Birinci Samuel
23 Bir süre sonra Davut’a “Filistiler Keila’ya+ saldırdı, harman yerlerindeki* ürünü yağmalıyorlar” diye haber geldi. 2 Bunun üzerine Davut Yehova’ya danıştı+ ve “Gidip Filistilere saldırayım mı?” diye sordu. Yehova da “Git, Filistilere saldırıp Keila’yı kurtar” dedi. 3 Fakat Davut’un adamları şöyle dedi: “Biz daha burada Yahuda’dayken+ bile korku içindeyiz, bir de Filistilerle çarpışmak için+ Keila’ya gidersek halimiz ne olur!” 4 O zaman Davut Yehova’ya yeniden danıştı.+ Yehova ona “Keila’ya git, çünkü Filistileri senin eline teslim edeceğim” dedi.+ 5 Davut da adamlarıyla Keila’ya gidip Filistilerle savaştı. Onlara ağır kayıplar verdirdi ve hayvanlarını alıp götürdü. Böylece Keila halkını kurtardı.+
6 Ahimelek’in oğlu Abiatar+ kaçıp Keila’ya, Davut’un yanına geldiğinde bir efod getirmişti. 7 Bu arada Saul’a, Davut’un Keila’ya geldiğini söylediler. Saul bunu duyunca “Tanrı şimdi onu elime düşürdü”+ dedi, “Davut kapıları sürgülü bir şehre girerek kapana kısıldı.” 8 Böylece Saul, Keila’ya gidip Davut’la adamlarının etrafını sarmaya karar verdi ve tüm askerlerini savaşa çağırdı. 9 Davut, Saul’un planını öğrenince Kâhin Abiatar’a “Efodu getir” dedi.+ 10 Sonra da “Ey İsrail’in Tanrısı Yehova” dedi, “Bu kulun duydu ki, Saul Keila’ya gelip benim yüzümden burayı yerle bir edecekmiş.+ 11 Keila’nın önderleri* beni ona teslim edecek mi? Kulunun duyduğu gibi Saul buraya gelecek mi? Ey İsrail’in Tanrısı Yehova, ne olur kuluna söyle.” Yehova da ona “Evet, gelecek” dedi. 12 Davut “Keila’nın önderleri beni ve adamlarımı Saul’a teslim edecek mi?” diye sordu. Yehova “Evet, teslim edecek” dedi.
13 Bunun üzerine Davut’la yanındaki 600 kadar+ adam hemen Keila’dan ayrıldı ve güvenli buldukları yerlere gittiler. Saul Davut’un Keila’dan kaçtığını duyunca peşinden gitmedi. 14 Davut Zif+ şehrinin yakınındaki çölde, oradaki dağlık bölgede sarp yerlerde kalmaya başladı. Saul onu sürekli arıyordu,+ ama Yehova Davut’u onun eline teslim etmedi. 15 Davut Saul’un onu öldürmek için aradığını biliyordu.* O sırada Zif yakınındaki çölde, Horeş’teydi.
16 Saul’un oğlu Yonatan, Horeş’e Davut’un yanına gitti ve onun Yehova’ya olan güvenini güçlendirdi.+ 17 Davut’a şöyle dedi: “Korkma, babam seni bulamayacak. Sen İsrail’in kralı olacaksın,+ ben de senden sonraki ikinci adam olacağım. Babam da bunu biliyor.”+ 18 Davut ve Yonatan Yehova’nın önünde bir anlaşma yaptı.+ Yonatan evine döndü, Davut ise Horeş’te kaldı.
19 Sonra Zif erkekleri Gibea’ya+ gidip Saul’a şöyle dediler: “Davut yakınımızda, Horeş’te+ ulaşılması zor yerlerde gizleniyor.+ Yeşimon’un* güneyindeki+ Hakila Tepesi’nde.+ 20 Ey Kral, ne zaman uygun görürsen gel, onu sana teslim edeceğiz.”+ 21 Bunun üzerine Saul şöyle karşılık verdi: “Halimi anladığınız için Yehova sizden razı olsun. 22 Şimdi gidin, tam olarak nerede olduğunu ve Davut’u orada kimin gördüğünü öğrenin. Çünkü onun çok kurnaz olduğunu duydum. 23 Saklandığı yerlerin hepsini iyice öğrenip bana kanıt getirin, o zaman sizinle gelirim. Tüm Yahuda aşiretlerini* didik didik aramam gerekse bile Davut’u bulacağım.”
24 Böylece adamlar oradan ayrılıp Zif’e+ döndü. Daha sonra Saul da oraya gitti. Davut’la adamları Yeşimon’un güneyindeki Araba’da,+ Maon+ yakınlarındaki çöldeydi. 25 Saul ve adamları Davut’u aramaya başladılar.+ Bunu haber alan Davut, hemen bulunduğu yerden aşağıdaki kayalıklara+ inip saklandı ve Maon yakınındaki çölde kalmaya devam etti. Saul bunu duyunca Davut’un peşinden çöle gitti. 26 Saul, Davut’la adamlarının bulunduğu dağın diğer tarafına geldi. Davut aceleyle Saul’dan kaçmaya çalışıyordu,+ Saul’la adamları ise giderek yaklaşıyordu, onları yakalamak üzereydiler.+ 27 O sırada bir haberci gelip Saul’a “Hemen geri dön, Filistiler topraklarımıza saldırdı!” dedi. 28 Bunun üzerine Saul Davut’un peşini bırakıp+ Filistilerle savaşmaya gitti. Bu yüzden oraya Ayrılık Kayalığı adı verildi.
29 Sonra Davut oradan En-gedi’ye+ gitti ve kimsenin ulaşamayacağı yerlerde kalmaya başladı.