Başlangıç

34 Yakup’un Lea’dan olan kızı Dina+ şehrin kızlarının yanına gider, onlarla vakit geçirirdi.+ 2 Memleketin beylerinden Hivi+ Hamor’un oğlu Şekem onu fark etti. Dina’yı zorla tuttu ve ona tecavüz etti. 3 Şekem Yakup’un kızı Dina’ya çok bağlandı, ona âşık oldu. Kızın kalbini kazanmak için durmadan dil döküyordu. 4 Sonunda Şekem babası Hamor’a+ “Bu kızı bana al, karım olsun” dedi.

5 Yakup Şekem’in, kızı Dina’ya yaptığı kötülüğü duyduğunda oğulları kırda sürüsünün yanındaydı. Yakup onlar gelinceye dek kimseye bir şey demeden bekledi. 6 Sonra Şekem’in babası Hamor konuşmak için Yakup’un yanına geldi. 7 Bu arada Yakup’un oğulları olayı duyup hemen kırdan döndüler. Üzgün ve çok öfkeliydiler. Çünkü Şekem Yakup’un kızına tecavüz ederek İsrail’i utanç içinde bırakmıştı,+ böyle bir şey kabul edilemezdi.+

8 Hamor onlara şöyle dedi: “Oğlum Şekem kızınıza gönlünü kaptırdı. Ne olur, kızınızın onunla evlenmesine izin verin. 9 Sizinle akraba olalım, birbirimizden kız alıp verelim.+ 10 Memleketimizde istediğinizi yapın, bizimle yaşayın, buraya yerleşin ve ticaret yapın.” 11 Sonra Şekem Dina’nın babasına ve kardeşlerine şöyle dedi: “Lütfen bu isteğimi kabul edin, ne isterseniz veririm. 12 Ne kadar başlık parası, ne kadar armağan+ isterseniz vermeye hazırım, yeter ki kızı bana verin, eşim olsun.”

13 Yakup’un oğulları, Şekem’i ve babası Hamor’u tuzağa düşürmeye karar verdiler. Çünkü Şekem, kız kardeşleri Dina’nın namusunu kirletmişti. 14 Yakup’un oğulları şöyle dediler: “Biz sünnetsiz bir adama+ kız kardeşimizi veremeyiz, böyle bir şey yapmamız imkânsız. Bu bizim için bir utanç olur. 15 İsteğinizi ancak bir şartla kabul ederiz: Tüm erkekleriniz bizim gibi sünnet olsun.+ 16 O zaman birbirimizden kız alıp verir, birlikte yaşar ve tek bir halk oluruz. 17 Fakat bizi dinlemez ve sünnet olmazsanız, kızımızı alır gideriz.”

18 Onların bu teklifi Hamor’un+ ve oğlu Şekem’in+ hoşuna gitti. 19 Şekem onların dediğini yapmak için+ hemen harekete geçti, çünkü Yakup’un kızına âşık olmuştu. O, babasının evindeki en saygın kişiydi.

20 Böylece Hamor ve oğlu Şekem, şehir kapısına* gidip memleketin adamlarıyla konuştular.+ 21 Şöyle dediler: “Bu insanlar bizimle barış içinde yaşamak istiyor. Gelip memleketimizde otursunlar ve ticaret yapsınlar, ne de olsa bu topraklar hepimizi alacak kadar geniş. Hem de birbirimizden kız alıp veririz.+ 22 Fakat bizimle oturmayı ve tek bir halk olmayı bir şartla kabul ediyorlar. Tüm erkeklerimizin kendileri gibi sünnet olmasını istiyorlar.+ 23 O zaman malları ve tüm hayvanları bizim olur. Bu yüzden dediklerini kabul edelim ki bizimle otursunlar.” 24 Şehir kapısındaki tüm adamlar Hamor’la oğlu Şekem’in söylediklerini kabul etti ve erkeklerin hepsi sünnet oldu.

25 Fakat üçüncü gün, daha sünnet olanların sancıları geçmeden, Yakup’un iki oğlu, Dina’nın abileri+ Şimeon ve Levi kılıçlarını alıp şüphe uyandırmadan şehre girdiler ve tüm erkekleri öldürdüler.+ 26 Hamor ve oğlu Şekem’i de kılıçla öldürdüler. Sonra Dina’yı Şekem’in evinden alıp gittiler. 27 Şehirdeki tüm erkekler öldürüldükten sonra Yakup’un diğer oğulları gelip şehri yağmaladılar. Çünkü kız kardeşlerinin namusu kirlenmişti.+ 28 Koyunları, keçileri, sığırları, eşekleri, şehirde ve kırda ne varsa hepsini aldılar. 29 Ayrıca bütün mallara el koydular, çocuklarla kadınları esir aldılar ve evlerdeki her şeyi yağmaladılar.

30 Yakup bunun üzerine Şimeon ve Levi’ye+ şöyle dedi: “Başıma büyük bir dert açtınız, memleket halkını, Kenanlıları ve Perizzileri bana düşman ettiniz. Biz bir avuç insanız, şimdi hepsi birlik olup bize saldıracak. Ben de ev halkım da yok olacağız.” 31 Onlar ise şöyle dedi: “Kimse bizim kız kardeşimize bir fahişe gibi davranamaz!”