Kırgınlık Beslemeyin

BİRİ bize karşı kırıcı davrandığında ona darılmamak her zamankinden daha büyük bir deneme gibi gelebilir. Mukaddes Kitabın, böyle durumlarla ilgili uygulanabilir bir öğüdü var. Resul Pavlus şöyle yazdı: “Öfkelenin, ve günah işlemeyin; öfkenizin üzerine güneş batmasın.”—Efesoslular 4:26.

Biri bize haksızlık ettiğinde, belli ölçüde öfke duymak normaldir. Pavlus’un “öfkelenin” sözleri, belki haksız bir davranış veya adaletin uygulanmaması gibi bazı durumlarda öfkenin uygun olduğunu ima eder. (II. Korintoslular 11:29 ile karşılaştırın.) Fakat haklı bir öfke bile, yatışmadığı takdirde, büyük günahlara yol açarak felaketle sonuçlanabilir. (Tekvin 34:1-31; 49:5-7; Mezmur 106:32, 33) Öyleyse, öfkelendirildiğinizi hissettiğinizde ne yapabilirsiniz?

Küçük hataların söz konusu olduğu birçok durumda, meseleyi ya kendi içinizde halledip ‘susabilir’ ya da hatalı kişiye yaklaşıp konuyu onunla konuşabilirsiniz. (Mezmur 4:4; Matta 5:23, 24) Hangi yolla olursa olsun, meseleyi çabucak halletmek en iyisidir; böylece kırgınlık derinleşmeyecek ve üzücü sonuçlara neden olmayacaktır.—Efesoslular 4:31.

Yehova günahlarımızı, hatta farkında olmadan işlemiş olabileceğimiz günahları da cömertçe bağışlar. Biz de aynı şekilde davranarak, bizim gibi insanların küçük hatalarını bağışlayamaz mıyız?—Koloseliler 3:12; I. Petrus 4:8.

İlginçtir ki, “bağışlamak” için kullanılan Yunanca sözcük harfiyen “salıvermek” anlamına gelir. Bağışlamak, hataya göz yummayı veya bunun önemini azaltmayı gerektirmez. Bazen bu, kırgınlık beslemenin yalnızca yükünüzü artıracağını ve cemaatteki birliği bozacağını fark ederek, durumu ‘oluruna bırakmak’ anlamına gelir. Dahası, kırgınlık beslemek sağlığınız için de zararlı olabilir!—Mezmur 103:9.