Korintlilere Birinci Mektup

13 İnsanların ve meleklerin dillerini konuşsam fakat sevgim yoksa, gürültüyle çalan bir çandan ya da yüksek sesli bir zilden farkım kalmaz. 2 Peygamberlik yapma gücüm olabilir, tüm kutsal sırları ve bilinebilecek her şeyi bilebilirim,+ dağları yerinden kaldıracak imanım olabilir, fakat sevgim yoksa bir hiçim.+ 3 Varımı yoğumu insanları doyurmak için versem,+ hatta başkaları için canımı feda etsem, fakat amacım övünmekse ve sevgim yoksa+ bunların bana hiçbir yararı olmaz.

4 Sevgi+ sabreder*+ ve iyilikle davranır.+ Kıskanç değildir.+ Övünmez, gurura kapılmaz.+ 5 Sevgi çirkin* davranışlarda bulunmaz,+ kendi çıkarını düşünmez,+ kolayca kızmaz.+ Kötü davranışların hesabını tutmaz.+ 6 Sevgi kötülüğe sevinmez,+ fakat hakikatle sevinir. 7 Sevgi her şeye katlanır,+ her şeye inanır,+ her şeyi ümit eder,+ her şeye dayanır.+

8 Sevgi asla son bulmaz.* Oysa peygamberlik, başka diller konuşma ve özel bir bilgiye sahip olma armağanları ortadan kalkacak. 9 Bilgimiz ve peygamberlik yapma gücümüz sınırlıdır,+ 10 fakat tam olan geldiğinde sınırlı olan sona erecek. 11 Çocukken çocukça konuşur, çocukça düşünür, çocukça akıl yürütürdüm. Yetişkin olunca çocukça şeyleri bıraktım. 12 Şimdi metal bir aynaya bakıyor gibi bulanık görüyoruz, fakat o zaman net* göreceğiz. Şu anda bilgim sınırlı, fakat o zaman bilgim tam olacak, Tanrı’nın benimle ilgili bilgisi gibi. 13 Sonuç olarak, şu üçü var olmaya devam edecek: iman, ümit, sevgi. Ama içlerinden en büyüğü sevgidir.+