+
16 Yehova’nın bu konuda Musa’ya bildirdiği, bir karı kocanın ya da baba evinde yaşayan kız ile babasının uyması gereken kurallar bunlardır.”