Nehemya
1 Hakalya oğlu Nehemya’nın*+ sözleri: Kral Artakserkses’in 20. yılının Kislev* ayıydı. Susa* Kalesi’ndeydim.*+ 2 O günlerde, kardeşlerimden biri olan Hanani+ geldi. Yanında Yahuda’dan bazı adamlar da vardı. Onlara sürgünden kurtulup memlekete dönen+ Yahudilerin ve Yeruşalim’in durumunu sordum. 3 Bana şunları anlattılar: “Sürgünden kurtulup Yahuda vilayetine* dönenler korkunç durumda ve utanç içinde;+ Yeruşalim’in surları yıkık,+ kapıları da yanıp kül olmuş bir halde.”+
4 Bu sözleri duyunca oturup ağlamaya başladım ve günlerce yas içinde göklerin Tanrısına dua edip oruç* tuttum.+ 5 Şöyle yakardım: “Ah Yehova, göklerin Tanrısı, yüce ve heybetli Tanrı; Kendisini sevenlere ve emirlerine itaat edenlere vefa* gösteren, onlarla yaptığı ahde* bağlı kalan Tanrı,+ 6 lütfen beni gör ve halkın İsrailoğulları için sunduğum duaya kulak ver. Gece gündüz dua edip,+ İsrailoğulları olarak Sana karşı işlediğimiz günahları itiraf ediyorum. Evet, ben de halkım* da günah işledik.+ 7 Doğru yoldan saparak Seni üzdük.+ Kulun Musa’ya vermiş olduğun emirlere, kurallara ve hükümlere uymadık.+
8 Lütfen kulun Musa’ya söylediğin sözleri hatırla. Şöyle demiştin: ‘Eğer sadakatsizlik ederseniz, sizi milletler arasına dağıtacağım.+ 9 Ama Bana döner ve emirlerime itaat ederseniz, dünyanın dört bucağına dağılmış olsanız bile sizi oradan toplayacağım+ ve ismimi taşıması için seçtiğim yere+ geri getireceğim.’ 10 İşte onlar Senin kulların, büyük gücünle ve güçlü elinle kurtardığın* halkın.+ 11 Ey Yehova, lütfen bu kulunun duasına kulak ver, ismine derin saygı duyan* kullarının dualarını işit. Lütfen bugün beni destekle ve Kral bu kuluna merhamet etsin.”+