Yaşlı Fakat Yalnız Değil

YAŞLILIK birçok kişiye beraberinde sakatlıklar ve yalnızlık getirir. Ancak Cenevre’de (İsviçre) yaşayan Fernand Rivarol’un durumu böyle değildi. O 95 yaşına kadar yaşadı. Karısı öldüğünden ve kızı evli olduğundan Fernand yalnız yaşıyordu. Çoğu zaman eve hapsolmasına rağmen yalnızlık çekmiyordu. O sık sık oturma odasındaki masaya oturur, eline ahizeyi alır ve ruhi konular içeren sohbetler yapmak üzere insanları arardı.

Fernand’ın olaylı geçen yaşamında gerçek anlamda hapsedildiği bir dönem de olmuştu. Neden mi? 1939’da, II. Dünya Savaşı Avrupa’da patlak verdiği sırada Fernand ve karısı Yehova’nın faal birer Şahidi oldular. Fernand başkalarına zarar vermemek konusunda Mukaddes Kitaba dayalı kararına sadık kaldı. Bu yüzden işini kaybetti, karısından ve küçük kızından koparılıp toplam olarak beş buçuk yıl süren çeşitli hapis cezalarına çarptırıldı.

Fernand geriye baktığında şunları demişti: “Birçok insan, iyi bir işten vazgeçtiğimi ve ailemi ortada bıraktığımı düşündü. İnsanlar beni hor gördü ve bana bir suçluymuşum gibi davrandı. Ama o zor yılları düşündüğümde, her şeyden çok Yehova’nın bizi nasıl desteklediğini ve bize nasıl yardım ettiğini hatırlarım. O zamandan bu yana uzun yıllar geçti, fakat benim Yehova’ya olan güvenim hâlâ o zamanki gibi sağlam.”

Böyle bir imana sahip olan Fernand, Kutsal Yazılara dayanan ümidini başkalarıyla telefonda paylaşıyordu. Birileriyle telefonda güzel bir sohbet yaptığında, o kişiye Mukaddes Kitaba dayanan yayınlar postalıyordu. Sonra da yayından memnun olup olmadıklarını anlamak için o kişileri tekrar arıyordu. Bazen insanların takdirlerini bir mektupla göstermeleri onu çok mutlu ediyordu.

Sizinle de Fernand gibi biri temas kurmuş olabilir. O kişinin nelere inandığını öğrenmek için söyleyeceklerini neden dinlemeyesiniz? Yehova’nın Şahitleri inançlarını sizinle paylaşmaktan daima memnun olacaklardır.