Özdeyişler
4 “Ey insanlar, size sesleniyorum,
Bu sözlerim hepiniz için.
6 Dinleyin, çünkü söylediklerim önemli,
Dudaklarımdan dökülen sözler doğru,
7 Yumuşak bir sesle hakikati anlatıyorum,
Kötü sözden nefret ediyorum.
8 Ağzımdan çıkan her söz doğrudur,
Çarpıtılmış, hileli bir söz söylemem.
9 Tüm söylediklerim ayırt etmeyi bilen için açıktır,
Bilgi sahibi olan bunların doğru olduğunu anlar.
13 Yehova korkusu kötüden nefret etmektir.+
Büyüklenmekten, gururdan,+ kötü yoldan ve yalan* sözden nefret ederim.+
16 Önderler sayemde hüküm sürer,
Yetkililer sayemde adaletle yargılar.
20 Ben doğruluk yolunda yürürüm,
Adalet yolundan şaşmam,
21 Beni sevenlere zengin bir miras bırakırım,
Ambarlarını doldururum.
25 Dağlar yerine yerleştirilmeden,
Tepeler yaratılmadan önce doğmuştum.
26 O henüz dünyayı, kırları,
Yerin ilk toprağını yapmamıştı.
27 Gökleri hazırladığında+ ben oradaydım,
Suların üzerine ufuk çizgisini* çizdiğinde,+
28 Bulutları gökteki yerlerine koyduğunda,*
Derin suların kaynaklarını oluşturduğunda,
29 Sular emrettiğinden öteye geçmesin diye
Denizin sınırını belirlediğinde+
Ve yerin temellerini attığında,
30 Usta olarak O’nun yanında çalışıyordum,+
Varlığımla her gün O’na sevinç veriyordum,+
Huzurunda her zaman mutluydum.+
31 Yaşam için hazırladığı yeryüzü beni mutlu ediyor,
İnsanlar bana sevinç veriyordu.
32 Bu nedenle evlatlarım, şimdi beni dinleyin,
Çünkü benim yolumdan gidenler mutludur.
34 Beni dinleyen insan mutludur.
O her gün erkenden kapıma gelir,*
Kapımın eşiğinde bekler.