Vicdan—Neden Bana Eziyet Ediyorsun?

“AH KORKAK vicdan, azap çektiriyorsun bana!” Kral III. Richard’ın, Shakespeare’in aynı adı taşıyan oyununda söylediği bu meşhur sözler, insan vicdanının oluşturabileceği pişmanlığı tanımlar. Gerçek hayatta vicdan birçok kişinin hayatını alt üst edip değiştirdi.

Vicdanın gücü, genç bir İtalyanın geçenlerde yaşadığı bir olayda kendini gösterdi. Bir güvenlik görevlisi olarak yaptığı iş, büyük miktarlarda para taşımayı da kapsıyordu. Bir gün dayanamayıp içinde 300.000.000 liret [yaklaşık dört milyar TL] olan bir çuvalı çalana kadar her şey yolunda gitti. İki mesai arkadaşıyla birlikte çalışıyordu; parayı hangisinin aldığını saptamak mümkün olmadığı için, üçü de işten çıkarıldı.

Çalıntı parayı, ortalık biraz sakinleştikten sonra kullanmayı tasarlayarak sakladı. Fakat bunun yerine, beklenmedik bir azap başladı: Suçsuz iş arkadaşlarının işten atılması aklından çıkmıyordu. Vicdanı ona bir an bile rahat vermedi. Uyuyamadı. Yemek yiyemedi. Geçimsiz biri olmaya başladı.

Sonunda suçluluk duygusu ve içindeki mücadele onu tükettiği için, polise gidip çalıntı parayı teslim etti. Onlara şöyle söyledi: “Pişmanlık beni yıktı. Artık dayanamıyorum!” Şöyle devam etti: “Özgür olup beni hırsız olarak suçlayan bir vicdana sahip olmaktansa, dürüst olup hapiste yatmayı yeğlerim.”

Vicdan, Tanrı’nın bütün insanlara hediyesidir. Bizi suçlayabilir ya da mazur gösterebilir. Eğer onu dinlersek, bizi hata yapmaktan, ciddi suçlara kılıf uydurmaktan kurtarabilir. Dolayısıyla, dürtülerimizi görmezlikten gelmek veya Shakespeare’in Kral III. Richard’ının yaptığı gibi içerleyerek karşı koymak yerine vicdanımıza değer verip onu korumalıyız.—Romalılar 2:15, 16.