Luka İncili

2 O günlerde Sezar* Augustus tüm imparatorluk topraklarında bir sayım* yapılması için buyruk çıkardı. 2 (Bu, Kirinius Suriye valisiyken yapılan ilk sayımdı.) 3 Herkes kaydolmak için kendi şehrine gitti. 4 Yusuf+ da Celile’nin Nasıra şehrinden Yahudiye’ye, Davut’un memleketi olan Beytlehem’e+ gitti, çünkü o Davut’un ailesinden ve soyundandı. 5 Yusuf kaydolmaya artık karısı olan Meryem’le gitti;+ Meryem hamileliğinin sonlarındaydı.+ 6 Oradayken doğum zamanı geldi 7 ve bir erkek çocuk doğurdu; bu ilk çocuğuydu.+ Onu kundağa sarıp bir yemliğe yatırdı,+ çünkü handa kalacak yer bulamamışlardı.

8 O bölgede, kırlarda kalan ve geceleri sürülerinin başında nöbet tutan çobanlar vardı. 9 Aniden Yehova’nın* meleği önlerinde belirdi ve Yehova’nın ihtişamı çevrelerini aydınlattı. Çobanlar çok korktular. 10 Melek onlara “Korkmayın” dedi, “Bakın, size tüm insanları çok sevindirecek bir haber müjdeliyorum. 11 Bugün Davut’un memleketinde+ sizin için bir kurtarıcı,+ Efendiniz Mesih* doğdu.+ 12 Onu şöyle tanıyacaksınız: Bir bebek kundağa sarılmış halde bir yemlikte yatıyor olacak.” 13 Birdenbire o meleğin yanı sıra, bir melek ordusu*+ belirdi. Hep birlikte Tanrı’yı yücelterek şöyle diyorlardı: 14 “Göklerdeki Tanrımız yüceltilsin, yeryüzünde memnun olduğu insanlara barış* gelsin!”

15 Melekler oradan ayrılıp göğe gidince, çobanlar birbirlerine “Hadi, Yehova’nın bize söylediklerini görmek için Beytlehem’e gidelim” dediler. 16 Hemen oraya gittiler, Meryem’i, Yusuf’u ve yemlikte yatan bebeği buldular. 17 Bunu görünce, meleğin çocukla ilgili söylediklerini anlatmaya başladılar. 18 Çobanların dediklerini duyan herkes şaşırıp kaldı. 19 Meryem ise tüm bu sözleri yüreğinde saklamaya,+ bunların anlamı üzerinde düşünmeye başladı. 20 Sonra çobanlar, duydukları ve gördüklerinden dolayı Tanrı’yı yücelterek geri döndüler, çünkü her şey tam kendilerine söylendiği gibiydi.

21 Sekizinci gün bebeği sünnet etme zamanı gelince+ ona İsa ismi verildi. Bu, annesi ona hamile kalmadan önce meleğin söylediği isimdi.+

22 Sonra, Musa Kanunu’na göre arınma günleri dolunca,+ bebeği Yehova’ya sunmak için Yeruşalim’e getirdiler. 23 Çünkü Yehova’nın Kanunu’nda* “İlk doğan her erkek çocuk Yehova için kutsal olacak” diye yazar.+ 24 Ve Yehova’nın Kanunu’ndaki şu emre göre kurban sundular: “Bir çift kumru veya iki yavru güvercin sunacaksınız.”+

25 Yeruşalim’de Şimeon adında doğru ve dindar bir adam vardı, kutsal ruh onun üzerindeydi. Bu adam Tanrı’nın, İsrail’i teselli edeceği+ zamanı bekliyordu. 26 Ayrıca, kutsal ruh aracılığıyla ona Yehova’nın Mesihi’ni görmeden ölmeyeceği bildirilmişti. 27 Şimeon ruhun etkisiyle mabede geldi. İsa’nın anne babası Kanun’un gereğini yapmak için onu mabede getirince,+ 28 Şimeon bebeği kucağına aldı ve Tanrı’yı yücelterek şunları söyledi: 29 “Ey Ulu Rabbim, artık huzur içinde ölebilirim,+ çünkü sözünü yerine getirdin 30 ve gözlerim kurtuluş sağlayacak kişiyi gördü.+ 31 Senin gönderdiğin bu kişi artık tüm halkların gözü önünde.+ 32 O, milletlerin+ gözündeki perdeyi kaldıracak bir ışık+ ve halkın İsrail’in onurudur.” 33 Bebeğin anne babası onun hakkında söylenenler karşısında çok şaşırdılar. 34 Sonra Şimeon onlar için hayırdua etti ve bebeğin annesi Meryem’e şunu söyledi: “Bu çocuk nedeniyle İsrail’de birçokları düşecek,+ birçokları da kalkacak.+ O, insanların aleyhinde konuşacağı bir işaret olacak.+ 35 Böylece birçoklarının yüreğindeki düşünceler ortaya çıkacak. Ve sana gelince, yüreğini bir kılıç delip geçecek.”+

36 Anna adında yaşlı bir kadın peygamber vardı; Aşer kabilesindendi ve Fanuel’in kızıydı. Evlendikten yedi yıl sonra kocasını kaybetmişti. 37 Bu dul kadın şimdi 84 yaşındaydı. Anna sürekli mabetteydi, oruç* tutup dualar ederek gece gündüz ibadet ederdi. 38 Tam o sırada o da yanlarına geldi. Tanrı’ya şükretmeye ve Yeruşalim’in kurtuluşunu bekleyen+ herkesle çocuk hakkında konuşmaya başladı.

39 Yusuf ve Meryem, Yehova’nın Kanunu’na göre+ her şeyi yerine getirdikten sonra Celile’ye, kendi şehirleri Nasıra’ya döndüler.+ 40 Çocuk giderek büyüyor, güçleniyor ve hikmet kazanıyordu. Tanrı’nın onayına sahipti.+

41 Anne babası her yıl Fısıh* Bayramı+ için Yeruşalim’e giderdi. 42 İsa 12 yaşındayken her zamanki gibi bayramı kutlamaya gittiler.+ 43 Bayram bitince dönüş yolculuğuna geçtiler, ama İsa Yeruşalim’de kaldı ve anne babası bunu fark etmedi. 44 Onu birlikte yolculuk ettikleri kişilerin arasında zannederek bir günlük yol gittiler. Sonra İsa’yı akraba ve tanıdıklarının arasında aramaya başladılar. 45 Fakat bulamayınca Yeruşalim’e geri dönüp her yerde onu aradılar. 46 Nihayet üç gün sonra onu mabette buldular; Kanun öğretmenlerinin arasında oturmuş onları dinliyor ve sorular soruyordu. 47 Onu dinleyen herkes cevapları ve anlayışı karşısında hayretler içinde kalıyordu.+ 48 Anne babası onu orada görünce şaşkınlığa düştü. Annesi “Oğlum, neden böyle yaptın? Babanla seni arayıp durduk, deliye döndük” dedi. 49 İsa ise “Beni neden aradınız? Babamın evinde+ olmam gerektiğini bilmiyor muydunuz?” dedi. 50 Fakat onlar İsa’nın ne demek istediğini anlamadılar.

51 İsa, anne babasıyla birlikte Nasıra’ya geldi ve onlara itaat etmeye devam etti.+ Annesi tüm bu sözleri yüreğinde sakladı.+ 52 İsa büyüyüp gelişiyor ve hikmeti artıyordu. Tanrı’nın ve insanların takdirini kazanıyordu.