Eyüp

2 Sonra Tanrı oğullarının*+ Yehova’nın huzuruna çıktıkları+ gün geldi, onlarla birlikte Şeytan da Yehova’nın huzuruna çıktı.+

2 Yehova Şeytan’a “Nereden geliyorsun?” diye sordu. Şeytan Yehova’ya “Dünyada gezinip dolaşmaktan”+ dedi. 3 Yehova Şeytan’a şöyle söyledi: “Kulum Eyüp dikkatini çekti mi? Yeryüzünde onun gibisi yok. Doğruluktan ayrılmayan* dürüst bir adam,+ Tanrı’dan korkar, kötülükten kaçınır. Hiçbir neden yokken onun hayatını mahvedeyim* diye Beni kışkırtmaya çalıştın,+ yine de o Bana bağlılığından kesinlikle vazgeçmiyor.”+ 4 Şeytan Yehova’ya şu karşılığı verdi: “Her insan kendini düşünür,* canı için her şeyini verir. 5 Şimdi elini uzatıp bedenine* zarar ver de gör, yüzüne karşı Sana nasıl lanet edecek!”+

6 Bunun üzerine Yehova Şeytan’a “İşte, o senin elinde! Ama sakın canını alma!” dedi. 7 Böylece Şeytan Yehova’nın huzurundan ayrıldı ve Eyüp’ün tepeden tırnağa tüm vücudunda acı veren çıbanlar*+ çıkardı. 8 Eyüp derisini kazımak için bir çömlek parçası aldı ve külün içinde oturdu.+

9 Sonunda karısı ona, “Sen hâlâ Tanrı’ya bağlı kalmaya devam mı ediyorsun? O’na lanet et de öl!” dedi. 10 Fakat Eyüp şöyle karşılık verdi: “Akılsız kadınlar gibi konuşuyorsun. Tanrı’dan iyi şeyler kabul edelim de kötü şeyler kabul etmeyelim mi?”+ Bütün bu olanlara rağmen, Eyüp’ün ağzından günah sayılacak bir söz çıkmadı.+

11 Eyüp’ün üç arkadaşı,* Temanlı Elifaz,+ Şuahlı+ Bildad+ ve Naamalı* Tsofar+ onun başına gelenleri duydular. Eyüp’ün acısını paylaşıp onu teselli etmek için yanına gitmek istediler ve sözleşip buluştular. Her biri kendi memleketinden kalkıp geldi. 12 Eyüp’ü uzaktan görünce tanıyamadılar. Yüksek sesle ağlayıp giysilerini yırttılar ve başları üzerine toz toprak savurdular.+ 13 Yedi gün yedi gece Eyüp’le birlikte yerde oturdular. Acısının çok büyük olduğunu gördükleri için ona tek bir söz söylemediler.+