“Aralarında Dostluk, Sevgi ve İlgi Olduğunu Gördüm”

“EĞER birbirinize sevginiz olursa, benim şakirtlerim olduğunuzu bütün insanlar bununla bilecekler.” (Yuhanna 13:35) İsa’nın bu sözlerle gösterdiği gibi sevgi, birinci yüzyıldaki kardeşlik birliğinin en önemli özelliğiydi. İsa’nın ölümünden yüz yılı aşkın bir süre sonra Tertullianus bir yazısında bazı kişilerin İsa’nın takipçileriyle ilgili şu gözlemini alıntıladı: ‘Bakın birbirlerini nasıl seviyorlar ve birbirleri için ölmeye bile nasıl hazırlar.’

Dünyada hâlâ böyle bir sevgi var mı? Evet. Örneğin Yehova’nın Şahitlerinin Brezilya’daki bürosuna gönderilen bir mektubu ele alalım. Marília adındaki bir bayandan gelen mektupta şunlar yazılı:

“Villa Mercedes’te (Arjantin) yaşarken Yehova’nın Şahidi olan annem belinden aşağısını felç eden osteoartrite yakalandı. Hastalığının ilk sekiz ayında ona Villa Mercedes’te yaşayan sevgi dolu ve düşünceli Şahitler baktı. Onlar evini temizlemek, yemeğini hazırlamak da dahil annemin her şeyiyle ilgilendiler. Hastanedeyken bile gece gündüz onun yanında biri kaldı.”

“Sonra annem ve ben Brezilya’ya döndük; annem hâlâ iyileşme döneminde. Şimdi yaşadığımız yerdeki Şahitler de annemin iyileşmesine yardım etmek için ellerinden gelen her şeyi yapıyor.”

Marília mektubunu şöyle bitiriyor: “Doğrusunu söylemek gerekirse ben bir Şahit değilim fakat Yehova’nın Şahitlerinin aralarında dostluk, sevgi ve ilgi olduğunu gördüm.”

Evet İsa’nın takipçilerine özgü gerçek sevgiyi gösteren insanlar hâlâ var. Onlar bu tutumlarıyla İsa’nın öğretilerinin insan yaşamındaki güçlü etkisini gösteriyorlar.