Tanrı’yı İzzetlendiren Meyve Verme Türü
1 Bir kimsenin kendisini bir asmaya benzetmesi garip görünebilir. Fakat dünyada yaşamış en ünlü kişi bunu yapmıştı. Sadık onbir şakirdiyle birlikte son defa şarap içerken şunları söyledi: “Ben gerçek asmayım, ve Babam bağcıdır. Ben asmayım, siz çubuklarsınız.”—Yuh. 15:1, 5.
2 Ondan yüzyıllarca önce Hâkim Gideon’un sağ kalan bir oğlu, Yotam, bir meselde bir adamı asmaya benzetmişti. Verdiği meselde, doğru adamı kral olmak üzere seçmemişlerse nasıl milletçe başlarına felâket geleceğini söylemişti. Meselde, kavmini ağaçlara benzetti ve bir hükümdar aramış olan ağaçların önce bir zeytin ağacına ondan sonra bir incir ağacına nasıl ricada bulunduklarını tasvir etti. Fakat bu ağaçlar reddettiler. Daha sonra şunları okuyoruz: “Ağaçlar asmaya dediler. Sen gel, bize kral ol. Ve asma onlara dedi: Allahı ve insanları sevindiren yeni şarabımı bırakayım da ağaçlar üzerinde sallanmaya mı gideyim?” Üçüncü kere ret cevabı aldıktan sonra ağaçları kalkıp meyve vermeyen kara çalıyı üzerlerine kral ettiler. Bu yüzden sevinç şarabını içmeyeceklerdi, mutlu olmayacaklardı.—Hâkimler 9:3-20.
3 Yehova, seçilmiş milletini Mısır’dan kurtardığı bir asmaya benzetti. (Mezm. 80:8-15) Fakat bu asma veya bağ, onu diken ve yetiştiren Yehova’nın izzeti için meyve vermeğe devam etmemiştir. Bunu yapacağı yerde milletçe Tanrısından uzaklaşıp “ecnebi bir asmanın azman çubuklarına” döndü. (İş. 5:3-7; Yer. 2:20, 21; Hoş. 10:1, 2) Yehova bu nedenle bu bağı yakıp, izzeti ve Kendisine hamt edilmesi için meyve verecek yeni bir asma dikmeyi karalaştırmıştı.
4 İsa Mesih yeryüzünde iken bu noktayı sadakatsiz İsrail milletine açıkça ve kuvvetle belirtmişti. Verdiği mesellerden birinde onlara, Yehova’nın istediği meyveleri vermediklerinden dolayı Tanrı tarafından reddedileceklerini söylemişti. Böylece krallık onlardan alınıp meyvesini verecek olan bir millete verilecekti.—Mat. 21:33-44.
5 İsraillilerin, bağı diken ve sahibi olan Yehova için ne gibi meyveler vermeleri gerekiyordu? Bu meyve, Maşiahları olarak Oğlu İsa Mesih’e iman etmeleri olmalıydı. Eğer böyle bir iman göstermiş olsalardı, gerçek Mesihi krallığına alınacaklar, yani semavi krallığına hissedar olacaklardı. Fakat böyle bir iman göstermediklerinden dolayı reddedilmişlerdi. Onların yerine yeni bir millet, yeni bir bağ dikilmeliydi.
6 Bu yeni asma, Yehova, İsa’yı mukaddes ruhla mesh edince M.S. 29’da dikilmişti. (İş. 61:1, 2) İsa o vakit, kendisine İsrail adı verilen Daha Büyük Yakub olarak merkezi asma olmuştu. Yakub, bedeni İsrail milletini meydana getiren on iki oğulun babası olduğu gibi, İsa da bunu yeni mecazi “asma” için “çubuklar” olarak on iki resul seçti. (Res. İşl. 7:8-14; Yuh. 15:16; 6:70) Pentikost gününde on iki sadık resul mukaddes ruhla meshedilmişti ve böylece bu yeni ruhi İsrail milleti için ikinci derecede bir temel oldular. Semavi Yeruşalim, onların üzerine bina ediliyor.—Vah. 21:14; Efes. 2:20.
7 Bu ruhi millet krallık meyvelerinin hararetle meydana getirmeğe başlamıştı. Meyve vermeyen herkes asmadan kesilirdi. Kökten ayrılan fidanlar ve kurumuş çubukların o “temiz” çubuklar arasında kalmalarına müsaade edilmeyecekti. (Yuh. 15:2, 3) İsa Rabbin akşam yemeğini kutlamadan önce dışarıya gönderilen Yahuda İskariyot gibi, meyve vermeyen ve temiz olmayan bütün çubuklar kesilecektir.—Yuh. 13:26-30.
8 Fakat acaba mecazi asmanın vermesi gereken meyveler nelerdir? Meyve veya üzüm salkımları Mesih’in şakirtlerini tasvir etmezler. Çubuklar, ruhla tevlik edilen şakirtleri tasvir ediyor. Mukaddes Kitap beklenilen meyvelerin neler olduğunu gösteriyor. Yehova, eski İsrail’den de istediği gibi adalet, doğruluk, merhamet, inayet ve ahlaksal temizlik meyveleri meydana getirmelerini istiyor. Bunu bazı ayetlerden görebiliriz. (İş. 5:7; Tekv. 18:21; 19:13; Mat. 15:6, 9; 23:23) ‘Gerçek asmanın çubukları’ bütün bu meyveleri vermeli. Fakat Krallık sınıfına mensup olan ruhi İsrailliler bununla yetinmeyip, bu dünyanın bir kısmı olmamakla mecazi anlamda da zina işlememelidirler.—Yuh. 15:19; Yak. 4:4.
9 Ruhi İsraillilerin vermeleri gereken diğer bir meyve Krallığın bu iyi haberini va’zetmektir. Ancak bunu yapmakla, İsa’ya Kurtarıcıları olarak inandıklarını gerçekten ispat ediyorlar. (Rom. 10:10) Eğer vakfolmuş, vaftiz edilmiş, ruhla meshedilen bir “çubuk” bu işe faal bir şekilde katılmazsa, Tanrı’nın Krallığının meyvelerini nasıl meydana getirebilir? (İş. 61:1-3; Luka 4:16-21) Bu meshedilen “çubuklar”ın mütebakisi 1919’dan beri bu işte gerçekten gayretle çalışıyorlar. Sonuç olarak, koyun misali insanlardan büyük bir kalabalık dünyadan ayrılıp aynı işe iştirak ettiler. Vahiy 7:9-17’e kadar belirtildiği gibi onlar da İsa Mesih’e inanıp imanlarını alenen ikrar ediyorlar. Eğer büyük sıkıntıda sağ kalmak isterlerse, “çubuklar”ın verdiği aynı meyveyi meydana getirmeğe devam etmelidirler. Onlar “gerçek asma”nın ve “çubukları”n, yani ruhla tevlit edilmiş muakiplerin yaptığı aynı işe iştirak etmelidirler.—Mat. 25:31-40.
10 Böylece bugün yaşayan herkes ne tür asma altında hizmet edeceği konusunda bir seçim yapmalıydı. Mukaddes Kitap Vahiy 14:19’da “yerin asma”sından söz ediyor. Yerin bu asması, dünya çapındaki siyasal teşkilâtı, yani insan yönetimi altında olup “gerçek asma” olarak İsa Mesih’i ve bu nedenle Yehova’nın Mesihi Krallığını reddeden teşkilatı temsil ediyor. Mesih yakın gelecekte “gerçek asma” olarak “yerin asma”sını, melek kuvvetlerini tasvir eden ‘atlılarıyla’ ezecektir. (Vah. 19:11-15) Bu nedenle “Allahın gazabı”na uğramayıp sağ kalmak isteyen herkes “gerçek asma”nın tarafında sabit şekilde duruş almalıdırlar. Bunu Krallığın meyvesini meydana getirmekle yapabilirler.
11 O halde Tanrı’ya vakfolan her hizmetçi, İsa’nın Yuhanna 15:8’de söylediği gibi meyve vermeğe devam etmek imtiyazına hâlâ sahiptir: “Babam çok meyva vermenizle, bununla taziz olunur ve böylece benim şakirtlerim olursunuz.”