Eyüp
21 Bunun üzerine Eyüp şöyle dedi:
2 “Dediklerimi dikkatle dinleyin,
Bana vereceğiniz teselli bu olsun.
4 Benim şikâyetim bir insana mı?
Öyle olsaydı, sabrım tükenmez miydi?
5 Halime bakın da hayrete düşün,
Ağzınızdan tek bir söz çıkmasın.
6 Düşündükçe huzurum kaçıyor,
Bedenimi ürperti kaplıyor.
8 Evlatları her zaman gözünün önündedir,
Torunlarını görecek kadar uzun yaşar.
10 Boğası çiftleştiğinde verimli olur,
İneği doğurur, düşük yapmaz.
11 Oğulları sürüdeki koyunlar gibi dışarıda koşturur,
Çocukları sevinçle hoplayıp zıplar.
15 Her Şeye Gücü Yeten kim ki O’na kulluk edelim?+
O’nu tanımak bize ne kazandırır?’+
16 Fakat biliyorum ki, onlar refahlarını koruyamaz.+
Benim düşüncelerim* asla kötülerinkine benzemez.+
17 Sorarım size, kötülerin ışığı kaç kere söner?+
Başlarına kaç kere felaket gelir?
Tanrı kaç kere öfkelenip onları mahveder?
19 Tanrı kötü kişinin cezasını oğullarına çektirir.
Ama isterim ki kötüyü cezalandırsın, o da suçunu anlasın.+
24 Öldüğünde eti budu yerindedir,
Kemikleri ilik doludur.
25 Kimi ise sıkıntılar içinde ölür,
Hayatında hiç güzel bir şey tatmamıştır.
28 Siz ‘Hani nerede güçlünün evi?
Nerede kötünün yaşadığı çadır?’ diyorsunuz.+
29 Gezginlere sormadınız mı?
Anlattıklarını dikkatle dinlemediniz mi?
30 Felaket zamanı kötünün başına bir şey gelmediğini,
Tanrı’nın öfkesinden kurtulduğunu anlatmadılar mı?
31 Yolunun yanlış olduğunu kim onun yüzüne vurur?
Yaptıklarını kim ona ödetir?
32 O mezara konduğunda,
Orada, başında nöbet tutulur.
33 Üzerini örten toprak ona hoş gelir,+
Tüm insanlık ardından gider,+
Tıpkı ondan önce ölmüş sayısız insan gibi.
34 Öyleyse neden beni boş sözlerle teselli ediyorsunuz?+
Sözleriniz yalandan başka bir şey değil!”