Başlangıç

47 Yusuf Firavun’a gidip şöyle dedi:+ “Kenan topraklarından babam ve kardeşlerim geldi. Koyunlarını, sığırlarını ve sahip oldukları her şeyi getirdiler. Şimdi Goşen’deler.”+ 2 Sonra kardeşlerinden beşini Firavun’un karşısına çıkardı.+

3 Firavun Yusuf’un kardeşlerine “Ne iş yapıyorsunuz?” diye sordu. Onlar “Atalarımız gibi biz kulların da koyun çobanıyız”+ diye cevap verdiler. 4 Sonra şöyle dediler: “Bu ülkeye misafir olarak geldik,+ çünkü Kenan topraklarında kıtlık çok şiddetli ve sürülerimiz için otlak yok.+ Efendimiz, lütfen Goşen bölgesinde oturmamıza izin ver.”+ 5 Bunun üzerine Firavun Yusuf’a şunları söyledi: “Madem baban ve kardeşlerin buraya, yanına gelmiş, 6 onları Mısır’da istediğin yere yerleştirebilirsin. Baban ve kardeşlerin ülkenin en iyi yerinde,+ Goşen bölgesinde otursunlar. Aralarında bildiğin becerikli adamlar varsa, onları sürülerimin başına getir.”

7 Sonra Yusuf, babası Yakup’u getirip Firavun’a tanıttı ve Yakup Firavun’a hayırdua etti. 8 Firavun Yakup’a “Kaç yaşındasın?” diye sordu. 9 Yakup ona şöyle cevap verdi: “130 yaşındayım ve hep göçebe* olarak yaşadım. Ama atalarımın göçebe olarak yaşadığı yıllara kıyasla+ kısa ve sıkıntılarla dolu bir hayat sürdüm.”+ 10 Ardından Yakup Firavun’a hayırdua etti ve huzurundan ayrıldı.

11 Böylece Yusuf, babasını ve kardeşlerini Mısır’a yerleştirdi. Firavun’un emrettiği gibi, onlara ülkenin en iyi yerinde, Ramses’te+ mülk verdi. 12 Yusuf babasına, kardeşlerine ve onların ailelerine çocuk sayısına göre yiyecek sağlıyordu.

13 Kıtlık çok şiddetli olduğundan Mısır ve Kenan topraklarının hiçbir yerinde yiyecek yoktu. Kıtlık her yeri kasıp kavuruyordu.+ 14 Yusuf, Mısır ve Kenan topraklarında yaşayan insanlara tahıl satıyordu+ ve bu şekilde topladığı parayı Firavun’un hazinesine koyuyordu. 15 Zamanla Mısır ve Kenan’daki insanların parası bitti. Tüm Mısır halkı Yusuf’a gelip şöyle dediler: “Ne olur bize yiyecek ver. Paramız kalmadı diye gözünün önünde ölüp gitmemize izin verme.” 16 O zaman Yusuf onlara “Paranız bittiyse hayvanlarınızı verin. Hayvanlarınıza karşılık size yiyecek vereyim” dedi. 17 Böylece halk hayvanlarını Yusuf’a getirmeye başladı. Yusuf onlara atları, eşekleri, koyunları, keçileri ve sığırları karşılığında yiyecek verdi. Halka o yıl boyunca hayvanlarına karşılık yiyecek sağladı.

18 Ve o yıl sona erdi. Ertesi yıl halk yine Yusuf’a gelmeye başladı, ona şöyle dediler: “Efendimiz, durumumuzu senden saklayamayız. Bütün paramızı ve hayvanlarımızı sana verdik. Kendimizden ve toprağımızdan başka verecek bir şeyimiz kalmadı. 19 Hem topraklarımız hem biz gözünün önünde mahvolup gitmeyelim. Bizi ve toprağımızı satın al, karşılığında bize yiyecek ver. Toprağımızla birlikte Firavun’un hizmetinde olalım. Bize tohum ver ki toprağımız çöle dönmesin, biz de yaşayalım, ölmeyelim.” 20 Yusuf Mısırlıların tüm topraklarını Firavun için satın aldı. Kıtlık çok şiddetli olduğundan Mısırlıların hepsi tarlasını sattı, böylece bütün topraklar Firavun’un malı oldu.

21 Sonra Yusuf Mısır’ın kırsal kesimlerinde yaşayan herkesin şehirlere taşınmasını emretti.+ 22 O sadece rahiplerin toprağını satın almadı.+ Çünkü rahiplerin yiyeceğini Firavun sağlıyordu, bu nedenle onlar tarlalarını satmak zorunda kalmadı. 23 Yusuf halka şöyle dedi: “Artık siz de topraklarınız da Firavun’a aitsiniz. İşte size tarlalara ekmeniz için tohum veriyorum. 24 Aldığınız ürünün beşte birini Firavun’a vereceksiniz,+ beşte dördünü de kendinize alacaksınız. Size, ev halkınıza ve çocuklarınıza yiyecek, tarlanıza da tohum olacak.” 25 Bunun üzerine ona şöyle dediler: “Efendimiz, sen hayatımızı kurtardın.+ Biz de seni memnun etmek istiyoruz, Firavun’un kölesi olacağız.”+ 26 Sonra Yusuf, hasadın beşte birinin Firavun’a verilmesi için Mısır’da bir kanun çıkardı; bu kanun hâlâ geçerlidir. Sadece rahiplerin toprakları Firavun’un olmadı.+

27 İsrail’in ev halkı Mısır’ın Goşen bölgesinde oturmaya devam etti.+ Oraya yerleştiler, çocukları oldu ve sayıları çok arttı.+ 28 Yakup Mısır’da 17 yıl yaşadı, ömrü toplam 147 yıldı.+

29 İsrail’in ölümü yaklaşıyordu.+ Bu nedenle oğlu Yusuf’u yanına çağırıp şöyle dedi: “Oğlum beni seviyorsan bir söz ver,* beni burada, Mısır’da gömmeyeceksin. Bu şekilde bana vefanı ve sadakatini gösterirsin.+ 30 Öldüğümde beni Mısır’dan götür ve atalarımın mezarına göm.”+ Yusuf “Dediğini yapacağım” diye karşılık verdi. 31 O zaman babası “Bana yemin et” dedi, Yusuf da yemin etti.+ Sonra İsrail yatağının baş ucunda eğilip dua etti.+